پنجاه و یکمین شماره ماهنامه "صنعت و توسعه منتشر شد" در این شماره اقتصاد سیاسی مصدق در میزگردی با حضور دکتر غنی نژاد، باوند و رئیس دانا بررسی و بازخوانی شده است.
همچنین آثار و گفتارهایی از عباس آخوندى، عباس عبدى، محسن جلال پور، مقصود فراست خواه، خسرو كساييان و هادى حق شناس در این شماره درج شده است.
پرونده اصلی این شماره به نگاه اقتصادی دولت یازدهم پرداخته و گمانه زنی هایی را در خصوص تفکر اقتصادی حاکم بر دولت آینده مطرح کرده و نوشته است«دولت بعدى از هر طيف اصولگرايان غير از طيف احمدى نژاد كه باشد، ناگزيراست اقتصاد را برسياست، برامور فرهنگى يا مسايل اجتماعى اولويت دهد» است.
یادداشت سردبیر و گزارش ویژه این شماره تحت عناوین «کابوس بی خبری و فراموشی» و «سفره هایی که 13 درصد کوچک تر شدند» به ارایه آمارهای رسمی از اشتغال، وضعیت معیشت و درآمد و مصرف مواد غذایی خانوارهای ایرانی طی دهه 80 پرداخته است.
محمدصادق جنان صفت در یادداشت خود با گله از عدم ارایه آمارهای بروز و مستند نوشته است«پنهان سازى و گسترش استفاده از آمارهاى مخدوش وجان بدارانه جز فروپاشى اخلاق عمومى و سلب اعتماد نخبگان براى كسى جز پنهان سازان آمار فايده اى ندارد. يك تاريخ و يك سرزمين كهن و باستانى نبايد قربانى خودخواهى گروهى كم شمار از كسانى شود كه ناگهان سوار اسب قدرت شان كرده اند و آنها بدون اينكه بدانند چه میكنند به خيال خود در حال سوارى هستند، اما در حقيقت سوارى میدهند. سبكى فكر اين گروه و سنگينى واقعيت چيزى است كه جامعه ايرانى امروز با آن دست و پنجه نرم می كند.»
«دور برگردان و هدر دادن یک تصمیم حکومتی» عنوان یادداشت دکتر موسی غنی نژاد است که در آن به آسیب شناسی صنعت بانکداری در ایران پس از انقلاب پرداخته، عباس عبدی با عنوان«ایا انتخابات پیروز داشت» به انتخابات اخیر مجلس پرداخته است.
مصطفی ایزدی نیز در یادداشتی تحت عنوان«بردداشت دوم از مجلس نهم» به بازخوانی رخدادهای انتخابات اخیر مجلس پرداخته است.
بدنبال قانع کردن خاتمی برای ریاست جمهوری اینده هستند!
دکتر عباس آخوندی در گفتگویی تحت عنوان «سیاستمدار اقتصاد فهم و دولت یازدهم» اشاره دارد که هر شخصی که رئیس جمهور بعدی ایران باشد، نه تنها باید از اقتصاددانان کمک بگیرد بلکه خود باید یک اقتصاد دان باشد، در بخشی از این گفتگو آخوندی متذکر شده: جامعه ايرانى به ويژه روشنفكران و مسوولان اداره كشور در سطوح گوناگون بايد بپذيرند كه هرج ومرج اقتصادى پديدار شده توسط دولت نهم و دهم، تلاشى تكنوكراسى ملى جمهورى اسلامى و فروپاشى اخلاقى بايد نقطه پايان داشته باشد، تا بحث روشن تر انجام شود.
وی سپس در خصوص کاندیداهای احتمالی ریاست جمهور در دور آینده گفته است: «در اين مرحله فقط مي توانم يك هشدار بدهم و آن اين است كه دوستان از تعيين فورى مصداق نامزدى رييس جمهورى پرهيز كنند. مخصوصا از مطرح كردن نام بزرگان كاملا احتراز كنند. اخيرا من در افواه مي شنوم كه عده اى باتحليل هاى ذهنى در پى قانع كردن مثلا آقاى خاتمى و يا آقاى ناطق نورى هستند. واقعيت اين است كه ملت ايران هزينه ى اين تدبيرهاى غلط را چندين بار دادها ست و حقا ينا ست كه يكبار ديگر چنين هزينه ای ندهد. درا نتخابات سال 1384 قطعا آمدن آقاى هاشمى رفسنجانى به ميدان اشتباه بود. در انتخابات 1388 نيز عينا چنين اشتباهى تكرار شد. حق اين است كه اين بار اشتباه تكرار نشود. اين گونه انتخاب ها دقيقا به بن بست كشاندن فضاى جامعه است. هم براى اين بزرگان بسيار پرهزينه است و همه براى ملت ايران هزينه هاى گزافى دارد. بگذاريما ين بزرگان عزيز بمانند وا ز جريان هاى سالم حمایت کنند.
سفره هايى كه 13 درصد كوچك تر شدند
گزارش ویژه این
شماره به موضوع معیشت مردم طی دهه 80 و مقایسه با حال حاضر است. امیرهادی انواری
در این پرونده نوشته است: « اينجا كجاست؟ سفره خانواد هها طى 7- 6 سال نزديك به 13
درصد كوچكتر شده، خان ههاى مجردى در آن 50 درصد افزايش يافته، بيش از 22 درصد از خانوارهاى
آن حتى يك فرد شاغل نيز ندارند. شاغلان در بخش صنعت از 22 درصد به 18 درصد رسيده و
به جاى آن تعداد شاغلان در بخ شهاى خدمات مالى و ملكى و... از 4 درصد به 8 درصد رسيده
است. 50 درصد بازار كار در دست اشخاصى است كه تحصيلات متوسطه دارند و تنها 25 درصد
مشاغل آن به دانشگاهيان رسيده است! در آمد نفت دولت طى 8- 7 سال نزديك 189 درصد رشد
داشته و بعد، قيمت گاز خانگى 2712 درصد، قيمت برق 1162 درصد، قيمت گازوييل 837 درصد
و قيمت بنزين 507 درصد طى نزديك 8- 7 سال افزايش داشته است! و با همه اينها كه تنها
اشاره هستند؛ مسوولان دولتى از شكوفايى خارق العاده و تاريخى اقتصاد و بهبود شگفت انگيز
وضعيت معيشت خانواد هها و كاهش بيكارى م ىگويند؛ اگر به خطا نرويم، آمارهاى بانك مركزى
را هم دشمنان داخلى و خارجى نم ىنويسند، كارشناسانى دولتى همه آنچه در بالا آمد را
گفتند و در اينجا به سفر ههاى مردم پرداختيم، به شغل آنها، درآمد و هزين ههايشان و
كسرى درآمد دربرابر هزين ههاى آنها را بررسى كرديم.