روياي فوتبال زيبا از برزيل

عصر ايران ورزشي - تيم ملي برزيل تا كنون در اين جام جهاني چنگي به دل نزده است. برزيلي ها كره شمالي را به زور و با اندكي شانس شكست دادند و در مقابل پرتغال هم كاري از پيش نبردند.  تنها بازي زيباي بريل در اين جام، بازي با ساحل عاج بوده است.

برزيل سالهاست كه ديگر تيمي سراسر حمله نيست. آخرين برزيل ديدني در جام جهاني، برزيل 1986 تله سانتانا بود.

پس از تله سانتانا، لازاروني مربي برزيل شد و تيم تحت هدايت او در جام جهاني 1990، جز در ديدار با آرژانتين در مرحله يك هشتم نهايي، بازيهايي كسل كننده و غيربرزيلي به نمايش گذاشت و حضورش در جام نيز چندان به درازا نكشيد.

برزيلي ها در آن جام سوئد را 2 بر 1 و كاستاريكا و اسكاتلند را 1 بر 0 شكست دادند و پس از باخت 1 بر 0 در برابر آرژانتين، به خانه بازگشتند.

در سال 1994 نيز اوضاع برزيلي ها، از حيث بازي تهاجمي، چندان بهتر از سال 1990 نبود اما آنها در آن جام به قهرماني رسيدند.

در سال هاي 1998 و 2002 البته اوضاع برزيلي ها، از همان حيث مذكور، اندكي بهتر شد ولي باز هم ميان برزيل 1986 و برزيل – مثلاً – 2002 تفاوت از زمين تا آسمان بود.

برزيل دونگا عيار تهاجمي اش حتي از برزيل سال هاي 1998 و 2002 نيز كمتر است. گل زدن به تيم دونگا سخت است اما اين تيم نيز دروازه حريفان خود را به راحتي نمي گشايد.

پيش از بازي برزيل – پرتغال، دونگا به دوستداران فوتبال مژده داده بود كه رقابتي بسيار زيبا را شاهد خوهند بود ولي بازي بسته پرتغالي ها و نيز دست به عصا بودن برزيلي ها در حين حمله، مانع از شكل گيري جدالي تماشايي شد.

شايد مسابقه برزيل – شيلي، بتواند زمينه ارائه فوتبالي زيبا از سوي برزيل را فراهم آورد؛ چرا كه شيليايي ها سريع بازي مي كنند و در مقام حمله، بي محابا و بي پروايند.

آيا سرعت و جسارت بازيكنان شيلي مي تواند زنگار خمودگي و محافظه كاري را از سيماي برزيل دونگا بزدايد و اين تيم را وادارد كه خطر كند و دل به دريا زند و به وادي ارائه فوتبالي زيبا گام نهد؟