عصر ایران ؛ جعفر محمدی - اگر سعید جلیلی رئیس جمهور شده بود، گمانه زنی ها درباره این که چه کسی وزیر ارشاد می شود، لابد حول چهره هایی مانند رسایی و نبویان و پژمانفر و امثال اینان می چرخید و خدا را سپاس که بر ملت ایران منت گذاشت و امروز درباره افرادی صحبت می شود که هر کدام شان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شوند، مایه آرامش خاطر اهل فرهنگ خواهد شد. به نظر ما در بین همه این گزینه ها، حسین انتظامی، انتخاب خوبتر از میان خوبان است.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دو رکن انسانی دارد: روزنامه نگاران و هنرمندان. حسین انتظامی سال های سال نماینده مدیران رسانه های کشور در هیات نظارت بر مطبوعات بوده است و بارها به طور مستقیم از اهالی رسانه، رای اعتماد گرفته است. او معاون مطبوعاتی نیز بود و در دوران مدیریتش بر این معاونت، تعامل بسیار خوبی با رسانه ها داشت. علتش نیز مشخص است: انتظامی، خود اهل رسانه است و از زیر و بم کار رسانه های به طور کامل مطلع است و زبان رسانه و رسانه ای ها را خوب می فهمد.
انتظامی همچنین رئیس سازمان سینمایی هم بود و هنرمندان خاطرات خوبی از آن دوران دارند و از حضور او در این سازمان به عنوان یکی از دوره های درخشان سینمای ایران یاد می کنند.
انتظامی در هر دو جا، یک اصل مهم داشت و آن، شفافیت بود، بدین معنا که هم معاونت مطبوعاتی و هم سازمان سینمایی در دوران او در اتاق های شیشه ای اداره می شدند. مثلاً اگر یارانه ای به رسانه ای پرداخت می شد، در سایت معاونت مطبوعاتی منتشر می شد یا بعد از برگزاری جشنواره فیلم فجر، ریز هزینه ها اعلام می شد و ... .
انتظامی نسبت به گزینه های دیگر وزارت ارشاد، سن کمتری هم دارد و فاقد سابقه وزارت است که این هر دو، تاکیدات پزشکیان برای انتخاب وزیر است.
مخلص کلام آن که انتظامی از جنس فرهنگ است و همه دوران کاری حرفه اش را در این عرصه سپری کرده و مانند خیلی ها از این شاخه به آن شاخه نپریده، بر مناسبات درون وزارت ارشاد در دو عرصه هنر و رسانه به خوبی واقف است، اصحاب رسانه و هنر با او کار کرده اند و اعتماد و رضایت دارند، شفافیت بخش مهمی از کارنامه اوست، سن کمتری نسبت به دیگران دارد و قبلاً هم وزیر نبوده و تکراری نیست. آیا پرزیدنت پزشکیان شاخصه دیگری برای انتخاب وزیر فرهنگش می خواهد؟!