۲۹ آذر ۱۴۰۴
به روز شده در: ۲۹ آذر ۱۴۰۴ - ۱۵:۴۵
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۱۱۲۵۰۵۴
تاریخ انتشار: ۱۰:۵۶ - ۲۹-۰۹-۱۴۰۴
کد ۱۱۲۵۰۵۴
انتشار: ۱۰:۵۶ - ۲۹-۰۹-۱۴۰۴

جرم سنگین «اتلاف عمر»؛ درس‌های مدیریتی از سکانس ماندگار فیلم پاپیون

جرم سنگین «اتلاف عمر»؛ درس‌های مدیریتی از سکانس ماندگار فیلم پاپیون
سکانس دادگاه در فیلم پاپیون، یکی از ماندگارترین دیالوگ‌های تاریخ سینما را درباره اتلاف عمر روایت می‌کند. این مفهوم در دنیای مدیریت به معنای نادیده گرفتن «هزینه فرصت» است؛ جایی که سازمان‌ها به جای حرکت در مسیر اصلی، در تله کارهای روزمره گرفتار می‌شوند.

عصر ایران - فیلم سینمایی «پاپیون» (محصول ۱۹۷۳) فراتر از یک شاهکار سینمایی، حاوی عمیق‌ترین مفاهیم در حوزه مدیریت فردی و استراتژیک است. در یکی از تاثیرگذارترین سکانس‌های این فیلم، متهم در رویای خود در برابر قاضی اصرار دارد که بی‌گناه است، اما با پاسخی تکان‌دهنده روبرو می‌شود: «جرم تو بدترین جرمی است که یک انسان می‌تواند مرتکب شود؛ تو به خاطر اتلاف زندگی‌ات مجرمی!» این دیالوگ، استعاره‌ای دقیق برای مفاهیم مدرن مدیریتی است.

تحلیل مدیریتی سکانسی از فیلم پاپیون:

 فیلم پاپیون یکی از شاهکارهای سینمایی است. داستان تفاوت دو زندانی و فرار آن ها از زندان. 

یکی از سکانس های تاریخی این فیلم لحظه ای است که متهم به قاضی می گوید من گناهکار نیستم و او را نکشتم. جمله ای که قاضی در پاسخ می گوید یکی از ماندگارترین جملات تاریخ سینماست: 

اتهام تو قتل کسی نیست. جرم تو بدترین جرمی است که یک انسان می تواند مرتکب شود.... 

 تجزیه و تحلیل مدیریتی:

 این سکانس مشهور از فیلم «پاپیون» (Papillon - 1973) یکی از تاثیرگذارترین استعاره‌ها برای خودارزیابی و مدیریت زندگی و کسب‌وکار است.

 اتهام: اتلاف عمر! (تحلیلی بر سکانس ماندگار پاپیون)

در این سکانس، «پاپیون» در رویای خود در مقابل دادگاهی قرار می‌گیرد. او فریاد می‌زند که بی‌گناه است و کسی را نکشته، اما قاضی جمله‌ای می‌گوید که تمام وجود او را می‌لرزاند:

«تو به خاطر اتلاف زندگیت مجرمی... و مجازات آن مرگ است!»

این دیالوگ، از منظر مدیریت، درس‌های بزرگی برای ما دارد:

1️⃣ مدیریت استراتژیک: «فرصت‌سوزی» بزرگترین جرم است.

در دنیای مدیریت، اشتباهات اجرایی قابل جبران هستند، اما «هزینه فرصت» (Opportunity Cost) خیر.

بسیاری از سازمان‌ها و مدیران، غرق در کارهای روزمره (مثل پاپین که می‌خواست ثابت کند قاتل نیست) می‌شوند و هدف اصلی و پتانسیل واقعی خود را فراموش می‌کنند.

2️⃣ مدیریت فردی: تله‌ی «بی‌گناهیِ کاذب»

پاپیون اصرار دارد که بی‌گناه است چون «کار بدی» انجام نداده. اما قاضی او را به خاطر «کارهای خوبی که انجام نداده» محکوم می‌کند.

در مسیر حرفه‌ای، صرفاً «خطا نکردن» کافی نیست. اگر شما پتانسیل رشد داشته باشید و به خاطر ترس یا تنبلی در جا بزنید، در حق برند شخصی خود مرتکب جرم شده‌اید.

 سوال برای تامل: آیا شما به این دلیل که «مشکلی ایجاد نمی‌کنید» خود را مدیر موفقی می‌دانید، یا به این دلیل که «تغییری مثبت» ایجاد می‌کنید؟

3️⃣ بهره‌وری: سخت‌کوشی در مسیر غلط

پاپیون برای فرار و بقا به شدت تلاش می‌کند، اما این دادگاه درونی به او یادآوری می‌کند که سخت‌کوشی بدون هدف متعالی، فرقی با مرگ تدریجی ندارد.

یک مدیر موفق می‌داند که اثربخشی (Effectiveness) یعنی انجام کارهای درست، و کارایی (Efficiency) یعنی درست انجام دادن کارها.

 مجازات پاپیون به ما می‌گوید: اگر کارایی بالایی داشته باشید اما در مسیر غلط (اتلاف عمر) حرکت کنید، خروجی نهایی صفر خواهد بود. 

منبع: کانال ترفند مدیریت

ارسال به دوستان
نظرسنجی
طنز «مهران مدیری» را بیشتر دوست دارید یا طنز «رضا عطاران» را؟