عصر ایران - فیلم کوتاهی که در ادامه ارائه شده است به معرفی سامانه فرمان مچ پیچ (Wrist Twist) در سال 1965 می پردازد. این طرح مفهومی به عنوان گزینه ای برای هدایت خودرو معرفی شد که نسبت به سامانه فرمان سنتی به فضا و تلاش جسمانی کمتری نیاز داشت.
شایان ذکر است که در سال 1965، بیشتر خودروها فاقد فرمان برقی بودند. با در نظر گرفتن این نکته، شما می توانید تصور کنید که سامانه مچ پیچ تا چه حد برای مردم آمریکا آینده نگرانه به نظر می رسید.
خودرویی که برای نصب این سامانه فرمان استفاده شد، یک دستگاه مرکوری پارک لین کانورتیبل (Mercury Park Lane) مدل 1965 بود. این خودرو از یک پیشرانه هشت سیلندر خورجینی 7 لیتری نیرو می گرفت و تقریبا 1910 کیلوگرم وزن داشت.
مرکوری پارک لین کانورتیبل درازایی برابر با 5.4 متر و 2 متر پهنا داشت. با توجه به اندازه و وزن بسیار زیاد خودرو، جای شگفتی نبود که مهندسان به دنبال راهی برای سهولت استفاده از سامانه های هدایت خودرو باشند.
سامانه مچ پیچ از دو حلقه گردان روی یک بازوی افقی ثابت تشکیل شده بود که همزمان چرخش می کردند. راننده در هر دو طرف دارای تکیه گاه دست بود تا هنگام استفاده از غربیلک ها خسته نشود.
سامانه مچ پیچ هرگز وارد خط تولید نشد و به فهرستی از دیگر سامانه های هدایت خودرو پیوست که قصد داشتند جایگزین غربیلک های فرمان سنتی شوند.