روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: خطری که امروز بزرگتر از جنگ و تحریم، خود را مینمایاند، ماجرای افزایشِ تفکر به ظاهرانقلابی و اهالی آن است.
افراد این جریان حالا که میدان را از دست رفته میدانند، میخواهند بدون جنگ کشور را به سر زمین سوخته بدل کنند. ماجرا همان حکایتِ دیگی است که برای ما نمیجوشد.
این قبیله را از امروز نمیشناسیم بلکه شناخت ما شناسنامهای به عمر انقلاب دارد. رهبران این نگاه را در جنگ هم تجربه کردهایم که در آنزمان تحلیل میکرد با یک گام و یک حمله ما به بصره وبا نزدیک بغداد میرسیم. پشت این بلند پروازی شان یک ایدئولوژی فرا زمینی بود که به واقعیتهای روی زمین آنچنان توجه نمیکرد و بالنتجه نمیتوانست روی زمین هم دستاوردی داشته باشد که آنان در ذهن داشتند.
آن روزها گذشت اما آن ذهنیت دارد به تکرار بوتههای همان نگرش را پرورش میدهد. امروز همه ایران در معرض خطرات آن نوع نگاه است. نشانههای آن در نسل جوانِ پرورش یافته توسطِ همان گروه میشود مشاهده کرد. هرچند بسیاری از جوانان دیری است سفره خود را از ما جدا کرده اند!
همان جوانان مورد نظر، تحلیلهایی دارند که بن مایه آن القائات حاملان همان تفکر پیش گفته است. آنان به دلیل نزدیکی به مراکز تصمیم گیر و داشتنِ رسانههای رسمی و مجازی و تریبونهای پرشمار، صدایی بلند و مؤثر دارند. اما توهمی که در نگاه دارند، قدرت ما را نه تنها منطقی نمیکند که تعریف از مفاهیم را هم دچار تغییر میکند. از جمله برای قدرت فقط یک معادل میشناسند به نام موشک و لاغیر حال آن که قدرت را یک پایه در تسلیحات است و دهها پایه دیگر دارد که در زمین اقتصاد و فرهنگ و.....جا میگیرد.
فهرست کردن برخی از پندارهای اعلام شده شان را به یاد داریم؛ گفتند با توجه به جنگ روسی و اوکراین و.... برجام را قبول نکنیم وکش دهیم تا اروپا خود به زمستان سخت بخورد و آنها خودشان برای مذاکره پا پیش بگذارند!
گفتند آمریکا رو به اضمحلال است و در جنگ روسیه، اوکراین فلان شده است. گفتند آمریکا خود نیاز دارد به برجام برمی گردد. گفتند با جنگهای نامتقارن و توسط یمن، حزبالله و... آمریکا را مستاصل کنیم که خود آمریکا گام به مذاکرات بگذارد.
تحلیل میکردند که با یک میلیون تومان کار تولید میکنیم اما هزاران نفر را بیکار کردند. گفتند رشد ۸ درصدی ایجاد میکنیم اما.... نتایج را دیدیم پس یادمان باشد و مسئولان محترم هم حواسشان جمع باشد که این جماعت که با رای مردم از در رانده شدهاند، از پنجره وفاق برنگردند.
حرف از حذف نمیزنیم اما بر عقلانیت در تصمیمگیری و اجرا تأکید داریم. عقلانیت و توهم هم هرگز در یک سر جمع نمیشوند...