در گذر زمان چرخههای نوآوری با شتاب بیشتری روی هم بنا می شوند و زمان لازم بین هر نقطه عطف را کاهش می دهند. به عنوان مثال، موج اول انقلاب صنعتی نیم قرن طول کشید، در حالی که پیشرفتهای بعدی مانند برقرسانی تنها در چند دهه اتفاق افتاد، و نوآوریهای دیجیتال امروزی تنها در چند سال رخ میدهند.
به گزارش روزیاتو، در نتیجه، پذیرش همگانی فناوری های جدید سرعت می گیرد. اینفوگرافی زیر، این تغییرات را با مقایسه سال اختراع فناوریهای تحولآفرین با سالی که به طور گسترده پذیرفته شدند، نشان میدهد.
رادیو و تلویزیون حداقل سه دهه زمان نیاز داشتند تا از مرحله اختراع به استفاده گسترده برسند. زمانی که گسترش یافتند، یک بخش کاملاً جدید – رسانههای جمعی – تکامل یافت که محرک اصلی جهانی شدن بود.
نکته: اختراعات متعدد در طول دهههای ۱۸۹۰ و ۱۹۲۰ در نهایت منجر به تولید تلویزیونها و رادیوهای بازار انبوه شد.
اختراع اینترنت، ایمیل و تلفنهای همراه نیز تا پذیرش گسترده، یک چرخه تقریباً ۳۰ ساله را طی کردند. هر فناوری نیاز به سرمایهگذاری قابل توجه و زمان آمادهسازی برای ایجاد زیرساختهای ارتباطی ضروری، از جمله کابلها، برجها و فرستندهها داشت.
با این حال، فاصله زمانی بین اختراع اولین گوشی هوشمند و عرضه اولین آیفون به ۱۳ سال کاهش یافت. تا سال ۲۰۱۰، گوشیهای هوشمند از تلفنهای همراه سنتی در بازار پیشی گرفتند.
اکنون به هوش مصنوعی مولد میپردازیم. اگرچه این مفهوم به دهه ۱۹۶۰ برمیگردد، اما پیشرفتهای اخیر در شبکههای مولد تخاصمی (GANs) و ترنسفورمرها (نوعی معماری شبکه پیشرفته)، ماشین لرنینگ را به مقیاسی پیشرفته رساندهاند. پس از عرضه ChatGPT و Gemini، پذیرش گسترده هوش مصنوعی برای وظایف روزمره اکنون در جریان است، به ویژه از آنجا که شرکتهای بزرگ فناوری آن را در محصولات خود ادغام میکنند.
در واقع، محققان تخمین میزنند که «بهرهوریهای مبتنی بر هوش مصنوعی» در همه بخشها تا اوایل سال ۲۰۲۵ مشاهده خواهد شد.