دانشگاه کلمبیا مهر ماه سال ۱۳۸۶؛ احمدینژاد توصیه نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل مبنی بر نپذیرفتن دعوت دانشگاه کلمبیا را نپذیرفت و و بر تصمیمش برای حضور در این دانشگاه پافشاری کرد.
به گزارش تابناک، هرچند این دانشگاه رسما از محمود احمدینژاد، ریاست جمهوری اسلامی ایران برای سخنرانی از این دانشگاه دعوت کرد، دیپلماتهای سابق حاضر در نمایندگی به اطرافیان رئیس جمهور گفته بودند که دانشگاه کلمبیا به آنها اطلاع داده که در صورت حضور رئیس جمهور بیشترین انتقادات و توهینها را خواهیم کرد!
در همین حال، سرانجام احمدینژاد به این دانشگاه رفت و طی سخنرانی که رئیس دانشگاه کلمبیا «لی بولینجر» انجام داد، انتقادات فراوانی علیه وضعیت موجود در کشور و حتی انتقاداتی از شخص رئیسجمهور کرد.
سپس احمدینژاد در جایگاه سخنران قرار گرفت. وی نخست به سخنان رئیس دانشگاه کلمبیا واکنش نشان داد و در ادامه «جرم بودن زیر سؤال بردن هولوکاست در اروپا» را مطرح کرد و آن را مغایر با نفس «آزادی» دانست. وی همچنین با تکرار سخنان گذشتهاش، گفت: «چرا باید ملت فلسطین بهای هولوکاست را بپردازد، در حالی که هیچ نقشی در آن نداشتهاند؟».
این سخنان رئیس جمهور واکنش اساتید و دانشجویان را به همراه داشت؛ اما احمدینژاد به علت این که به زبان انگلیسی تسلط کافی نداشت، نتوانست مخاطبان را اقناع کند .
نکته جالب اینکه محمد جواد ظریف،نماینده سابق ایران در سازمان ملل متحد، که در زمان حضور احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا، به تهران بازگشته بود، یک سال پیشتر با زبان دیپلماتیک در جلسه ای دیگر،پاسخ صهیونیست ها را داده بود. پاسخی که اتفاقا چند روز است سوژه تبلیغاتی افراطیون در آمریکا و رژیم صهیونیستی شده است، به گونهای که مثلا روزنامه «وال استریت ژورنال» در مقالهای به قلم «دیوید فیث» با تیتر «میانه روی ایرانی، منکر هولوکاست»! عصبانیت خود را از معرفی محمد جواد ظریف نشان داده است.
وی در این مقاله اشاره میکند، آنهایی که انتظار رفع موانع سیاست خارجی را از ظریف دارند، خوب است نگاهی به فیلم بازدید او از دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۰۶ بیندازند.
در واقعه دانشگاه کلمبیا، یک سال پیشتر از حضور احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا، دانشجویی به نام «جردن هیرش»، از همکاران سابق والاستریت ژورنال، از آقای ظریف پرسید: «آیا اعتقاد شخصی شما این است که شش میلیون یهودی در واقعه هولوکاست کشته شدهاند؟»
ظریف پاسخ داد: «من معتقدم قساوتها و خشونتهای زیادی در جریان جنگ جهانی دوم به وقوع پیوست. این پرسش باید این گونه مطرح شود که جرم فلسطینیها در خشونتهای جنگ جهانی دوم چه بود؟».
مخاطب بلافاصله پاسخ ظریف را به تمسخر گرفت، ولی ظریف تأکید داشت به پرسش پاسخ داده است.
ظریف ادامه داد: «من گفتم که جنایات بسیاری در جنگ جهانی دوم به وقوع پیوسته است». هنگامی که آن دانشجو مخالفت خود را با این سخنان ادامه داد، نماینده جمهوری اسلامی با استناد به متمم اول قانون اساسی گفت: «آیا من حق آزادی بیان دارم؟ من دارم به سؤال شما پاسخ میدهم».
ظریف افزود: «اگر شما میخواهید حق مردم برای آزادی بیان را از آنها بگیرید، این دیگر مشکل شماست، نه مشکل من».
آقای ظریف خاطرنشان کرد: «در جنگ جهانی دوم، شمار بیشماری از مردم کشته شدند که بسیاری از آنها یهودی بودند. این یک جنایت است و هر جنایتی علیه بشریت باید محکوم شود و ما هر جنایتی را محکوم میکنیم. نسلکشی یک جنایت مهم است و ما آن را محکوم میکنیم؛ اما این پرسشی است که شما نمیخواهید به آن پاسخ دهید. نقش فلسطینیها در این جنایات چیست؟ فلسطینیها دارند پیامدهای این جنگ را تحمل میکنند، در حالی که هیچ نقشی در آن نداشتند».
این فیلم نشان میدهد که ظریف چگونه سخنان شخصیتی چون احمدینژاد را در قالبی دیپلماتیک بیان میکند که هم حرفش را زده و هم طرف مقابل را خلع سلاح کرده باشد. در عالم دیپلماسی، باید منافع کشور را در نظر گرفت، ولی به دنبال این بود که حرف تأثیرگذار هم زد. حرف زدن صرف کفایت نمیکند، بلکه باید منطق خود را به جهانیان نشان داد. این کاری است که دیپلماتها انجام میدهند. در این باره فیلم زیر را ببینید.