هندوستان در حال انجام تلاشهای قابلتوجهی برای تغییر سیستمهای حملونقل خود به نفع زنان است. چندین طرح در سراسر این کشور به منظور افزایش ایمنی، دسترسی زنان به حملونقل عمومی وجود دارد.
به گزارش ایمنا، چندین شهر در هند خدمات اتوبوس صورتی را برای افزایش ایمنی و دسترسی زنان اجرا کردهاند. در دهلی، دولت طرحی را راهاندازی کرده است که به زنان اجازه میدهد، بهصورت رایگان در اتوبوسها سفر کنند که به نام طرح بلیت صورتی شناخته میشود و از زمان آغاز آن در سال ۲۰۱۹، استقبال چشمگیری از آن شده است. در چنای نیز شرکت حملونقل متروپولیتن (MTC) اتوبوسهای صورتی را برای افزایش ایمنی زنان معرفی کرده و بعضی از اتوبوسهای قرمز را به رنگ صورتی تغییر داده است.
شهرداری رانچی در مارس ۲۰۲۱ اتوبوسهای مخصوص زنان را راهاندازی کرد که بهطور کامل توسط زنان اداره میشود. در ایندور نیز اتوبوسهای صورتی به سیستم حملونقل سریع شهری اضافه شده است که مخصوص زنان است و از ژوئن ۲۰۲۱ آغاز به کار کردهاند. این ابتکارات نشاندهنده تعهد روزافزون شهرهای مختلف هند به بهبود دسترسی و ایمنی زنان در حملونقل عمومی است. این ابتکار با هدف کاهش موانع اقتصادی و افزایش مشارکت زنان در نیروی کار با دسترسی بیشتر به حملونقل عمومی انجام شد.
متروی دهلی دارای واگنهای مخصوص زنان است که در هر قطار موجود است که فضایی امن برای مسافران فراهم میکند. این ابتکار بر اساس گزارشها، اعتماد به نفس زنان را در استفاده از حملونقل عمومی، بهویژه در ساعات شلوغی، افزایش داده است.
ایالتهای مختلف اتوبوسهای مخصوص زنان را راهاندازی کردهاند، مانند اتوبوسهای موسوم به «تجاسوینی» در مهاراشترا که توسط رانندگان و کمکرانندگان زن در ساعات شلوغی اداره میشوند، همچنین پتنا ۶۵ درصد ظرفیت اتوبوسهای شهری را برای زنان در نظر گرفته است تا اطمینان حاصل کند که آنها جای نشستن کافی دارند.
صندوق Nirbhaya که پس از حادثه تجاوز و قتل زنی در حملونقل عمومی در سال ۲۰۱۲ تأسیس شد، از ابتکاراتی حمایت میکند که هدفشان بهبود ایمنی زنان حین سفر است. این ابتکار شامل سیستمهای ردیابی GPS و دکمههای اضطراری در حملونقل عمومی در چندین شهر است. علاوه بر این، شهرهایی همچون بمبئی خدمات اتوبوس «اول خانمها» را راهاندازی کردهاند تا اولویت را به مسافران زن بدهند.
با وجود این پیشرفتها، هنوز برای زنان چالشهایی برای استفاده از حملونقل عمومی باقی مانده است. مسائلی همچون آزار و اذیت حین سفر همچنان مانع تحرک زنان میشود. تلاشهای مداوم شامل انجام ممیزیهای ایمنی، بهبود زیرساخت حملونقل عمومی با ویژگیهایی همچون دستگیرههای پایینتر، راهروهای وسیعتر و افزایش کمپینهای آگاهی برای تشویق استفاده از حملونقل عمومی توسط زنان است.