نیروی فضایی آمریکا می‌خواهد مدار زمین را مملو از سلاح های وحشتناک کند!

نیروی فضایی آمریکا قصد دارد سلاح های مرگباری را در مدار زمین مستقر کند. ظاهرا دوران آرامش ساکنان زمین سر آمده است و باید به‌زودی شاهد جنگ های فضایی و نابودی گسترده باشیم.

به گزارش خبرآنلاین، در دوران جنگ سرد و پس از آغاز کاوش‌های فضایی این نگرانی وجود داشت که آمریکا و شوروی سلاح‌ هایی را برای حمله از فضا توسعه دهند. هرچند که در کنوانسیون‌های مختلف بر استفاده صلح‌آمیز از فضا تاکید شد و اعلام گردید که فضا و کرات آسمانی به هیچ کشوری تعلق ندارند.

تا مدت‌ها نیز سازمان‌های فضایی صرفا اهداف علمی را در دستور کار خود داشتند. هرچند که با  تلاش های نیروی فضایی آمریکا برای استقرار سلاح های خطرناک در مدار زمین شرایط تغییر خواهد کرد.

اقدام ترسناک نیروی فضایی آمریکا برای توسعه سلاح های جدید

در سال‌های اخیر رقابت فضایی بین چین و آمریکا شدت گرفته است. آمریکایی‌ها چینی‌ها را به پنهان‌کاری در عرصه فضایی محکوم می‌کنند و می‌گویند که آنها در خلال برنامه‌های علمی خود پروژه‌های نظامی را پیش می‌برند.

چینی‌ها نیز بر این باور هستند که آمریکایی‌ها می‌توانند در صورت بروز یک جنگ گسترده از توانایی‌های فضایی خود برای آسیب به سمت مقابل استفاده کنند. هرچند ظاهرا پرده‌ها در حال افتادن است و کشورها خیلی واضح از استفرار جنگ‌افزارهای مختلف در فضا صحبت می‌کنند. در واقع می‌توان گفت دیگر مسئله فضا فقط به اخبار علمی محدود نمی‌شود.

اخیرا یکی از فرماندهان بلندپایه نیروی فضایی آمریکا به‌نام ژنرال استفان ویتینگ از ضرورت ساخت آتش فضایی صحبت کرده‌اند.

به‌باور وی آمریکا باید سلاح های مختلف فضایی را توسعه دهد تا بتواند برتری خود را در عرصه‌های مختلف حفظ کند. همچنین این امر برای جلوگیری از آسیب رساندن به تجهیزات فضایی آمریکایی در صورت بروز یک جنگ گسترده ضروری است.

آغاز جنگ سرد جدید در فضا

با توجه به صحبت‌های ژنرال آمریکایی به‌نظر می‌رسد که به‌زودی جنگ سرد جدیدی بین آمریکا، روسیه و چین آغاز خواهد شد و جای ماهواره‌های علمی را در مدار زمین سلاح های نابودگر خواهند گرفت.

ژنرال ویتینگ سخنان خود را در گردهمایی دفاع موشکی و فضایی ارتش آمریکا مطرح کرده است. وی در رابطه با زمان توسعه سلاح های نیروی فضایی آمریکا، محل استقرار دقیق آنها و حتی نحوه عملکردشان توضیحات بیشتری را ارائه نکرده؛ اما همین اشاره مختصر نیز کافی بود تا نشان دهد اتفاقات زیادی در پس پرده در جریان است.

البته هم‌اکنون نیز کشورهای مختلف به‌صورت نظامی در فضا حضور دارند؛ اما این حضور نظامی به ماهواره‌های مختلف برای جاسوسی، جمع‌آوری اطلاعات کلی، ارتباطات، جهت‌یابی و ماموریت‌های دیگر محدود می‌شود. به‌بیان دیگر فعلا هیچ سلاح مرگباری در فضا وجود ندارد. هرچند که این شرایط تا ابد پایدار نخواهد ماند.

دولت‌های مختلف تاکنون هزینه‌های سنگینی را برای فرستادن ماهواره‌های خود به فضا و ایجاد یک شبکه کامل متحمل شده‌اند. البته که این رویکرد باعث شده تقریبا تمامی انسان‌های جهان از پیشرفت تکنولوژی و خدماتی همچون پیش‌بینی دقیق آب‌وهوا، ارتباطات بهتر و GPS سود ببرند.

حتی امروزه ارزش صنعت فضایی جهان ۶۳۰ میلیارد دلار تخمین زده می‌شود؛ اما مشکل اینجاست که ماهواره‌های نظامی هدفی آسان و آشکار برای دولت‌های مختلف هستند.

نابودی این ماهواره‌ها نیز می‌تواند توانایی ارتش‌های مرتبط را به‌شکل محسوسی تحت تاثیر قرار دهد. به همین‌خاطر نیروی فضایی آمریکا و دیگر کشورها احساس می‌کنند که باید هرچه زودتر سلاح های مختلف را برای حفاظت از تجهیزات خود در فضا مستقر کنند.

البته لازم نیست نسل اول این سلاح‌ ها قدرت وحشتناک زیادی داشته باشند تا ماهواره‌ها را نابود کنند. ماهواره‌هایی که در مدار زمین قرار دارند به‌راحتی توسط حسگرهای مختلف شناسایی می‌شوند و با سرعت بسیار بالایی حرکت می‌کنند. در این حالت حتی یک پرتابه کوچک نیز می‌تواند آسیب زیادی را به ماهواره‌ها وارد کرده و آنها را از حالت عملیاتی خارج کند.

اینجاست که نیروی فضایی آمریکا از منطق جنگ هسته‌ای برای ساخت سلاح و حفاظت از تجهیزات خود استفاده می‌کند. اگر یکی از کشورهای قدرتمند جهان سلاح های ضدماهواره را آماده کند، بقیه کشورها نیز مجبور خواهند بود برای دفاع از منافع خود چنین سلاح هایی را توسعه دهند. در این صورت ترس از ویرانی گسترده و متقابل باعث می‌شود که هیچ کشوری ریسک آغاز یک جنگ فضایی را به جان نخرد.

ماهیت سلاح های نیروی فضایی آمریکا

تلاش آمریکا برای دستیابی به برتری فضایی به ساخت سلاح های جدید وابسته است؛ اما مسئله اینجاست که این سلاح‌ها چگونه خواهند بود و یا اینکه کجا مستقر می‌شوند.

گروهی از این سلاح ها می‌توانند روی کره زمین باشند. در این حالت تا آخرین لحظه پنهان خواهند بود و کسی از وجود آنها خبردار نمی‌شود. هرچند مشکل اینجاست که فقط می‌توانند به‌صورت مستقیم ماهواره‌ها را هدف قرار دهند.

بدین‌ترتیب گاهی برای نابودی یک ماهواره مشخص باید ساعت‌ها منتظر ماند. آمریکا هم‌اکنون نیز به تجهیزاتی در این زمینه مجهز است که از میان آنها می‌توان به SM-3 Interceptor و جمرهای مختلف اشاره کرد. طبیعتا ژنرال نیروی فضایی آمریکا از وجود این سلاح ها آگاهی دارد و منظور او توسعه سلاح هایی است که در فضا مستقر می‌شوند.

در این زمینه نیروی فضایی آمریکا چند گزینه مختلف را می‌تواند داشته باشد. اول از همه تفنگ‌های فضایی هستند که با پرتاب ابری از تکه‌های فلز ماهواره را فلج می‌کنند. هرچند که لازمه استفاده از این سلاح‌ نزدیک‌ شدن به هدف است تا سایر ماهواره‌ها آسیب نببیند.

در مرحله دوم ساخت لیزرهای قدرتمند فضایی پیشنهاد می‌شود. این لیزرها می‌توانند به‌صورت آنی یک ماهواره را نابود کرده و خطر را برطرف کنند. گرچه آنها نیز به حجم زیادی از انرژی الکتریکی ذخیره‌شده نیاز دارند.

حتی برخی پیشنهاد می‌کنند که ماهواره های مهاجم با بازوهای رباتیک به‌عنوان یکی از سلاح های نیروی فضایی آمریکا توسعه یابد. این ماهواره‌ها می‌توانند با نزدیک‌شدن به ماهواره هدف آن را تکه‌تکه کرده و نابود کنند. طبیعتا این پروژه هزینه زیادی را روی دست کشور سازنده خواهد گذشت.

در مرحله پیشرفته نیز شاهد ساخت جنگنده‌های فضایی خواهیم بود. در طول جنگ جهانی اول هواپیماها می‌توانستند با سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کنند و با مسلسل‌های خود دشمن را هدف قرار دهند. هرچند که امروزه جنگنده‌های پیشرفته در طول یک ماموریت هواپیمای دشمن را از فاصله چند صد کیلومتری هدف قرار می‌دهند، از نیروهای دشمن جاسوسی می‌کنند و اهداف زمینی را با دقت بالا نابود می‌کنند.

بدین‌ترتیب اصلا بعید نیست که در طول چند دهه آینده یکی از سلاح های اصلی نیروی فضایی آمریکا و کشورهایی مثل چین و روسیه جنگنده‌های فضایی باشد. در آن روزها اخبار نظامی واقعا ترسناک خواهد بود و شاید به نابودی کره زمین نزدیک و نزدیک‌تر شویم.

اظهارات بقایی درباره ارتباط بین ایران و جریان حاکم بر سوریه (فیلم)

تماشاخانه

یاغیان خراسان دوباره سربرآورده‌اند / دزد ، یاغی یا سردار ؟ اسنادی متعلق به بیش از نیم قرن پیش چه اطلاعاتی از ژاندارمری قوچان می‌دهند / آن‌ها چرا دستگیر شده بودند (فیلم)

کشف جعبه‌ای که گفته می‌شود حاوی استخوان‌های برادر حضرت عیسی است (فیلم)

فیلم های دیگر