۳۰ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۳۰ آذر ۱۴۰۴ - ۱۸:۳۸
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۰۳۵۰۶۶
تاریخ انتشار: ۱۰:۲۰ - ۱۶-۱۱-۱۴۰۳
کد ۱۰۳۵۰۶۶
انتشار: ۱۰:۲۰ - ۱۶-۱۱-۱۴۰۳

هشدار درباره یک فاجعه در ایران/ ارز واردات دارو را محدود می کنید، بیمه ها هم هزینه ها را گردن نمی گیرند/ کیفیت داروهای ایرانی پایین است

هشدار درباره یک فاجعه در ایران/ ارز واردات دارو را محدود می کنید، بیمه ها هم هزینه ها را گردن نمی گیرند/ کیفیت داروهای ایرانی پایین است
بخش عمده‌ای از داروها از ایران به کشورهای همسایه قاچاق می‌شود، اما جزو موارد مصرف دارو در ایران محسوب می‌شود.

به گفته برخی پزشکان به‌علت کیفیت پایین بخشی از داروهای ساخت ایران، داروهای بیشتری باید برای بیمار استفاده شود.

 دکتر فربد فدایی روانپزشک در روزنامه اطلاعات نوشت:

این موضوع را بارها از کارگزاران کشوری شنیده‌ایم که مصرف دارو در ایران زیاد یا چند برابر متوسط جهانی است. این گزاره به دلایلی که در زیر آورده می‌شود، نارساست:

  ۱ـ آمار دقیقی در مورد میزان و چگونگی مصرف دارو در ایران نداریم.

 ۲ـ‌متوسط جهانی مصرف دارو مشخص نیست.

 ۳ـ همه بیماران به بیماری‌های مشابه در کشورهای دیگر مبتلا نیستند که امکان مقایسه فراهم باشد. برای نمونه در کشورهای آفریقایی خط استوا ممکن است بیماری‌های عفونی شایع باشد و در کشورهای اروپای غربی امکان دارد بیماری‌های قلبی ـ عروقی شایع‌تر باشد که داروهای مورد مصرف در این دو گروه بیماری‌ها کاملا متفاوت است و امکان مقایسه آنها فراهم نیست.

۴ـ بخش عمده‌ای از داروها از ایران به کشورهای همسایه قاچاق می‌شود، اما جزو موارد مصرف دارو در ایران محسوب می‌شود.

 ۵ـ به گفته برخی پزشکان به‌علت کیفیت پایین بخشی از داروهای ساخت ایران، داروهای بیشتری باید برای بیمار استفاده شود.

 ۶ـ جان کلام و مشکلی اصلی شاید اصولاً ناشی از سوء‌مدیریت در سطح کلان است که با «پزشکی‌سازی»، موضوع از میدان اصلی اجتماعی خود به بیرون فرستاده شده و به آن جنبه پزشکی داده می‌شود. برای نمونه، سوء‌تغذیه به‌علت شرایط اقتصادی بد خانواده موجب کم‌خونی فقر آهن، راشیتیسم، گواتر، کمبود انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی و آسیب‌پذیری بدن به انواع بیماری‌ها می‌شود و درنتیجه پزشک باید آهن، کلسیم و انواع ویتامین‌ها برای رفع کمبودهایی تجویز کند که ناشی از فقر غذایی و وضع بد اقتصادی است.

این داروی تلخ را نه فقط بیمار باید میل کند، بلکه کارگزاران کلان نیز باید داروی تلخ انتقاد را بنوشند و بکوشند به‌عوض توجیهات تکراری، اشکالاتی را که در برنامه‌ریزی، تخصیص منابع، ورود دارو، ساخت دارو و ذخیره‌سازی و پخش آن وجود داشته‌است، بشناسند و برطرف کنند.

کاش این ادعا که ۹۰ درصد داروهای مصرفی در ایران ساخت ایران است خاتمه یابد؛ زیرا مواد اولیه اکثر داروها از خارج به ایران وارد می‌شود و تا زمانی که مولکول دارو در ایران ساخته نشود نمی‌توان آن را ساخت ایران معرفی کرد. قیمت دارو نیز باید واقعی شود، به شرط آنکه بیمه‌ها آن را بپردازند و نه بیماران مستأصل و مضطر.

محدودشدن ارز واردات دارو و مواد اولیه آن و افزایش قیمت دارو بدون آنکه بیمه‌ها سهم عمده قیمت را بپردازند، منجر به فاجعه خواهد شد. بیماران ایرانی این حق را دارند که از بهترین و باکیفیت‌ترین داروها برخوردار شوند. صرفه‌جویی در مورد ارز واردات دارو و تجهیزات پزشکی مطلقاً جایز نیست؛ زیرا به قیمت جان انسان‌ها تمام می‌شود. فرهنگ ما که برای جان شیرین مور دانه‌کش، ارزش قائل است؛ کم‌توجهی به جان بیماران را برنمی‌تابد.

برچسب ها: دارو ، بیمه
ارسال به دوستان
رئیس جمهور کلمبیا به ترامپ: تگزاس و کالیفرنیا را پس بده تا درباره نفت مذاکره کنیم! بحران در اردوگاه مدافع جنجالی؛ آیا رامین رضاییان از استقلال جدا می‌شود؟ بازگشت باشکوه رضا شکاری به ترکیب سرخ‌پوشان؛ پایان دلهره‌های اوسمار در خط میانی مرور اثار دو کارگردان ایرانی برنده نخل طلا در نیویورک آغاز به‌کار بانک‌ها با دو ساعت تأخیر در اولین روز زمستان آیا نجات یک ازدواج ارزش تلاش کردن دارد؟/ بحران رابطه لانگ دیستنس یا از راه دور رکورد مصرف روزانه گاز شکسته شد حمایت تمام‌قد وینفرد شفر از آبی‌پوشان؛ «هرگز نگفتم استقلال شانس قهرمانی ندارد» هشدار دادگستری به مردم/ از باز کردن این گونه پیام‌ها خودداری کنید مجریان کهنه‌کار تلویزیون در برنامه‌های شب یلدا ؛ امیرحسین مدرس، حسین رفیعی، نیما کرمی، سونیا پوریامین، کامران نجف‌زاده و ... خسارت های سیلاب در ۴۳۱ شهر و روستای چهار استان مراکز تعویض پلاک فردا طبق روال عادی فعال هستند کلاهبردار متروی تهران دستگیر شد شعبه بانک ملی ایران در سازمان ملی استاندارد افتتاح شد/ گامی مشترک برای ارتقای کیفیت و اعتماد عمومی همکاری راهبردی ایران، روسیه و سازمان ملل در تهران؛ مقابله با «معضل جهانی مواد مخدر» فراتر از مرزهای ملی
نظرسنجی
طنز «مهران مدیری» را بیشتر دوست دارید یا طنز «رضا عطاران» را؟