عصرایران ؛جعفر محمدی - آقاي دکتر محمود احمدي نژاد در گفت و گوي تلويزيوني خود با شبکه جام جم ، براي چندمين بار در ماه هاي اخير اظهار داشت که با اجراي طرح يارانه هاي نقدي ، ديگر هيچ کسي در ايران گرسنه و محتاج نان شب نيست.
در اين باره نکاتي چند قابل ذکر است:
1- قبل از هر چيز بايد به مقتضاي انصاف اين را گفت که بسياري از خانواده اي فقير و کم جمعيت به ويژه در برخي روستاهاي دورافتاده، و محروم و حاشيه بعضي مناطق شهري بسيار مثمر ثمر بوده است و اين خانوارها که تا کنون به دليل به بهره مندي اندک از خدمات عمومي و نداشتن خودرو ، يارانه غيرمستقيم کمتري دريافت مي کردند اينک در شرایط حاضر تقریباً برابر ديگران از ثروت عمومي کشور سهم مي گيرند.
اين فرايند در شرايطي که سازوکار هوشمندانه براي توزيع عادلانه ثروت در قالب خدمات و تأمين اجتماعي و ... وجود ندارد ، به عدالت نزديک تر است و لذا نمي تواند بر سبيل ناانصافان گام نهاد و کل طرح را ناديده گرفت و در کنار نقدها ، از محسناتش نگفت.
2- نکته مهمي که بعد از اجراي طرح ، مردم با تمام وجود لمس مي کنند ولي در سخنان مسولان و مشخصاً رئيس جمهور راهي ندارد اين است که يارانه دريافتي طبقه متوسط در رقابت با افزايش بيش از حد قيمت ها ، قافيه را باخته و در حالي که ميزان يارانه همچنان ثابت است ، روزي نيست که قيمت کالا يا خدمتي بالا نرود و آه از نهاد مردم بيرون نياورد.
در حالي که رئيس جمهور گفته است که با اجراي اين طرح تنها 6 درصد بر روي قيمت ها رفته ، اما مردم در زندگي روزمره خود افزايش هاي صد در صدي را نيز شاهد هستند.
در واقع با جمع و تفريق ميزان يارانه دريافتي و مابه التفاوت قيمت ها قبل و بعد از اجراي طرح ، مي توان گفت که قدرت خريد بسياري از مردم پايين آمده يا رو به افول است.
با اين اوصاف ، نمي توان مدعي شد که با اجراي اين طرح عمده مردم و مشخصاً طبقه متوسط از زندگي بهتري برخوردار شده اند.
مع الوصف مردم به خاطر اثرات دراز مدت وعده داده شده در اصلاح اقتصاد ایران با نجابت و صبوری با این طرح همراه شده اند اما نکته اینجاست که دولتمردان به جای تقدیر عملی از این همگامی ملی ، با نادیده انگاشتن فشاری که بر مردم وارد می شود ،نمک بر زخم هایشان می پاشند.
3- اما نکته سوم که شاکله اصلي اين نوشتار است اين که رئيس جمهور از تکرار اين سخن که با اجراي طرح هدفمندي ديگر کسي گرسنه و محتاج نان شب نيست ، به دنبال چيست؟
به نظر مي رسد که اين ادبيات ، هوشمندانه و با هدف خاصي انتخاب شده است که غايتش تنزل بخشي به مباحث مربوط به عملکرد اقتصادي دولت است.
دولتي که با صدها ميليارد دلار درآمد نفتي و غيرنفتي و ماليات و ... بايد در خصوص عملکردش درباره افزايش سطح رفاه عمومي و رساندن آن به استانداردهايي که شايسته ايران و ايراني است پاسخگو باشد ، اينک مي کوشد بحث را به سطح نازلي چون رفع گرسنگي بکشاند و مردم را به بحث ضرب و تقسيم کردن يارانه و قيمت نان و اين که هر کس چند قرص نان مي تواند بخرد و بخورد تا محتاج نان شب نباشد مشغول کند.
حال آن که تنها عملکرد مورد انتظار از دولت ها اين نيست که پول نان شب را تقسيم کند و بعد هم رئيس دولت مدام بگويد که هيچ کس شب را گرسنه نمي خوابد.
انتظار منطقي از دولت ها و خصوصاً رؤسايشان اين است که وقتي درباره معيشت مردم کشورشان سخن مي گويند از تأمين اجتماعي ، رفاه عمومي ، مسکن ، ازدواج ، اشتغال پايدار ( نه هفته اي دو ساعت!) ، سفر ، درمان ، آموزش ، تفريح ،محيط زيست و ... سخن بگويند نه اين که در کشوري مانند ايران با اين همه منابع و ثروت و نيروي تحصيل کرده رئيس جمهور بعد از سال ها رياستش تازه بیاید بگوید که نفت فروخته ایم و پول نقد توزیع کرده ایم تا مردم بتوانند نان بخرند و شب ها سر گرسنه بر بالین نگذارند!
شایسته مردم ایران این بود که بحث روز معیشتی شان تنوع خدمات درمانی ، آموزش های عالی ، ارتقای استانداردهای مسکن ، مقاصد جدید توریستی ، بهبود وضعیت محیط زیست ، نحوه مدیریت پس اندازهایشان و نظایر این ها باشد نه این که رئیس جمهور به استناد یارانه های نقدی در بوق و کرنا کند که هیچ کس محتاج نان شب نیست و مردم هم ماشین حساب به دست بگیرند تا این ادعا را محاسبه کنند و درباره درستی یا نادرستی اش نظر بدهند.
البته شاید هم هدف واقعاً همین باشد که مردم به جای اندیشیدن به اهداف متعالی در همین حد نان شب متوقف شوند و با اثبات این که کسی محتاج نان شب نیست ، همه دعاگو و راضی باشند و بر کارآمدی دولت درود بفرستند.
تنزل سطح مطالبات مردم به همان اندازه نادرست است که افزایش بی پشتوانه این مطالبات و جالب این که دولت کنونی هر دو را مرتکب شده است ؛ یعنی زمانی بر طبل افزایش مطالبات و این که "چنین می کنیم و چنان" می کوبید و الان به جایی رسیده که سخن از نان شب می گوید!
پوشاک ، مسکن ، اشتغال ، ازدواج ، تحصیل ، تفریح ، ورزش و .... نیازمند هزینه هایی است که بعضی ها فکر می کنند مردم ایران نیازی به این امکانات ندارند.
« کسی محتاج پوشاک ، مسکن ، اشتغال ، ازدواج ، تحصیل ، تفریح و ... نیست »
یک نفر حقوق میگیره ماهیانه 30 میلیون تومان ، یکی دیگه حقوق میگیره 300 هزار تومان ، بعدش میانگین میگیرن میگن که درآمد سرانه بالاست... .
طبق تعریف مزلو، پنج سطح مختلف در سلسله مراتب نیازهای انسان وجود دارد:
1- نیازهای فیزیولوژیکی
این نیازها شامل ابتداییترین و اساسیترین نیازهایی هستند که برای ادامه بقا ضرورت دارند، مثل آب، هوا، غذا و خواب. مزلو عقیده داشت که اینها اساسیترین و غریزیترین نیازها در سلسله مراتب نیازها هستند زیرا تا اینها برآورده نشوند بقیه نیازها در اولویت قرار نمیگیرند.
2- نیازهای امنیتی
نیازهای امنیتی نیز برای بقا اهمیت دارند امّا به اهمیت نیازهای فیزیولوژیکی نیستند. نمونههایی از نیازهای امنیتی عبارت است از تمایل به داشتن شغل ثابت، بیمه پزشکی، همسایگان بیخطر و سرپناهی در مقابل محیط.
3- نیازهای اجتماعی
این نیازها شامل وابستگی، تعلّق خاطر، عشق و عاطفه است. به عقیده مزلو این نیازها کمتر از نیازهای فیزیولوژیکی و نیازهای امنیتی، اساسی هستند. روابط دوستانه، وابستگی عاطفی و روابط خانوادگی به ارضاء این نیازها کمک میکند. عضویت در گروههای اجتماعی، محلی و مذهبی نیز چنین اثری دارد.
4- نیازهای احترامی
پس از ارضاء نیازهای فیزیولوژیکی، امنیتی و اجتماعی، نیاز به مورد احترام واقع شدن، اهمیت فزایندهای مییابد. این نیازها شامل نیاز به چیزهایی است که در احترام به خود، ارزشهای شخصی، شناخت اجتماعی و پیشرفت، انعکاس مییابد.
5- نیازهای خودشکوفایی
این بالاترین سطح نیازها در سلسله مراتب مزلو است. انسانهای خودشکوفا، افرادی هستند خودآگاه، علاقهمند به رشد شخصی، کمتوجه به عقاید دیگران و علاقهمند به ارضاء توانائیهای بالقّوه خود.
حال آیا این جامعه در آن چگونه احساساتی رشد خواهد کرد؟
آقای احمدی نژاد این را برای خود افتخار بحساب میآورید؟؟؟؟؟!!!!!!!!
این آقای رییس جمهور نمیدونه که هر روز قیمتا افزایش پیدا میکنه ؟من کارمند انتقالی از تهران به شهرستان جدای اینکه ارتقای شغلی پیدا نکردم با این حقوق دیگه نمیکشم بی انصافی نکنید تو رو خدا دادمون رو کجا بزنیم کجا؟
چون تفسیر ایشون از « نون شب » همون نون لواش و بربری و تافتونه !!!!!!!!! و تا وقتی که ایشون ، " نون شب " رو اینجوری تحلیل و تفسیر کنن ، حق با ایشونه !!!!!!!!!!!!!!!!
دیروز عصر ، نون بربری گرفته بودیو داشتی میرفتی خونه !
توی کشور ما شاید پیدا شن کسایی که محتاج نون عصرن ، ولی کسی محتاح نون شب نیست :-) راستی اسنادش هم هست .....
دارو درمان پر / کرایه خانه ها پر/ جهاز عروس و مخارج داماد پر/ هزینه هر نوع خدمات پر / انسانیت ومهربانی پر / فرهنگ رانندگی پر / آرامش و امنیت درمحل کار پر /احترام ایرانیان در سایر ممالک (وزیر امور خارجه را بکشورشو ن راه نمیدن) پر / 3000ملیارد تومان پر/ایران پر ایران که پر نداره هنوز سر جاشه!
یادتان رفته مملکت چه وضعی داشت
وضعیت فعلی ایده ال صدرصد نیست ولی خیلی بهتر از قبل هست
راستي منفي ها رو حواست هست؟؟!!!!
از نويسنده مقاله كه اصولا مقالات خوبي مي نويسند انتظار نداشتم كه در بند 3 مقاله از عبارت : (به نظر مي رسد که اين ادبيات ، هوشمندانه و با هدف ) استفاده كنن ! كجاش هوشمنده ؟! ...
تو تـمـنا ز گـل کوزه گران میداری
نون شبمون که فراهمه. تازه بعد صرف نون شب میشینیم پای تلوزیون از برنامه ها مخصوصا برنامه های جام جم لذت میبریم.همه چی آرومه.شما خوشحال نیستید؟
هییییییییییییییییییییییییییییی؟
دكتر جان در كشوري با اين همه ثروت خدادادي
آيا مردم فقط بايد به نان شب فكر كنند؟
آيا مردم ایران به تنوع خدمات درمانی ، دانشگاه هاي معتبر ، مدارس ايمن !!، توسعه فعاليتهاي عمراني ، ارتقای استانداردهای مسکن ، مقاصد جدید توریستی ، خدمات شهري مناسب و امکانات رفاهي ، امكانات ورزشي استاندارد
و غيره و غيره احتياج ندارند؟!!
چند وقت پيش در سفري كه به يكي از استان هاي غربي كشور داشتم
خانه اي را كه به آنها طرح مسكن مهر ميگفتند ديدم
كه به علت نبود امكانات بسيار ساده آتش نشانان (پله و كپسول)
در آتش سوخت
كه آن خانه تمام زندگي يك خانواده بود!
مشكلات مردم ايران خيلي بيشتر از اين حرف هاست...
برای آن کودکی که در آن سوی پهناور زمین
امشب را گرسنه خواهد خوابید.
و برای آن بیماری که فردایش را کسی امیدوار نیست.
بیا از خدا بخواهیم
رنج های آدمی را بکاهد و آرامش او را بیافزاید
ما جمعی از پرسنل برق منطقه ای (وزارت نیرو - شبکه هایه انتقال و فوق توزیع )کشور هستیم
که در بهمن سال 89 طبق اصل 44 و 138 قانون اساسی و قانونخدمات کشوری و بخشنامهها و تصویب نامههایه مکرر ریاست جمهوری مبنی بر برچیده شدن شرکت هایه خصوصی از نیرویه شرکتی به قراردادی با برق منطقه ای تبدیل وضعیت شدیم.
متاسفانه بعد از گذشت 10 ماه وزارت نیرو با زیر پا گذاشتن قانون اساسی و تمامی بخشنامه و تصویب نامههایه دیگر فقط بع استناد به یک تفاهمنامه که ما بین آقای فروزنده معاون رئیس جمهور و وزیر نیرو در مهر 90 امضا شده است ....
نیرو ها را به دو دسته تقسیم کرده اند ....
نیروهایه قبل از 87 قرار دادی و نیروهایه بعد از 87 شرکتی ....
با وجود اینکه انتقال برق طبق قانون اساسی نباید به بخش خصوصی سپرده شود .....
این نا عدالتی و این ناحقی و این کار مغایر با قانون اساسی را اگه لطف کنید در یکی از تیترایه خبریت عنوان کندی تا برایه کله مردم عنوان بشه و بفهمنتو این مملکت واقعا کسی به نونه شب محتاج نیست ....
جالبه معاون رئیس جمهور تفاهم نامهای رو امضا کردن که مغایر با دستور 1 ماه پیشه رئیس جمهور بود ....
لطفا بهاین مشکل جمع کثیری از پرسنل که شاید حدود 8 هزار نفر باشیم رسیدگی کنید .....
ممنونم
آیا اینها را هم ما گفته و یا مطرح کرده بودیم؟
3000000000000 تومان چي شد!؟!؟!؟!؟!؟
به این هم می گویند عدالت در تقسیم ثروت کشور