مادهای که اغلب برای کفآلود کردن خمیردندان استفاده میشود، به نام سدیم لوریل سولفات (SLS)، در برخی مطالعات با آفتهای دهانی مرتبط شده است.
به گزارش همشهری آنلاین، پژوهشگران دریافتهاند افرادی که از خمیردندان بدون SLS استفاده میکنند، کاهش بروز آفتها را تجربه میکنند. در یک کارآزمایی بالینی جداگانه که در سال 2012 منتشر شد، به 90 شرکتکننده دستور داده شد که از دو خمیردندان به مدت هشت هفته در یک زمان استفاده کنند.
کسانی که از خمیردندان بدون SLS استفاده کردند گزارش کردند که آفتهای دهانی آنها در مقایسه با زمانی که از خمیردندان حاوی SLS استفاده میکردند، زیاد طول نکشیده یا درد زیادی ایجاد نکرده است.
البته کارشناسان هشدار میدهند که این بررسیها کوچک هستند و برای درک بهتر اینکه چگونه این ماده موجود در خمیردندان بر آفتهای دهانی تأثیر میگذارد، آزمایشهای بیشتری باید انجام شود. اما به گفته پزشکان تغییر دادن خمیردندان مورداستفاده فرد به خمیردندانی که حاوی SLS نیست به بسیاری از بیماران کمک کرده است تا آفت دهانی رهایی یابند.
آفتها زخمهای دردناک و گردی هستند که روی بافت نرم دهان مانند داخل گونهها یا لبها ایجاد میشوند.
این زخمها اغلب با یک ضربه جزئی به پوشش مخاطی شروع میشوند. وجود یک لبه تیز روی دندان یا استفاده از یک بریس ناهموار میتواند دهان را تحریک کند و در ایجاد آفت نقش داشته است. همچنین ممکن است فردی گونههای خود را گاز بگیرد و به این علت دچار آفت دهانی شود.
یک نظریه در مورد اینکه چگونه ماده SLS میتواند باعث ایجاد آفت شود، این است که این ماده میتواند لایه محافظ پوشش داخلی دهان را مختل کند. اما هنوز توضیح قطعی دراینباره وجود ندارد.
همچنین ممکن است سایر مواد موجود در خمیردندان نیز باعث درد و ناراحتی فرد شوندِ، از جمله نعناع و مواد افزودنی قوی دیگر.
بسیاری از خمیردندانها حاوی SLS هستند، زیرا این ماده درمجموع بیخطر است و میتواند ذرات غذایی را از دندانها پاک کند.
برای اینکه بفهمید خمیردندانتان حاوی SLS هست یا نه، فهرست اجزای تشکیلدهنده آن روی برچسب را وارسی کنید یا از دندانپزشکتان دراینباره سال کنید.
همچنین میتوانید از خمیردندانهای کودکان استفاده کنید، چون این خمیردندانها معمولاً از مواد بسیار ملایم تشکیل شدهاند.