رویا بابایی در گزارشی تلخ و شوکه کننده که در خبرآنلاین منتشر شد، نوشت: اسنادی که به کمپین معلولان رسیده و صحت آنها تأیید شده نشان میدهد دختری تندرست که به دلیل نداشتن سرپرست سالها پیش به بهزیستی سپرده شده بود از ۳ سالگی به مدت ۱۷ سال در مرکز خیریه نرجس در میان معلولان ذهنی نگهداری شده است.
بهروز مروتی گفت: اسنادی که به کمپین معلولان رسیده و صحت آنها تأیید شده نشان میدهد دختری تندرست که به دلیل نداشتن سرپرست سالها پیش به بهزیستی سپرده شده بود از ۳ سالگی به مدت ۱۷ سال در مرکز خیریه نرجس در میان معلولان ذهنی نگهداری شده است.
وی افزود: این مددجو که «فاطمه. ع. ج.» نام دارد و بهطور کاملا اتفاقی شناسایی شده، متولد آبان ۱۳۸۳ است. او از شش ماهی در شیرخوارگاه علیاصغر نگهداری میشد و در سال ۱۳۸۷ بدون هیچگونه معلولیت به مرکز نگهداری خیریه نرجس شیراز سپرده شده و این دختر جوان اکنون در کلاس یازدهم رشته کامپیوتر تحصیل میکند.
کشف هولناک؛ مسئولان بهزیستی چه میکردند؟
مروتی با تأکید بر اینکه نگهداری این دختر تندرست در میان معلولان ذهنی جنایت در حق این دختر و تأکیدی بر اوج بیکفایتی بهزیستی است، ادامه داد: با وجود تأیید دوباره عدم معلولیت این دختر در سالهای ۱۳۹۴ و ۱۴۰۱ توسط کمیسیون پزشکی، همچنان هیچ اقدامی از سوی مسئولان بهزیستی برای انتقال وی به مراکز امور اجتماعی مناسب صورت نگرفته است.
به گفته این فعال حقوق معلولان، در حالیکه مدیر موسسه خیریه نرجس در دیماه ۱۴۰۲ رسماً درخواست ترخیص این دختر را به بهزیستی شیراز ارائه داده بود، اما تا مرداد ماه سال جاری هیچ اقدام مشخصی برای ترخیص و انتقال این دختر انجام نشده است.
اوج بحران: سرنوشتی تباه و اعتراضی خشونتبار
مروتی اظهار داشت: این دختر بیگناه که میتوانست سالها پیش به خانوادهای سپرده شده و زندگی عادی داشته باشد، به دلیل کوتاهی مسئولان، مجبور به زندگی در میان معلولان ذهنی شده است.
به گفته مروتی او بارها اقداماتی از جمله خودکشی، خودزنی، فرار از مدرسه و حمله به مراقبان با چاقو داشته، تا شاید به این شکل بتواند اعتراض خود را به این بیعدالتی نشان دهد.
مسئولان بهزیستی؛ متهمان اصلی
مدیر کمپین معلولان ابراز داشت: در این ماجرا، نامهای مهمی از مسئولان بهزیستی استان فارس مطرح است که به دلیل عدم انجام وظایف قانونی خود، نقش اصلی در بروز این فاجعه را داشتهاند.
مروتی اضافه کرد: این افراد در دوره مدیریتشان علیرغم اطلاع از موضوع، هیچ اقدامی برای ترخیص این دختر از مرکز معلولان و انتقال او به محیط مناسب صورت ندادهاند.
چه کسی پاسخگوی این بیعدالتی است؟
این فعال حوزه معلولان کشور با مقصر دانستن بهزیستی و احتمال وجود موارد مشابه در سایر مراکز، این پرسش را مطرح کرد: اکنون که جزئیات این ماجرای تکاندهنده آشکار شده، سوال این است که آیا مقامات قضایی و مدیران ارشد بهزیستی با این تخلفات و اهمالکاریهای فاحش برخورد خواهند کرد؟ آیا پاسخگوی تباهی سرنوشت دختری خواهند بود که قربانی بیکفایتی سیستم شده است؟ آیا مواردی از ایندست در سایر نقاط کشور وجود دارد که بهزیستی از آن مطلع نیست و یا مطلع است اما مانند همین مورد حاضر نیست برای آنها قدمی بردارد؟
شکنجهدهندگان دختر جوان باید مجازات شوند
مروتی با ابراز تأسف از اتفاق رخ داده برای این دختر، از این اتفاق بهعنوان شکنجه یاد کرد و افزود: نگهداری یک دختر یین معلولان ذهنی قطعا شکنجه روحی بزرگی برای او بوده و همین که این دختر بارها اقدام به خودکشی و حمله به دیگران کرده نشان میدهد که در این سالها چه بر سر روح و روان او آمده است.
مدیر کمپین معلولان با بیان اینکه به جز سرنوشت، سلامت روحی این دختر نیز در این سالها دچار آسیب شده، مطرح کرد: اگر این دختر جوان فرزند یکی از مسئولان و مدیران بهزیستی بود باز هم آیا میتوانستند در قبال جنایت رخ داده در حق او سکوت کنند؟
وی با تأکید به ضرورت بررسی سلامت روحی این دختر جوان، خواستار ورود دستگاه قضا و مجازات همه مسئولان و کسانیکه از وضعیت این دختر مطلع بودند اما در تمام این ۱۷ سال سکوت کرده و قدمی برای تغییر شرایط او برنداشتند شد.