در عصر عافیت جویی، در دوران "سری را که درد نمی کند دستمال نمی بندند" ، در زمانی که منفعت در همراهی با قدرت است، در روزگاری که فحش و تهمت ، نقل و نبات مخالفان است و در میانه ناامیدی ملتی رنج دیده، چنین بی پروا به میدان آمدن و برای میهن دویدن و شهر به شهر به دنبال آفرینش امید بودن و دل ها را به یکدیگر دوختن و هزار زخم از ناجونمردان خوردن ، هنر این دو مرد شریف بود که آبرویشان را وقف ایران کردند.
تاریخ ایران از این دو "محمدجواد" به نیکی یاد خواهد کرد: ظریف و آذری جهرمی.
خدا قوت، سپاس و تبریک!
این نوشتم به رسم قدرشناسی
جعفر محمدی
16 تیر 1403
4 بامداد
از درون خانه تا بالاترین سطوح اجتماعی
ممنون آقای محمدی
به امید ایرانی زیباتر
دم شما و بچه های تحریریه گرم
از سال ۹۱ با شما آشنا شدم و نتونستم جز عصر ایران سایت دیگه ای بخوانم
آقای محمدی خدیر داننده و سایرین دم همگی گرم
به امید بازگشت آرامش به کشورم
صدای مردم را نمی شنوی ؟
حتی اگر مخالفی باید اخلاق را رعایت کنی !
باید یاد بگیریم به همدیگر احترام بگذاریم .. باید یادبگیریم منصفانه نقد کنیم ... باید یادبگیریم از همه ظرفیت های ملت استفاده کنیم ..
یاد بگیریم...
با تشکر
امیدروارم باهمراهی دولت محبوب برای ایران وایرانیان
شکوه عظمت بیافرینید
فارغ از هر دیدگاه سیاسی، همیشه به سربلندی ایران فکر کنیم
درود فراوان برای آنهایی که برای مهر وطن از خود گذشتگی کردند و از جان و مال و آبروی خود هزینه نمودند.
درود بر شرفتان .
درود بر مردان نیک اندیش و مردم آگاه و هوشیار.
درود بر همه ی آنها که آمدند و به پزشکیان رای دادند و فرصتی دوباره برای نجات ایران خلق کردند و هم به آنهایی که فرصت سو استفاده عده ای قدرت طلب از مشارکت بالا را از انها گرفتن.
از امروز باید ثابت کنیم که ایران متعلق به 86 میلیون ایرانی فداکار است نه متعلق به عده ای اندک تریبون دار پر قیل و قال.
در كنار اين دو مرد شريف و ديگر دلسوزان واقعي كه حضور فعالي داشتند بايد به نقش بي بديل و بي نظير عصر ايران اشاره كرد بيش از 10 سال هر روز با شما هستم
براي ايران
جوانی و طراوت از یک طرف و تجربه و تبحر از سوی دیگر