برگزیده سرمقاله‌های روزنامه‌های امروز

خراسان:مانور قدرت حزب الله در «بقاع»، چرا؟

«مانور قدرت حزب الله در «بقاع»، چرا؟» عنوان یادداشت روز روزنامه خراسان به قلم امیرحسین یزدان پناه است که در آن می خوانید؛
3 سال پیش که به لبنان رفته بودم به همراه 2 تن از رزمندگان مقاومت به منطقه ای در شرق این کشور، در مرز سوریه رفتیم. این جا همان منطقه ای است که سید حسن نصرا... دوشنبه گذشته در شرایط حساس آن به صورت میدانی در آن حضور یافت و با فرماندهان حزب ا... جلسه مهمی برگزار کرد. همچنین این منطقه همان منطقه ای است که حزب ا... لبنان در آن طی ماه های اخیر و به ویژه هفته ها و یک هفته گذشته به طور پیوسته تحت حملات تروریست های جبهه النصره و داعش قرار داشته است و البته به ویژه در 7 روز گذشته تلفات سنگینی از آن ها گرفته است. این جا به منطقه «بقاع» معروف است و یکی از گلوگاه های استراتژیک اتصال لبنان با سوریه و به ویژه دمشق و چند نقطه دیگر محسوب می شود. منطقه ای کوهستانی که از چند بعد برای حزب ا... لبنان مهم است:

1 - بخشی از پادگان های مقاومت در این منطقه قرار دارد.

2 - این منطقه، راهرویی برای دسترسی به بنادر استراتژیک «طرطوس» و «لاذقیه» در دریای مدیترانه عمل می کند.

3 - به لحاظ طائفه ای این جا، البته به جز نقاطی مانند «عرسال»، منطقه ای شیعی است. هرچند روستاهای غیر شیعه این نقطه نیز از خاستگاه های مقاومت و حامیان آن محسوب می شوند.

با توجه به اخباری که منابع نزدیک به حزب ا... لبنان اعلام می کنند تروریست هایی که در کوهستان های بقاع سنگر گرفته اند با توجه به آغاز فصل سرما برای تامین مایحتاج خود نیاز به دسترسی به مناطق دیگر دارند و از این رو چند روزی است که تلاش های خود را برای رسیدن به برخی نقاط آغاز کرده اند که البته مقاومت در چند نوبت تلفات سنگینی از آن ها گرفته است. درست در همین منطقه، از 3 شب پیش عملیات مقاومت اسلامی لبنان آغاز شده است. عملیاتی که نتایج مهمی در کوتاه و بلند مدت خواهد داشت. در کوتاه مدت، این عملیات براساس برنامه و زمان بندی که طراحی شده:

الف- کوه ها و مناطقی که تروریست های جبهه النصره و داعش در آن پنهان شده اند و براساس آن چه در بالا گفته شد برای حزب ا... مهم اند را پاک سازی می کند.

ب- منابع نزدیک به حزب ا... پیش بینی می کنند که این عملیات زمینه را برای پاکسازی مناطق دیگری در سوریه مانند اطراف دمشق و نیز شهر مهم حلب فراهم می کند.

اما در بلند مدت نیز عملیاتی که اخیرا آغاز شده است، دستاوردهای مهمی برای مقاومت دربر خواهد داشت:

1- حزب ا... لبنان از روزی که در دفاع از محور مقاومت با تروریست های تکفیری در سوریه وارد نبرد شد، دستاورد مهمی داشته و آن این که با وجود اقدامات تروریستی ایذایی که در سال های اخیر در بیروت و برخی نقاط لبنان انجام شده، سرجمع، تروریست ها نتوانسته اند بحران سوریه و عراق را در لبنان تکرار کنند و این نقطه استراتژیک که خط مقدم محور مقاومت با رژیم صهیونیستی است همچنان امنیت دارد و این امنیت، توان مدیریتی حزب ا... در معادلات منطقه ای را افزایش می دهد.این آرامش و امنیت بی شک مرهون حضور استراتژیک رزمندگان مقاومت در نقاط حساسی است که باید باشند.

2- به لطف خدا اگر برنامه ریزی های انجام شده برای این عملیات پاکسازی در زمان مقرری که تعیین شده انجام شود جایگاه تاثیر گذاری مقاومت را در معادلات منطقه، به خصوص سوریه و لبنان مستحکم تر خواهد کرد. نکته ای که به نظر می رسد دلیل عصبانیت سعودالفیصل وزیرخارجه عربستان سعودی نیز باشد. جایی که او 3 روز پیش در اظهاراتی گستاخانه علیه ایران، گفته بود که ایران باید «اشغالگران» خود را از سوریه خارج کند. این «عصبانیت دیپلماتیک» فردی که بسیاری تحلیلگران او را از مهره های اصلی اتفاقات ناگوار و تروریستی منطقه می دانند، منطق حضور حزب ا... لبنان در سوریه و نیز نشانه های «مانور قدرت» تفکر مقاومت را بیش از گذشته آشکار می کند. به خصوص این که اکنون عربستان در تجهیز ارتش لبنان نیز ایران را رقیب خود یافته. اقدامی که با هدف حمایت اطلاعاتی و زیرساختی از حزب ا... انجام می شود.

3- انجام این عملیات و در نتیجه سیطره قدرتمندتر بر ارتفاعات مهم شرق لبنان، دسترسی به منطقه های مهم و حساس «شبعا» و «القنیطره» را مستحکم تر می کند. جایی که اسرائیل بلندی های «جولان» را در اشغال خود دارد و به طور حتم در تحولات آینده بیشتر به کار مقاومت خواهد آمد.

هرچند شاید خیلی سخت باشد که مانورقدرت 2 روز پیش سید حسن نصرا... در شرق لبنان که ساعاتی قبل از آغاز عملیات علیه تروریست ها در این منطقه مهم انجام شد را از هم اکنون مقدمه ای برای پیروزی چون پیروزی در «القلمون» بدانیم اما به لطف خدا، 3 هفته آینده و ماه های بعد از آن اهمیت این پیروزی های امید آفرین را روشن تر خواهد کرد تا ان شاءا... روزنه هایی از امید برای این منطقه شکل بگیرد. سید حسن نصرا... در نشست محرمانه 3 شب پیش خود با فرماندهان ارشد حزب ا... به آن ها گفته است که «پیروزی در سوریه با ماست ...ما در حال آماده شدن برای عصر ظهور هستیم... ان شاء ا...».

کیهان:سعود الفیصل در محاصره پارکینسون و آلزایمر!

«سعود الفیصل در محاصره پارکینسون و آلزایمر!»عنوان یادداشت روز روزنامه کیهان به قلم جعفر بلوری است که در آن می خوانید؛روز سه شنبه بود که خبرگزاری ها نوشتند، سعود الفیصل در یک کنفرانس خبری مشترک با همتای آلمانی خود که در جده برگزار شد، ایران را به «اشغالگری»، «تعمیق بحران در سوریه» و «منطقه» متهم کرده و از تهران خواسته برای حل بحران سوریه، نیروهای خود را از سوریه خارج کند! فیصل کشورمان را در بسیاری از بحران های منطقه، بخشی از مشکل دانسته و مدعی شده که «ایران نه حل مشکل که خود مشکل است.»

اظهارات ضد ایرانی وزیر خارجه سعودی ها، آنقدر مضحک، بی حساب و غیر حرفه ای مطرح شده است که در «خوش بینانه ترین» حالت می توان گفت، وی احتمالا بدون آمادگی قبلی در این کنفرانس حاضر شده است. البته اظهار این گونه چرندیات، می تواند نتایج عوامل دیگری هم باشد مثلا.... آمیزه ای از پارکینسون و آلزایمر!

چندی پیش برخی منابع خبری اعلام کردند، فیصل به دلیل برخی مشکلات جسمی و بروز اختلالاتی در تکلم، احتمالا جای خود را به برادرش شاهزاده ترکی فیصل خواهد داد. آنطور که در این خبر ها آمده بود، بروز علایم پارکینسون در سعود الفیصل وی را دچار چنان مشکلاتی کرده که باقی ماندن وی در این سمت اصلا به صلاح نیست.

اینکه بزرگترین «حامی تروریسم»، بزرگترین «دشمن تروریست ها» را «عامل بحران های منطقه» معرفی کند، اگر مضحک و از سر بیماری نیست پس از چیست؟ در این یادداشت قصد داریم با استناد به برخی گزارش ها و موضع گیری ها، پاسخی برای این سوال ها پیدا کنیم. بخوانید:
این اتهامات در حالی مطرح می شود که مدت زمان زیادی از اعتراف جو بایدن، وزیر خارجه آمریکا درباره نقش کشورهایی مثل عربستان در تقویت و تشکیل و تجهیز تروریست های تکفیری که بزرگترین بحران فعلی منطقه هستند، نمی گذرد. بایدن، اگر چه در نهایت مجبور به عذرخواهی شد، ولی هرگز صحبت های خود را تکذیب نکرد.

نگاهی به اظهارات شخصیت های متعدد سیاسی و گزارش های بی شمار رسانه ای در سطح بین المللی(چه دوست و چه دشمن)، راجع به نقش پررنگ ایران در مبارزه با تروریسم از یک طرف و نقش سعودی ها در تشکیل، تقویت و تجهیز تکفیری ها، از طرف دیگر نشان می دهد، این ایران نیست که در منطقه بحران آفرینی می کند، بلکه همین سعودی های دست پرورده آمریکا در حال بحران آفرینی در سوریه، عراق، یمن، بحرین و کل منطقه هستند؛ البته با طرح، نقشه و حمایت های آمریکا و رژیم صهیونیستی، چرا که عربستان خود در این حد و اندازه ها نیست.

در ادامه برای تنویر افکار عمومی به چند مورد از صد ها مواردی که از نقش سعودی ها در بحران آفرینی در منطقه حکایت دارند، اشاره می شود:
- رویترز: قطر و عربستان در حمایت از مخالفان اسد (تکفیری ها) در حال رقابت با یکدیگر هستند.

- مرکز مطالعات واشنگتن: با وجود آنکه مسئولان ریاض از خطر «تروریسم» آگاهند، ولی این امر مانع از ارتباط آنان با سران گروه های تروریستی در عراق و سوریه نشده است... گروهی از حامیان مالی تروریست ها از عربستان سعودی هستند و آنان برای تضمین رسیدن این کمک ها، پول هایشان را به کویت می فرستند.

- نخست وزیر عراق در گفت وگو با بی بی سی: ایران از جمله کشورهایی است که از همان ابتدا با اعزام کارشناسان خبره در مبارزه با تروریسم، عراق را در مبارزه با داعش کمک کرد. زمانی که اربیل در خطر بود ایرانی ها اولین کسانی بودند که به کمک آمدند.

- وزیر خارجه لبنان در گفت وگو با سفیر ایران: ایران نقش بارزی در مبارزه با تروریسم داشته و این پدیده خطرناک باید با همکاری کشورهای منطقه و جهان ریشه کن شود.

- سخنگوی وزارت خارجه پاکستان در واکنش به غیبت ایران در نشست اخیر پاریس: نمی توان نقش ایران را در مقابله با تروریست های منطقه دست کم یا نادیده گرفت.

- بلومبرگ در واکنش با انتشار تصاویری با عنوان «حضور سردار سلیمانی در آمرلی عراق»: اگر می خواهید بر تروریست های تکفیری غلبه کنید، به جمهوری اسلامی ایران و فرمانده نظامی ارشد این کشور نیاز دارید.

- سازمان سیا: عربستان، اردن و ... بزرگترین صادرکنندگان تروریست به سوریه هستند.

- اخضر ابراهیمی، نماینده سابق سازمان ملل در امور سوریه: بدون وجود ایران بحران سوریه حل نخواهد شد.

اینها تنها بخش بسیار ناچیزی از اظهارات و گزارش هایی است که در خصوص نقش عربستان در بحران آفرینی در منطقه و نقش ایران در بحران زدایی از منطقه اعلام و منتشر شده است.

حال باید پرسید، چر آقای فیصل، با وجود آگاهی از این حقایق، اینگونه رسوا به ایران حمله می کند. سوریه، عراق و لبنان، همان کشورهایی که آقای فیصل مدعی است ایران در آنها بحران سازی می کند، جزو محورهای اصلی مقاومت و کلیدی ترین دوستان ایران هستند؛ بنا بر این، کدام عقل سلیمی می پذیرد، ایران در کشورهای متحد خود بحران آفرینی کند؟

در مقابل اما، درست به همین دلیل که این کشور ها جزو بازوان مقاومت با محوریت ایران هستند، مورد بغض و غضب تکفیری ها، سعودی ها، صهیونیست ها و آمریکا هستند. بنابر برچسب بحران آفرین، حداقل در این سه کشور، حقیقتا به ایران نمی چسبد. می چسبد؟

علاوه بر دو دلیلی که در ابتدای این نوشتار آوردیم، به نظر می رسد، اینگونه واکنش های عصبی می تواند حتی، نتیجه شکست هایی باشد که جبهه مقاومت به رغم تمام تلاش های دنیای غرب و کشورهای مرتجع عربی به آنها تحمیل می کند. نمونه این واکنش را همین چند روز پیش، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه علیه کشورمان اتخاذ کرد. این موضع گیری احتمالا به صورت اتفاقی با پیروزی مردم کوبانی، شهر کردنشین و هم مرز ترکیه، همزمان نشده است! همان شهری که آمریکا یک روز قبل از پیروزی ساکنان بی سلاح آن گفته بود، نجات آن در استراتژی آمریکا جایی ندارد! همان شهری که بنابر بیانیه رسمی وزارت خارجه سوریه و صد ها تحلیل و گزارش کارشناسانه، ترکیه برای آن نقشه ها داشت؛ مثلا تشکیل منطقه حائل و ...

ائتلاف نمایشی ضد داعش، که با پیشنهاد و تلاش عربستان شکل گرفت، قرار بود، به بهانه جنایات تکفیری ها به عراق و سوریه لشکرکشی کند. دلیل بی توجهی این ائتلاف به نسل کشی وحشیانه داعش در کوبانی نیز همین مسئله بود. تصور حامیان غربی عربی تروریست ها این بود که «وقتی با بریده شدن سر چند خبرنگار می شود افکار عمومی غرب را برای لشکرکشی به خاورمیانه آماده کرد، طبیعتا با راه اندازی یک نسل کشی درست و حسابی در شهری مثل کوبانی می توان افکار عمومی جهان را هم آماده کرد.» همین جا می توان به نقش تکفیری ها در پازل استعمارگران پی برد و اطمینان کرد، داعش ساخته و پرداخته غرب است.

اما وقتی مردم کوبانی سوریه همچون مردمان آمرلی عراق با دستان خالی تکفیری ها را عقب رانده و مانع از سقوط شهرشان شدند، برنامه های آنها هم به هم ریخت. بنابر این طبیعی است شکست های پی در پی جبهه غربی، عربی، تکفیری در مقابل الگوی مقاومت ایران، آنها را به واکنش های عصبی وا دارد.

جمهوری اسلامی:تحلیل سیاسی هفته

«تحلیل سیاسی هفته»عنوان سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی است که در آن می خوانید؛در این هفته میزبان بزرگ ترین اعیاد امت پیامبراکرم(ص) یعنی عید سعید غدیر بودیم. در این روز پروردگار جهانیان برای کمال دین و جلوگیری از انحراف شریعت، خورشید امامت را بر دستان رسول خاتم به درخشش درآورد تا روشنایی بخش ظلمت و تاریکی جامعه اسلامی پس از رحلت رسول مکرم باشد. در روز غدیرخم، نقش ممتاز و بی نظیر امامت و تعلق نص الهی بر آن مشخص گردید و 120 هزار نفر از همراهان پیامبر در سفر حجه الوداع مکلف شدند که امر الهی سرپرستی ولایت امیرالمومنین علی بن ابیطالب علیه السلام را به دیگران و آیندگان منتقل کنند تا بدین وسیله از ظلمت و جور در امان بمانند ولی مع الاسف کسانی که در آن روز با امامت پیمان بستند بر سر پیمان خویش استوار نماندند و با نقض میثاق الهی به گمراهی و تحریف در افتادند آنگونه که امروز شاهد عملکرد جنایتکارانه پیروان آن عهد شکنی در جامعه اسلامی هستیم.

در این هفته و به همین مناسبت رهبر معظم انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم، پیرامون واقعه مسلم و انکارناپذیر غدیر و نصب امیر مومنان به امامت و توجه دادن به حکومت مطالبی را بیان کرده و با تاکید بر ضرورت حیاتی احیای اعتقاد به امر امامت فرمودند: "واقعه غدیرخم جزو مسلمات تاریخ اسلام است و هیچیک از فرق اسلامی در اصل وقوع آن تردیدی ندارند و شبهاتی را که نیز امروزه برخی نوکیسه های فکری درباره معنای ولایت امیر مومنان بیان می کنند همان حرفهای هزار سال پیش است که علمای بزرگ به آنها پاسخ داده اند."

ایشان مساله غدیر را مساله ای اعتقادی و پایه و اساس تفکر شیعه برشمرده و درعین حال افزودند: مستکبران جهان به دنبال ایجاد دعوا و به جان هم انداختن مسلمانان هستند و به همین دلیل آنها القاعده و داعش را برای تفرقه انگیزی ایجاد کردند از این رو مسلمانان جهان نباید از این توطئه ودست های پشت پرده آن غفلت کنند."

رئیس جمهور در این هفته در گفت و گوی زنده تلویزیونی گزارشی درباره وضعیت اقتصادی کشور و خروج از وضعیت رکود و تصمیم امسال دولت برای کاهش تورم به زیر 20 درصد ارائه کرد و تاکید نمود با وضعیتی که در سالهای گذشته بر اقتصاد کشور حاکم بود، تورم به 45 درصد رسیده بود که ما توانستیم با اقداماتی آنرا کاهش دهیم و قطعا این بدان معنا نیست که گرانی در کشور وجود ندارد بلکه شیب آن به نصف کاهش یافته است.

دکتر حسن روحانی درباره مذاکرات هسته ای با گروه 1+5 نیز گفت: مساله هسته ای، موضوعی است که 12 سال بین ایران و کشورهای بزرگ جهان مثل 1+5 یا اوایل مذاکره بین ایران با سه کشور اروپایی وجود داشته است. از سال 81 این داستان آغاز شده و امروز ما در سال 93 هستیم. یک معضل دوازده ساله را یک روزه و دو روزه و یک ماهه نمی شود حل کرد اما قدم هایی که تاکنون برداشته شده، قدم های خوبی بوده است. رئیس جمهوری خاطر نشان کرد: ما درکلیات با 1+5 اتفاق نظر داریم، البته جزئیات خیلی مهم است و راجع به جزئیات هنوز بحث های مهمی داریم اما امروز 1+5 موضوع هسته ای ایران را قبول کرده و حق ایران را به رسمیت شناخته است. وی افزود: حالا اینکه برای چند سال ایران چه مسائلی را بپذیرد و آن هم به صورت محدود، مورد بحث است اما در اینکه باید تحریم برداشته شود جای اختلاف نظر نیست، اما اینکه این کار از کی باید آغاز شود و اولش چگونه باشد، دومش چه باشد مسایل مهمی است که باید حل شود ولی در کلیات مساله امروز توافق داریم.

رئیس دولت امید و تدبیر اضافه کرد: امروز در اینکه در نطنز باید غنی سازی انجام بگیرد، در اینکه فردو یک مرکز برای ایران در مساله هسته ای است هیچ بحثی وجود ندارد و در اینکه در اراک ما به نیروگاه نیاز داریم، ولی درباره اینکه ویژگی آن نیروگاه چگونه باشد، داریم بحث می کنیم.وی خاطر نشان ساخت: کلیات مساله امروز مورد اتفاق نظر دو طرف است. هیچ کس دنبال این نیست که بگوید ایران غنی سازی نکند، این بحث فراموش شده و حذف شده است، حتی این که ایران در کنار غنی سازی از سایر تکنولوژی های مدرن هسته ای باید برخوردار باشد، بحثی نیست.

رئیس جمهور تصریح کرد: ما به عنوان نماینده کل ملت ایران در مذاکرات شرکت می کنیم و اگر حمایت های مقام معظم رهبری، همکاری قوای سه گانه و حمایت های مردمی نبود، ما موفق نمی شدیم. وی درباره این دور از مذاکرات در وین که از روز سه شنبه آغاز شده گفت: در 40 روز باقیمانده مسائل هسته ای قابل حل و فصل است.

گفتنی است که دور جدید مذاکرات دوجانبه هسته ای وزیر خارجه کشورمان با کاترین اشتون نماینده هیات اروپایی و گفتگوهای سه جانبه با حضور وزیر خارجه آمریکا در دو روز گذشته انجام شده و پس از آنکه طرفین نسبت به روند گفتگوها اظهار رضایت و خوشبینی کردند، قرار است که نشست امروز با حضور وزرای خارجه 1+5 در وین برگزار شود. واقعیت اینست که دولت امید و تدبیر از ابتدا هرگز به دنبال شکست مذاکرات نبوده ولی رسیدن به توافق را به هر قیمتی طلب نمی کرده و فقط خواستار توافقی است که مغایر با حقوق مسلم هسته ای ایران نبوده و شرایط تحمیلی در آن لحاظ نشده باشد.

تحولات خارجی را با رویدادهای عراق و سوریه آغاز می کنیم که این هفته، بخش عمده حجم خبرها و گزارش های رسانه ها را به خود اختصاص دادند. حمله گروه تروریستی داعش به شهر "کوبانی" سوریه در سایه سکوت مجامع جهانی و سیاست های مزورانه مثلث غرب، ارتجاع عرب و ترکیه می رود تا فاجعه جدیدی را رقم بزند. تازه ترین گزارش ها از شهر کوبانی حاکی است که تروریست های داعش در بخش های قابل ملاحظه ای از شهر کوبانی نفوذ کرده و جنایات تازه ای در این مناطق مرتکب شده است. هم اکنون دهها هزار نفر در این شهر گرفتار شده اند و آنچنانکه نماینده سازمان ملل اشاره کرده ممکن است این افراد غیرنظامی به دست داعش کشته شوند. در این میان تنها گذرگاه کوبانی که به مرز ترکیه وصل می شود با کارشکنی آنکارا و جلوگیری از ارسال کمک های امدادی عملاً بلااستفاده شده است. در این میان عملکرد آمریکا و متحدینش که خود را ائتلاف ضد داعش عنوان می کنند رذیلانه بوده است. از این ائتلاف تاکنون اقدام مؤثری برای مقابله با داعش دیده نشده و این موضوع مشهود است که قصد آمریکا صرفاً نمایشی و تبلیغاتی است.

جان کری وزیر خارجه آمریکا هفته گذشته اعلام کرد که واشنگتن قصد رویارویی گسترده با داعش ندارد و استراتژی آمریکا در قبال داعش رویارویی "طولانی مدت" خواهد بود. وزیر خارجه آمریکا با این اظهارات در واقع تلویحاً به قصد آمریکا برای استفاده ابزاری از داعش برای اهداف سیاسی اش اعتراف کرد.

این هفته از عراق هم گزارش رسید که تروریست های داعش قصد دارند دست به تحرکاتی بزنند از جمله اینکه قصد حمله به فرودگاه بغداد و یا خود بغداد را دارند. با این حال "حیدر العبادی" نخست وزیر عراق تاکید کرد که نیروهای دولتی ضربات سختی به داعش وارد کرده اند و گزارش های مربوط به پیشروی داعش در اطراف بغداد واقعیت ندارد.

العبادی تاکید کرد بغداد درحال حاضر از هر زمان دیگری امن تر است. با این حال ابراهیم جعفری وزیر خارجه عراق با اشاره به این که داعش تنها برای عراق تهدید نیست بلکه یک خطر جهانی است، گفت سازمان ملل و سایر کشورها نیز باید به رویارویی با داعش بپیوندند.
این هفته یمن نیز شاهد تحولات تازه ای بود از جمله اینکه رئیس جمهور نخست وزیر جدید را معرفی کرد. پس از آنکه "منصور هادی عبدربه" رئیس جمهور یمن، رئیس دفتر خود را به عنوان نخست وزیر جدید معرفی کرد با مخالفت صریح مخالفان مواجه شد و عبدربه مجبور گردید تا فرد دیگری را معرفی نماید.

در این حال گزارش رسید که تروریست های القاعده به حوثی ها حمله کرده و شماری را به قتل رسانده اند. حوثی ها در هفته های اخیر رهبری اعتراضات علیه رژیم یمن را برعهده داشته اند و موفقیت های بزرگی را در محقق ساختن اهداف انقلاب مردم یمن به دست آوردند. به نظر می رسد که القاعده و حامیان خارجی این گروه تروریستی از تحولات یمن و اینکه ابتکار عمل دردست گروه شیعی حوثی ها قرار دارد ناراضی هستند و درصدد بحرانی ساختن اوضاع می باشند. با اینحال حوثی ها تاکید کرده اند که به توافق با دولت پایبند هستند و اینگونه تحرکات نمی تواند مانعی در راه تلاش آنها برای تشکیل یک دولت ملی ایجاد نماید.

این هفته، سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان به منطقه بقاع رفت و با فرماندهان نظامی حزب الله در آن منطقه دیدار کرد. نصرالله در این جلسه خصوصی برنامه حزب الله برای مقابله با تروریست های تکفیری را مورد بحث و بررسی قرار داد. حزب الله لبنان در چند عملیاتی که در هفته های اخیر انجام داد ضربات سنگینی را به تروریست های تکفیری وارد ساخت که مورد اخیر آن، مشارکت در عملیات در منطقه القلمون سوریه بود که با همکاری ارتش سوریه ضربات شدیدی را به تروریست ها وارد کردند که این پیروزی به تایید منابع مستقل نیز رسیده است.
در این باره شیخ "نبیل قاووق" معاون رئیس شورای اجرایی حزب الله با اشاره به اینکه ائتلاف بین المللی به اصطلاح ضد داعش تحت رهبری آمریکا نتوانست از پیشروی داعش جلوگیری کند، تاکید کرد که رزمندگان حزب الله خواب شوم تروریست ها را که برای لبنان دیده بودند برهم زدند زیرا آنها قصد داشتند در لبنان امارت تشکیل دهند.

رسالت:سندرم فیل مولانا

«سندرم فیل مولانا»عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم دکتر حامد حاجی حیدری است که در آن می خوانید؛قضیه • یک پزشک جراح، بین دو عمل جراحی، در اتاق استراحت جراحان، روزنامه ای را ورق می زند، و به طرح مسائلی در صفحه حوادث بر می خورد، و با تأسف می گوید: "عجب اوضاعی است؟ چه جامعه خرابی؟". • او که یک پزشک متخصص جراحی قلب است، شبان گاه با این اطمینان به خانه می رود که قلبی سالم دارد، ولی از بیماری جامعه خود سخت بیمناک است، و این بیم، بر "به زیستن" او تأثیر منفی به جای می گذارد. گر چه او به خاطر اطمینان از داشتن قلبی سالم خوشحال است، ولی این خوشحالی با اطلاع روزنامه نگارانه از یک نارسایی اجتماعی تلخ می شود.

• گاهی فکر می کند که با سفر به ژاپن، سرزمین آرامش ها، می تواند زندگی مسرورتری داشته باشد، ولی زیست مسرور او تنها تا وقتی می پاید که در آنجا روزنامه نخواند. وقتی برای تقویت زبان ژاپنی خود شروع به خواندن روزنامه کرد، باز هم جملات "عجب اوضاعی است؟" را از او خواهید شنید.

• با گسترش مطبوعات، و سپس، فرهنگ مطبوعاتی، و بعد، رسوخ و تکثیر این فرهنگ مطبوعاتی به همه سطوح و ارکان فرهنگ عامه، امواجی از افسردگی و ناامیدی گریبان جامعه را می گیرد، که فایق آمدن بر آن، مستلزم شیوع نحوی فراست و پختگی و عام نگری است.

ریشه یابی قضیه

•گفته می شود که معمولاً دانشجویان سال های نخست علوم پزشکی بیمارند؛ یعنی فکر می کنند که بیمارند.

•معمولاً استاد علوم پزشکی، نمی تواند علائم متعدد یک بیماری را در طول یک جلسه درس توضیح دهد، و بخشی از درس به جلسه بعد درس در هفته آتی تعلیق می شود. در این حال، مشکلی شبیه مخمصه مشهور "فیل مولانا" برای دانشجویان علوم پزشکی روی می دهد. تا هفته بعد، او بسیاری از علائم را که تا با علائم دیگر همراه نشوند، مرضی نیستند، در خود می بیند. او خود را اسیر یک بیماری مهلک می پندارد و چند شب از فرط ناراحتی خواب به چشمانش نمی آید. نهایتاً با این شکایت به درمان گاه می شتابد و می فهمد که "در کل" حالش خوب است.

• همین وضع، نزد عموم مردم، به وقت قضاوت در مورد سلامت زیست اجتماعی و سیاسی شان پیش می آید. منظور من از "عموم مردم"، طیفی از افراد عامی است تا افرادی که هر چند تخصص فنی در یک حیطه دارند، ولی پزشک علم الاجتماع نیستند. "عموم مردم"، از طریق مطبوعات و رسانه ها، در کوران، مسائل اجتماعی قرار می گیرند، ولی اغلب، تنها بخشی از مسائل را لمس می کنند، نه همه آن ها را.

• با بسط مطبوعات و رسانه ها، حرفه "روزنامه نگاری" پدید آمد، که کار ویژه اش، بیان و بازتاب مسائل و مشکلات بود. کار روزنامه نگار این است که چیزهایی را به عنوان "مسئله" شناسایی می کند و برجسته می سازد، آن هم آن قدر برجسته که توسط همه مردم دیده شود تا برای حل آن مسئله فکری فراهم گردد. و چه بسا که با وفور
روزنامه نگاران، روزنامه نگاران وادار شوند تا برای دیده شدن هوش دار خود، در ازدحام هشدارها و زنهارها و زنگ خطرها و...، قدری بر آب و رنگ آن چه یافته اند بیفزایند.

• بدین ترتیب، مردم از برخی علائم مرضی در جامعه خود، به طور منقطع و اغلب به شکلی فجیع آگاه می شوند، بدون آن که از سایر علائم امیدبخش آگاه گردند. در این هنگام، ذهنیت جامعه در مورد مسائل، اغلب، بیش از آن چه باید برانگیخته می شود و در این مواقع یافتن راه حل های صحیح و پخته دشوار خواهد بود.

از یک دید وسیع تر...

• در دفتر سوم "مثنوی معنوی"، یک طاق حکمت پژوهی با عنوان "اختلاف کردن در نحوه و شکل پیل" آمده است. خلاصه داستان به این شرح است که: هندیان [یا همان روزنامه نگاران عصر ما] پیلی آوردند و در خانه ای تاریک [یا همان رسانه های عصر ما] قرار دادند و مردم آن دیار که تاکنون، پیل ندیده بودند، برای تماشا گرد خانه تیره و تار هندیان آمدند. از آن جا که تاریکی سراسر خانه را پوشانده بود، کسی نمی توانست پیل را ببیند؛ از این رو، هر یک از آنان دست بر اندام پیل می سود و چیزی تجسم می کرد؛ مثلاً، آن که دست به خرطوم پیل می کشید، پیل را به صورت یک ناودان تصور می کرد، آن دیگری که دست بر گوش آن حیوان می کشید، خیال می کرد که پیل شبیه بادبزن است. همین طور کسی که دست به پای پیل می کشید، آن را به صورت یک ستون تجسم می کرد و بالاخره، کسی که دست به کمر پیل می کشید می گفت: پیل مانند تخت است. حال آن که همه اینان در اشتباه بودند. فقدان درک کلی از فیل، کلید اصلی غفلت مردم اهل شهر بود.

• در ظل این قضیه و تحلیل، چنین بر می آید که مردم برای بهره مندی از به زیستن و آرامش و عافیت در عصر رسانه ها، باید قدری تن به رنج بسپارند، و علاوه حرفه و فنی که خود می دانند، "حکمت اجتماعی" را نیز بیاموزند. در واقع، به باور من، حکمت اجتماعی، دانش و تخصصی در کنار دانش ها و تخصص ها نیست، بلکه سنخی از حکمت است که زیست سالم در این روزگار، از آن ناگزیر شده است. وظیفه "حکمت اجتماعی" این است که از دریچه بخشی نگر زندگی عادی فراتر برود. "حکمت اجتماعی" این کار را در چهار گام صورت می دهد:

گام اول:

• "حکمت اجتماعی"، در گام اول و تنها در گام اول، بخش بزرگی از مشکل را حل می کند. او از ما می خواهد که فی الفور قضاوت نکنیم، و دست نگه داریم. راجع به هر مسئله اجتماعی، ابتدا مسئله و اطراف و جوانبش را خوب توصیف کنیم. فقط توصیف کنیم. در این مرحله جای ریشه یابی و قضاوت و تأسف خوردن نیست. در این مرحله فقط توصیف می کنیم.

• برداشت من این است که خود این گام اول، بخش مهمی از حل مسئله است و کمک می کند تا درک بسیار پخته تری از مسئله شکل بگیرد، اما این کافی نیست...

گام دوم:

• "حکمت اجتماعی"، در گام بعد، می کوشد، سیر تکوین مسئله را بکاود. در واقع، می کوشد تا مسئله را در محور زمان قرار دهد. این نگاه می تواند بخش دیگری از مسئله اجتماعی را برای ما آشکار سازد و ما را در کل نگری و ریشه یابی پخته موضوع کمک کند.

• گاهی در همین گام دوم، دل ها گرم می شوند. یعنی معلوم می گردد که هر چند دشواری هایی وجود دارند، ولی سیر این مسائل رو به بهبود است و می توان انتظار داشت که با این روند، مسئله تا چندی بعد مستحیل شود؛ ، اما این هم کافی نیست...

گام سوم:

• "حکمت اجتماعی"، در گام بعد، مسئله را با همان مسئله و مسائل مشابه در سایر موقعیت های اجتماعی مقایسه می کند. این نیز بخش های مهمی از مسئله را منکشف می کند. در این گام از حکمت افزایی اجتماعی، معلوم می شود که تمایزها در زمینه های اجتماعی و تاریخی، چه تفاوت هایی در اصل مشکل به وجود می آورد.

• این گام سوم نیز اغلب به گرم تر شدن دل ها و تازه شدن امیدها کمک می کند، وقتی معلوم می شود که این مسائل، مسائلی است که کم و بیش بسیاری از جوامع این روزگار با آن دست به گریبان هستند، و آن ها هم مانند ما مشغول کوشش برای حل آن مسائل هستند.

گام چهارم:

• در گام چهارم و نهایی، پس از آن که مسئله به خوبی و از همه جوانب توصیف شد، بعد از آن که سیر تکوین آن
روشن گردید، و پس از آن که مورد مقایسه قرار گرفت، حال می شود گام آخر را برداشت و قضاوت حکیمانه ای در مورد مسئله داشت؛ که این قضاوت، علی الاصول توأم با ریشه یابی صحیح و تفصیلی، و ارائه راه حل هایی برای درمان ریشه هاست (توأم با برداشت های آزاد از آنتونی گیدنز و سید مرتضی حسینی اصفهانی).

وطن امروز:بازدارندگی در زمین دشمن

«بازدارندگی در زمین دشمن»عنوان سرمقاله روزنامه وطن امروز به قلم رضا باقرپور است که در آن می خوانید؛ هفته گذشته یک رویداد مهم در دل اخبار متراکم بحران های منطقه پیرامون فتنه تکفیری ها در عراق و سوریه گم شد و آن ایفای نقش موفق حزب الله لبنان به عنوان نگهبان حقیقی این کشور کوچک اما مهم خاورمیانه بود که با عرض اندام این نیروی مردمی در مدیریت راهبرد دفاعی لبنان و همچنین ایجاد موازنه های نوین سیاسی و نظامی به نفع جریان مقاومت چه در داخل و چه در سطح منطقه می توان به جرات آن را یک نهاد فرامنطقه ای نگهبان انقلاب اسلامی دانست.

هفته گذشته اقدام حزب الله در انفجار بمب در مسیر گشتی نظامی رژیم صهیونیستی در واکنش به تجاوزهای هوایی این رژیم به لبنان و تیراندازی به سوی نظامیان ارتش این کشور و پذیرش رسمی مسؤولیت این عملیات، نگرانی های زیادی را در محافل اسرائیلی نسبت به آغاز مرحله تازه ای از سیاست های منطقه ای حزب الله در قبال تجاوزهای مکرر رژیم صهیونیستی به لبنان ایجاد کرد. مشرق نیوز به تحلیل جایگاه جدید حزب الله پرداخته که چگونه سیدحسن نصر الله و فداییانش کارآیی خود را در ۲ جبهه تقابل با تروریسم صهیونیستی و تکفیری به اثبات رسانده اند، اگرچه به دنبال از بین بردن کارآیی ارتش نیستند بلکه اعتقاد دارند آرمان های ملی گرایانه شان ضمن تعامل با ارتش لبنان و دیگر گروه های سیاسی در این کشور بهتر محقق می شود، به این ترتیب راحت تر می توانند مانع کشیده شدن لبنان به بحران منطقه ای و فتنه داخلی شوند. حزب الله که پیش تر با ایجاد بازدارندگی در برابر حملات صهیونیست ها موفق به توقف جنگ طلبی های این رژیم ضد لبنان شده است، این بار موازنه های بازدارندگی اسرائیلی ها را بهم ریخت تا با تهدید جبهه داخلی این رژیم مانع از ادامه تجاوزهای زمینی و هوایی گاه و بیگاه صهیونیست ها به داخل لبنان شود. فروپاشی بازدارندگی صهیونیست ها در برابر حزب الله لبنان واژه ای بود که تحلیلگران صهیونیست در واکنش های خود نسبت به این بمب گذاری روی آن اجماع داشتند. ران بن یشای، آلکس فیشمن و عاموس هارئیل، تحلیلگران نظامی اسرائیل همگی اذعان کردند بازدارندگی اسرائیل در برابر این حمله فرو ریخته است.

واژه «بازدارندگی» عبارتی نظامی است که صهیونیست ها از آن زیاد استفاده می کنند، آنها چندین سطح در این زمینه طراحی کرده و بازدارندگی در برابر حزب الله و سوریه و ایران و حماس را در مقیاس های متنوع بررسی می کنند. آنها گاه از این مفهوم در راستای تبلیغات نظامی و وانمود کردن به کسب دستاوردها و پیروزی های امنیتی در سایه عدم وجود دستاوردهای واقعی استفاده می کنند.

بازدارندگی گاهی برای بررسی احتمال وقوع جنگ بین طرفین نیز استفاده می شود، هر اندازه قدرت بازدارندگی یک کشور بالا باشد، احتمال جنگ ضد کشور پایین می آید، عکس این موضوع نیز صحیح است، این یک مفهوم بین المللی است که همه روی آن تاکید دارند.

راز اهمیت راهبردی مقاومت و سلاح آن در محافظت از لبنان در برابر هجمه صهیونیست ها در این نکته نهفته است، بر خلاف تبلیغات برخی طرف های سیاسی که حزب الله را عامل اصلی بروز جنگ ضد لبنان می دانند اما این مقاومت و سلاح آن است که بارها در سال های اخیر مانع طمع ورزی صهیونیست ها و طرف های دیگر منطقه ای و بین المللی ضد لبنان شده است.

تصمیم صهیونیست ها برای آغاز تجاوز جدید ضد یک کشور براساس برآورد سود و زیان یا دستاوردهای امنیتی و سیاسی این رژیم از حمله است، از این منظر اگر هزینه های آغاز یک جنگ برای اسرائیل بالا باشد، این هزینه ها مانع آغاز ماجراجویی اسرائیل می شود. درست است که حزب الله لبنان در جبهه خود با اسرائیل از سال 2006 به آتش بس پایبند بوده است اما هر گاه رژیم اسرائیل دست اندازی هایی را به اراضی لبنان داشته، در واکنش به آنها وارد عمل شده است. این حزب پیام هایی را مبنی بر آمادگی خود برای جنگ با اسرائیل به این رژیم مخابره کرده و در عین حال به تعهد خود بر ادامه آتش بس تاکید کرده است. البته حزب الله در راهبرد جدید خود احتمالا نسبت به تجاوزهای محدود صهیونیست ها به اراضی لبنان نیز ساکت نخواهد ماند.

حزب الله و همبستگی داخلی در برابر تروریسم
زیرساخت های مردم شناختی لبنان در تمام ابعاد سنی و شیعه و مسیحی و دروزی نگران اوضاع امنیتی لبنان هستند. آنها حوادث اخیر شرق لبنان و مقاومت حزب الله در برابر هجوم همه جانبه تکفیری ها به عین الشمس و بعلبک و مناطق دیگر را که برای رفع محاصره خود در بلندی های عرسال انجام شد، به دقت دنبال می کنند و به خوبی می دانند حزب الله در خط مقدم مبارزه ضد تکفیری ها قرار دارد.

حضور موفق حزب الله در جنگ با داعش و جبهه النصره موازنه های نظامی و ژئوپلیتیک در مشرق زمین را که از کشورهای خلیج فارس تا سواحل دریای مدیترانه کشیده شده است، تغییر داد. گروه های سیاسی لبنان نیز به اهمیت این اقدام واقفند. ولید جنبلاط، رئیس دروزی های لبنان و شیخ عبداللطیف دریان، مفتی اهل سنت این کشور و حتی سعد حریری، رئیس جریان المستقبل همگی از خطرات داعش سخن گفته اند و خواستار ریشه کن شدن این گروه تروریستی هستند. همه می دانند وجود تروریست های تکفیری در لبنان به موازنه های میثاق ملی لطمه می زند.

حوادثی که در عین الشمس روی داد، نسخه برابر اصل توطئه ها و برنامه ریزی های داعش در عین العرب (کوبانی) بود، با این تفاوت که در عین الشمس قدرتی وجود دارد که بازدارندگی بالایی در برابر اقدامات تروریستی ایجاد کرده است و مانع سقوط این هدف راهبردی به دست تروریست ها شد.

گروه های سیاسی لبنان الان دیگر به این نتیجه رسیده اند که موضوع مداخله های تروریست ها در لبنان ارتباطی با حضور حزب الله در سوریه ندارد، چرا که پیش از آغاز حضور حزب الله در معرکه القصیر نیز تروریست ها در لبنان حضور داشتند و مشکلاتی را نیز برای این کشور ایجاد کرده بودند.

شاید واضح ترین نمونه از این موضع گیری ها مربوط به نهاد المشنوق، وزیر کشور لبنان باشد که ابراز داشت حضور داعش در لبنان از لحاظ محتوا و کمیت ارتباطی به حضور حزب الله در مبارزات سوریه ندارد. وی تاکید کرد تروریست های افراطی در صورت حضور یا عدم حضور حزب الله در سوریه، وارد لبنان شده بودند.

تغییر موازنه های سیاسی در لبنان
گفتمان عمده اهل تسنن و رویکردهای اعتدال گرایانه احزاب سیاسی سنی در این کشور به همین شکل است، آنها تروریست های افراطی را گروه هایی می دانند که تنها از نام دین سوء استفاده می کنند و چیزی از دین الهی و رحمت و سعه صدر در این دین نمی دانند. این گروه ها اعتقاد دارند توطئه جنگی که در داخل لبنان شکل گرفته، ماهیت مذهبی ندارد بلکه تقابل رویکردهای ملی و وابسته است.

تحولات لبنان در سایه تحرکات تکفیری ها رقابت های سیاسی تقریبا متوازن گذشته را به سمت جبهه گیری 2 اردوگاه پیش می برد، اردوگاهی اکثریتی با رویکردهای ملی و مبتنی بر جلوگیری از توسعه گروه های تروریستی و ممانعت از بروز فتنه و آشوب داخلی در کشور و اردوگاهی اقلیتی که پیرو محض بخشنامه های خارجی شده اند و رسیدن به مطامع خود و دولت های متبوع و بهره کشی و باج خواهی سیاسی از جریان مقابل را با هر هزینه ای برای کشور، دولت و ملت حتی در سطح بروز فتنه داخلی مجاز می دانند.

گروه های اقلیت که محبوبیت مردمی خود را از دست داده اند و به همین علت با هر رویکرد انتخاباتی جدید در سایه قانون سالم انتخاباتی مخالفند، همچنان روی برنامه های غربی برای براندازی دولت سوریه حساب کرده اند تا شاید پیامدهای این تحول منطقه ای روی موازنه های قدرت در داخل لبنان نیز تاثیر داشته باشد.

اینها همان گروه هایی هستند که عناصر شاخص آنها بویژه معین المرعبی و خالد ضاهر نمایندگان آنها در طرابلس– که هیچ نمایندگی واقعی از سوی مردم ندارند و تنها با قانون ناعادلانه 60 به پارلمان راه یافته اند- علنا از سران محورهای تروریستی در طرابلس و دیگر مناطق لبنانی حمایت می کنند و آنها را زیر چتر سیاسی خود گرفته اند.

حمایت:تکاپوی آل سعود برای ماندن

«تکاپوی آل سعود برای ماندن»عنوان یادداشت روز روزنامه حمایت به قلم دکتر سید هادی سید افقهی است که در آن می خوانید؛عربستان سعودی که به خاطر تحولات منطقه و از دست دادن حوزه نفوذ خود منطقه در موقعیت ضعف شدید قرار گرفته است، علیرغم تلاش دستگاه دیپلماسی ایران برای بهبود روابط دو کشور، همچنان علیه کشورمان اقدام می کند و در تازه ترین موضع گیری، سعودالفیصل وزیر خارجه این کشور، ایران را متهم به نقش داشتن در بسیاری از درگیری های منطقه کرده است.آمریکا کشورهای هم پیمان خود در حوزه خلیج فارس همچون عربستان را مانند مهره شطرنج جابه جا می کند و این رژیم های مرتجع، متناسب با هر مرحله بازتعریف از نقش سیاسی و امنیتی مجبورند موضع گیری های سیاسی خودشان را عوض کنند و این یک فرمول کلی در ارتباط با نوع تعامل آمریکا با مزدورانش در منطقه است.

سعودالفیصل در دیداری که با وزیر امور خارجه کشورمان درحاشیه اجلاس سالیانه سازمان ملل در نیویورک داشت، برخورد منطقی و آرامی از خود نشان داده بود اما موضع گیری اخیر سعودی ها ناشی از مقاومت ایران در برابر آمریکاست؛ آمریکایی ها بشدت نیازمند ورود ایران به ائتلاف موسوم به مبارزه با داعش هستند، چون این ائتلاف از درون درحال پوسیدن است و به شدت شکننده شده است، چرا که مقاومت، ایستادگی و حمایت ایران، مرتب طرح های آمریکا در مناطقی همچون سوریه و عراق را با شکست روبرو کرده است.

شکست داعش در منطقه قلمون و شکست جبهه النصره و دیگر مزدوران و تروریست های آمریکایی در سوریه و هم چنین مقاومت مردم مظلوم عراق و پیشروی در برخی از جبهه ها در مقابله با تروریسم، موجب شده است که طرح آمریکا و هزینه ای که برای داعش شده است را به هم بریزد. این علت اصلی تغییر مواضع عربستان است. اظهارات سعودالفیصل کذب محض و افترا به جمهوری اسلامی است، درحال حاضر نیروهای عربستان در بحرین مردم را سرکوب می کنند و بدون دریافت هیچ گونه مجوزی از سوی سازمان ملل، شورای امنیت، اتحادیه عرب و سازمان همکاری های اسلامی وارد بحرین می شود.

ولی عربستان ما را متهم می کند! که جنایت ها و فجایعی را که خودش مرتکب شده را بپوشاند و فرافکنی کند و آنها قصد دارند ما را منفعل کنند و مدعی هستند که ایران در سوریه لبنان و یمن نیرو دارد. این عربستان است که دائما تروریست به کشورهای منطقه صادر می کند. سعودالفیصل در اولین نشست کنفرانس به اصطلاح «دوستان سوریه» درپایتخت تونس با صدای بلند فریاد زد که ما باید مردم سوریه را مسلح کنیم، و به شهادت «جو بایدن» عربستان دوست گرمابه و گلستان تروریست هاست و در منطقه آشوب به پا می کند.

عربستان در شش کشور با خط مقاومت که ایران آن را رهبری می کند درحال مبارزه است و در هر نوبت شکست می خورد، سعودی ها خواستند حزب الله لبنان را حذف کنند، با دو رویکرد وارد این جبهه شدند، ابتدا حذف فیزیکی مَد نظر بود که از اسرائیل حمایت کردند، و نتوانستند کاری انجام دهند؛ پس از شکست در این جبهه برای حذف سیاسی حزب الله اقدام کردند، از این طریق هم موفق نبودند. در سوریه خواستند حلقه طلایی مقاومت را به زمین بزنند و حکومت بشاراسد را سرنگون کنند، حکومتی که مشروع و منتخب مردم است، سعودی هایی که معنی حکومت مشروع و منتخب مردم را نمی فهمند؛ عربستان تنها کشوری است که به نام یک خاندان ثبت شده است، آن هم به نام آل سعود، می خواهند به ما درس دموکراسی بدهند.(!). سعودی ها پس از سوریه و لبنان، به یمن رفتند و در آنجا نیز با مقاومت انصار الله مواجه شدند و در حال حاضر یمنی ها در حال تشکیل یک حکومت مردمی با حضور اکثر جریان های سیاسی حاکم در یمن هستند. درحالیکه تاکنون این کشور تحت فشار و نفوذ عربستان بود و حالا که در آستانه آزاد شدن است، طبیعی است که سعودالفیصل عصبانی می شود.

در عراق هرچه توانستند تلاش کردند تا بغداد را تابع سیاست ها خودشان کنند و آن را مانند خود یک کشور ذلیل، تابع آمریکا و دوست صهیونیست ها کنند، ولی نتوانستند، نوری المالکی مقاومت کرد و اکنون نیز حیدالعبادی نخست وزیر جدید بشدت مقاومت می کند. در بحرین هم وقتی مردم اعم از شیعه و سنی قیام کردند و خواستار حقوق خود شدند، و به عربستان تو دهنی زدند، طبیعی است که آل سعود خشمگین باشد. به نظر می رسد پرداختن به برخی از اقداماتی که عربستان در حمایت از تکفیری ها داشته در این یادداشت خالی از لطف نباشد؛ آموزش نظامی، تامین منابع مالی، دراختیار گذاشتن 57 شبکه ماهواره ای، ایجاد تکفیر و نفاق بین امت اسلامی تنها بخشی از خدماتی است که سعودی ها به گروه های تروریستی می دهند.

عربستان مضحکانه مدعی دخالت ایران در امور کشورها شده و ایران را اشغالگر معرفی نموده و خواستار خروج نیروهای ایرانی از کشورهای منطقه شده است. ایرانی که معاهدات بین المللی و توافقات نظامی را پذیرفته است، کشور ما با سوریه، عراق و لبنان توافقنامه های امنیتی، نظامی و خرید و فروش سلاح دارد.

اما عربستان طبق کدام معاهده بین المللی از تروریست ها حمایت و آنها را وارد کشور سوریه، عراق، بحرین و یمن می کند.این اوج وقاحت است که سعودالفیصل به خود اجازه می دهد چنین حرفی را بزند، که علت اصلی آن هم دراختیار بودن افسار عربستان در دست آمریکایی هاست و آنها صاحب اختیارِ خودشان نیستند و قطعا آل سعود نیز مانند ارباب خود روی حرفش نمی مانند، همانطور که آمریکا تعهد کرد که بعد از امضای توافق ژنو 1+5 با ایران دیگر تحریمی علیه ایران وضع نکند، اما تحریم های جدیدی را علیه مردم کشورمان وضع کرد. این کاملا طبیعی است که اینها هم همان حرکات زشت و غیر دیپلماتیک و غیر متعارفی را انجام دهند و اینچنین حرف های سخیفی را بیان کنند.آنچه که باید در پایان خاطرنشان کرد این است که اگر عربستان با همین وضع موجود پیش برود و به این ماجرا جویی ها خود در منطقه ادامه دهد و به مردم آسیب برساند؛ آتش خشم مردم کشورهای منطقه دامن آنها را خواهد گرفت و تاج و تخت آل سعود را خواهد سوزاند و در نهایت به فروپاشی آن منجر خواهد شد.

جوان:کار ویژه های داعش و ائتلاف ضد آن

«کار ویژه های داعش و ائتلاف ضد آن»عنوان یادداشت روز روزنامه جوان به قلم دکتر یدالله جوانی است که در آن می خوانید؛در مورد گروه تروریستی داعش، با توجه به نوع عملکرد و ایدئولوژی حاکم بر آن، این اتفاق نظر در جهان حاصل شده که این جریان ضدانسانی، تهدیدی برای بشریت و تمامی کشورها می باشد.

در کنار این اتفاق آرا، بسیاری از صاحب نظران و کارشناسان با استناد به دلایل محکم و متقن، گروه داعش را ساخته و پرداخته یک جبهه غربی- عربی- عبری و ترکی می دانند. به عبارت دیگر، این جریان ضدانسانی و خشونت گرای بی منطق را امریکا، برخی از کشور های اروپایی و عربی، رژیم صهیونیستی و ترکیه پدید آوردند، تجهیز و تقویت کردند. گرچه برخی از این کشور ها، حمایت و پشتیبانی خود را از داعش انکار می کنند، لکن اسناد و شواهد دلالت کننده بر نقش آنان در به وجود آوردن داعش و تقویت آن بسیار فراوان است و این کشور ها برای رهایی از پاسخگویی نسبت به جنایات ضدبشری داعش، به انکار نقش خود می پردازند.

این مجموعه کشور های به وجود آورنده داعش، اکنون با محوریت امریکا دست به تشکیل یک ائتلاف ضد داعش زده و با این عنوان که خطر داعش، یک تهدید جهانی است، مدعی مقابله با آن شده اند و طی روزهای گذشته در سوریه و عراق، بمباران هایی در مناطق تحت کنترل این جریان به ویژه در سوریه داشته اند. اظهارنظرهای مقامات کشور های شرکت کننده در ائتلاف مانند ترکیه از یک سو و نوع عملکرد ائتلاف در مقابله با داعش از سوی دیگر، نشان می دهد که این ائتلاف به صورت واقعی درصدد نابود ساختن داعش و دفع خطر آن از جوامع انسانی نیست.

بر این اساس، دو سؤال مهم را باید پاسخ داد:
1- کار ویژه های داعش کدام است و کشور های پدید آورنده این جریان تروریستی، برای تحقق کدام اهداف راهبردی داعش را ایجاد و تقویت کردند؟
2- اهداف اصلی و مورد نظر ائتلاف ضدداعش کدام است؟
برای پاسخ دادن به این دو سؤال کلیدی، باید مجموعه ای از مسائل را با توجه به تحولات بیش از سه دهه گذشته در جهان و به ویژه در منطقه راهبردی غرب آسیا (خاورمیانه) مورد توجه قرار داد. با توجه به مجموعه این تحولات و مسائل مرتبط با آن از قبیل فروپاشی نظام دوقطبی و ناکامی امریکایی ها در شکل دهی به نظم نوین جهانی مورد نظرشان با توجه به هزینه های سنگین مادی و معنوی لشکرکشی به عراق و افغانستان، می توان گفت کار ویژه های داعش دست پرورده امریکا و متحدانش عبارت است از:

1- مقابله با عوامل و روندهایی که مانع از پدید آمدن نظم نوین امریکایی در جهان شد.
2- جلوگیری از شکل گیری نظم جدید جهانی که از مختصاتش، پایان برتری غرب خواهد بود. توجه و تأمل در دو کار ویژه مذکور، نشان می دهد هر دو هدف ویژه مرتبط با پدیده انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی می باشد. تحلیل تحولات طی 12 سال گذشته از زمان لشکرکشی امریکایی ها به افغانستان تا به امروز، نشان می دهد دو عامل اصلی از یک سو امریکایی ها را در شکل دهی به نظم نوین مورد نظرشان ناکام گذاشته و از دیگرسو، زمینه ها و مقدمات شکل گیری نظم جدید جهانی را بر خلاف اراده و میل قدرت های سلطه گر غربی فراهم ساخته است.
این دو عامل عبارتند از:

الف- جمهوری اسلامی ایران
ب- پدیده بیداری اسلامی
بنابر این می توان گفت کار ویژه های اصلی مورد نظر پدیدآورندگان داعش، مقابله با جمهوری اسلامی و پدیده بیداری اسلامی است. این واقعیت را رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در دیدار مردم در روز عید سعید غدیر اینگونه مورد توجه قرار دادند: «اینها چیزی به نام القاعده، چیزی به نام داعش درست کردند برای مقابله با جمهوری اسلامی، برای مقابله با حرکت بیداری اسلامی، منتها دامن خودشان را گرفته است.»

برای فهم و درک این تحلیل از ماهیت داعش و اهداف راهبردی از تشکیل آن از سوی نظام سلطه و کشور های دارای سابقه استعماری و دست نشاندگانشان در جهان اسلام، دلایل فراوان است و هدف پرداختن به آنها در این نوشتار نیست. اما نکته مهم، ناکارآمدی این جریان ساخته و پرداخته غرب و متحدان منطقه ای اش در رسیدن به اهداف مورد نظر از یک سو و افتادن آتش این جریان ضدبشری در دامن خود پدیدآورندگان از سوی دیگر است.

در چنین شرایطی است که پدیدآورندگان داعش، ائتلاف علیه آن تشکیل داده و در برابرش صف آرایی می کنند. بررسی ها نشان می دهد که هدف اصلی از این ائتلاف، ضمن مدیریت و در چارچوب درآوردن داعش، پیگیری همان کار ویژه های مورد نظر تشکیل داعش، منتها با پوشش مبارزه با داعش است. به عبارت دیگر هدف اصلی تشکیل ائتلاف با محوریت امریکا، نه مبارزه با داعش، بلکه رسیدن به همان اهدافی است که داعش در رسیدن به آن ناکام ماند. این واقعیت را نیز رهبر گرانسنگ انقلاب اسلامی اینگونه در همان دیدار مورد توجه قرار می دهند: «با یک نظر دقیق تحلیلی وقتی انسان نگاه می کند، می بیند که تلاشی که امروز امریکا و هم پیمانان امریکا در آنچه «مواجهه با داعش» اسم گذاشته- که واقعیتی ندارد- در اینجا دارند به خرج می دهند، بیش از آنچه تلاش برای نابود کردن نطفه این حرکت خبیث باشد، تلاش برای جهت دادن دشمنی های مسلمانان میان یکدیگر است. سعی می کنند مسلمانان را به جان هم بیندازند.»

آفرینش:فرصتها و امکانات خوب، استفاده های بد

«فرصتها و امکانات خوب، استفاده های بد»عنوان سرمقاله روزنامه آفرینش به قلم زهرا کیان بخت است که در آن می خوانید؛در حوزه ها و زمینه های مختلف اجتماعی که دقیق شویم یکی از نتایجی که از این دقت نظر برای مان حاصل خواهد شد این است که در بسیاری از موارد، پتانسیل ها و توانمندی های زیادی وجود دارد که قدرت آن را دارند تا یک تحول اساسی و ارزشمند را برای جامعه مان به همراه بیاورند.

تحولی که می تواند رشد و پویایی جامعه در بسیاری از موضوعات را خیلی سریع تر موجب شود و رقم بزند. این واقعیتی است که خاص یک بخش یا حوزه نبوده و می توان آن را شامل حال اغلب بخش ها و زمینه ها دانست. از بخش فرهنگ، هنر و ادبیات گرفته تا حوزه اقتصاد، ورزش و نیز حیطه مسائل اجتماعی و سیاسی و... که هر یک از این ها نیز در درون خود، دارای واحدها و مجموعه هایی کوچکترند که توانایی های بالقوه موجود در هر کدام از آن ها، به هیچ وجه قابل انکار نیست.

درواقع در بسیاری از موارد، با در اختیار داشتن پتانسیل های لازم، به طور طبیعی،این انتظار می رفت که به نتایجی متفاوت تر و بهتر از آنچه تا به حال به دست آمده، نائل شویم. این که چرا این چنین نشده است و بررسی و تحلیل آن می تواند موانع دست یابی به این توفیق را معرفی کند تا با رفع موانع، روند توسعه در زمینه های مختلف، از شتاب لازم برخوردار شود. در غیر این صورت، با پابرجا بودن ضعفهای گذشته و تلاش نکردن در جهت تصحیح آنها، نتیجه ای که به دست خواهد آمد هم همان نتایج ضعیف پیشین خواهد بود.

به عنوان یکی از مصادیق این موضوع، می توان به حوزه هایی اشاره کرد که برنامه ریزی اصولی درمورد آنها می توانست به رشدی چندجانبه در کشورمان منجر شود. از سودآوری اقتصادی گرفته تا تاثیرات این سودآوری بر مسائل اجتماعی و به تبعیت از آن، سلامت روحیه فردی و جمعی و نتایج مثبتی که این سلامت، در کاستن از نابسامانیهای اجتماعی و فرهنگی با خود به همراه خواهد داشت.

برای نمونه و درواقع، مشتی نمونه خروار، می توان به وضعیت صنعت نساجی در کشور و چالشهای موجود در این عرصه اشاره نمود. صنعت نساجی و پارچه بافی مانند بسیاری از صنایع دیگر، از عرصه های مهم اشتغالزایی است که متاسفانه مشکلات و کاستیهای موجود در آن موجب شده این حوزه به جای کم کردن باری از دوش اقتصاد کشور، خود، درگیر مسائل و معضلاتی باشد که در نتیجه ی آن، نتواند به اهداف مطلوب موردنظر دست پیدا کند. از جمله ی این معضلات می توان از پدیده قاچاق منسوجات از خارج به داخل کشور یاد کرد.

کارخانه های داخلی به دلایل مختلف از جمله فرسودگی و مستهلک بودن دستگاهها و عدم برنامه ریزی و ارائه طرحهای نو برای بازاریابی، قدرت رقابت با منسوجات وارداتی را ندارند. وضعیتی که زمینه ساز رکود در این صنعت و تعطیلی کارخانجات و به دنبال آن، از کار بیکار شدن کارگران و تبعات بعدی آن است. البته اینها پیامدهای کوتاه مدت این رکود هستند و پیامدهای زیانبار بلندمدت و اثرات منفی آن در جامعه، چیزی است که در آینده، ظاهر خواهد شد و این، امری است که بسیاری از فرصتهای خوبی را که می توانست در نتیجه پیشرفت در عرصه نساجی برای مان رقم بزند، نقش بر آب می کند. برای این عرصه مشکلات دیگری از قبیل؛ عدم امکان تامین مواد اولیه با کیفیت مطلوب و قیمت ارزان، افزایش قیمت تمام شده محصولات نساجی به دلیل پایین آمدن بهره وری و عواملی همچون بالا بودن نرخ بهره بانکی،تورم بالای سالانه، بر هم خوردن تعادل عرضه و تقاضا به دلیل پایین بودن قدرت خرید مردم و... را نیز ذکر کرده اند.

به هر حال، وضعیت فعلی صنعت نساجی و دشواریهایی که این عرصه برای حرکت کردن به سمت بهبود وضعیت با آنها روبروست، به نوعی دگراندیشی و درنظر گرفتن برنامه هایی قابل اجرا نیازمند است که بتواند با شناختن مشکلات موجود در این حیطه، موجی از تغییر و تحول را با خود به همراه بیاورد. بدیهی است برای ارائه برنامه ها و راهکارهای جدید تحول آفرین، به برنامه ریزانی نیازمندیم که با آگاهی کامل از نوع نیازهای موجود در این عرصه، صنعت نساجی را به سمت و سوی همراهی با سلایق و نیازهای مشتریان داخلی و چه بسا خارجی، سوق دهند و با پویایی بخشیدن به این صنعت، نه تنها از رکود کارخانه ها و واحدهای تولیدی جلوگیری کنند، بلکه در زمینه اشتغالزایی نیز یاری رسان اقتصاد جامعه باشند و همه اینها، در گرو ارائه برنامه هایی خوش فکرانه، حساب شده و هدف دار می باشد.

شرق:چاه فرقه گرایی با طناب داعش

«چاه فرقه گرایی با طناب داعش»عنوان سرمقاله روزنامه شرق به قلم صادق زیباکلام است که در آن می خوانید؛دیروز برای سخنرانی به مراسمی که شماری از حقوقدانان و وکلای هم میهن کردمان در اعتراض به وضعیت اسفناکی که در «کوبانی» به وجود آمده، دعوت شدم که در مقابل دفتر سازمان ملل برپا شده بود. اما به دلیل اینکه در تهران نبودم؛ عذرخواهی کرده و در آن گردهمایی اعتراضی شرکت نکردم. ولی بعدا از مطالبی که در فضای مجازی از جانب کردها علیه «داعش» خواندم، هم متاسف شدم و هم متعجب. تاسف از این بابت که می بینم بسیاری از مخالفان «داعش» در ابراز مخالفت و انتقادشان از عملکرد آن، رویارویی با تروریست ها را به جنگ میان کرد و عرب، شیعه و سنی و حتی ایرانی و عرب تقلیل داده اند. از جانب کردها در فضای مجازی، شجاعت و غیرت زنان مبارز کرد که از «کوبانی» دفاع می کنند با بزدلی و ترسوبودن نظامیان عراقی مقایسه شده که در نتیجه نخستین یورش «داعشی» ها تسلیم شده یا پا به فرار می گذارند. کردها سمبل مقاومت، شجاعت و شهامت ترسیم شده اند و در مقابل، اعراب مظهر مقاومت نکردن. کردها، مظهر فرهنگ و تمدن جلوه داده شده اند و برعکس، اعراب مظهر تحجر.

همچنین مطالب زیادی علیه ترک های ترکیه که چرا در نبرد علیه «داعش» سنگ اندازی می کنند؟ به موازات این دست از مطالب، مطالب زیادی هم درخصوص ایرانی بودن کردها و اینکه جنگ «داعش» علیه کردها در «کوبانی»، در حقیقت جنگ با ایران است و ایرانیان به واسطه دفاع از کردها، باید با اعراب «داعش» وارد پیکار شوند. این دست مطالب؛ متاسفانه دقیقا همسو با نگاهی است که بسیاری از رهبران «داعش» می خواهند در منطقه رواج یابد.

آنان به دنبال این هستند که کردها نگاهشان به مبارزه با این گروه، تبدیل شود به نبردی قومی و فرقه ای. نبردی میان اعراب با کردها. «داعشی» ها بارها و بارها رسما و علنا حرکت خود را «جهاد با ایران شیعه» و «شیعیان» اعلام کرده اند بنابراین از هر گفتمانی که مبارزه با آنها را پیکاری میان شیعه و سنی تفسیر کند استقبال هم می کنند. برعکس آنچه رهبران «داعش» می خواهند، هم ایرانی ها و هم کردها باید همه تلاش خود را به کار گیرند تا در دام تبلیغات «داعش» نیفتند و نبرد علیه تروریسم تکفیری، به جنگ ترک و کرد، اعراب و اکراد و شیعه و سنی تقلیل نیابد. جنگ با این گروه، نبرد علیه تحجر با نقاب مذهب، خودکامگی عقیدتی و تفکر استالینیستی است که «هر که با ما نیست، دشمن ماست».

این پیکار، میان دموکراسی و دیکتاتوری است. اگر در برابر «داعش» می ایستیم، نه به واسطه آن است که این گروهک عرب است یا سنی. در برابر آنها باید ایستاد چون اسلام «داعش»، مخالف آزادی زنان، حقوق زنان، آزادی اندیشه و آزادی بیان است. باید در برابر «داعش» ایستاد نه به واسطه اینکه کردها اصالتا ایرانی هستند یا ما شیعه هستیم و آنها سنی. باید علیه «داعش» ایستاد چون مروج خشونت و مخالف تحصیل زنان است. جنگ با این تفکر، نه جنگ مذهب علیه مذهب است و نه جنگ این قوم با آن قوم. این مبارزه، میان توسعه سیاسی و آزادی های مدنی با تحجر و خشونت است.

اگر در «کوبانی» یا اقلیم کردستان باید در برابر «داعش» ایستاد، به واسطه آن نیست که این مناطق کردنشین هستند و آریایی، نه. در «کوبانی»، اربیل، کرکوک و موصل، باید پیکار کرد چراکه تسلط این گروه بر این مناطق باعث می شود به جای مردمسالاری، نظام بسته سرکوبگر خشونت ورز، مشابه آنچه «طالبان» در افغانستان برپا کرده اند، ایجاد شود. اگر از زنان مبارز کرد در برابر مردان «داعش» تجلیل شود به واسطه آن نیست که آنها حجاب دارند یا ندارند یا از مردان «داعشی» عرب شجاع تر یا باشهامت ترند. موضوع این است که تقدیر از زنان مبارز کرد، به دلیل نبرد آنان برای دفاع از آزادی و حقوق قانونی در برابر خشونت و استبداد فکری است.

مردم سالاری:حوادث روز در سیمای قرآن

«حوادث روز در سیمای قرآن»عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاری به قلم سیدرضا اکرمی است که در آن می خوانید؛1- در قرآن کریم آیه «لقد انزلنا الیکم کتابا فیه ذکرکم، افلاتعقلون، انبیاء 10» را داریم که با تاکید، اعلام می داریم و پرونده روزانه خود را در این کتاب، با دقت بخوانید و ببینید و در نهایت گلایه می کند، چرا درس ها و عبرت های لازم را از پرونده خود و حوادث آن نمی گیریم و جلوی تخریب و تباهی و بدتر شدن را نمی گیریم.

2- برخی از مردم تصور می کنند که غرب و دولت های اقمار آنان در همه موارد سیاسی، متحدند و همه کارهای آنان بر اساس «فهم و فکر و قانون» است، که در موضوع اخیر «داعش» جوبایدن، معاون اوباما، مطالبی را بیان کرد که مشت برخی را باز کرد و به افتضاح بانی و باعث و ذاکر و مستمع، منتهی شد. جوبایدن در دانشگاه «هاروارد» با صراحت اعلام کرد که سه کشور «ترکیه، قطر یا امارات و عربستان» داعش را به وجود آورده و از آنها حمایت نموده اند و رئیس جمهور ترکیه از اظهارات «جوبایدن» شگفت زده شده و خواستار عذرخواهی شد و دو کشور دیگر اظهاری نداشتند. در سوره حشر آیه 10 به بعد، گفت وگوی منافقین با کافران اهل کتاب عصر رسول خدا را مطرح می نماید «الم ترالی الذین نافقوا یقولون لاخوانهم الذین کفروا من اهل الکتاب» که با یکدیگر قرار مدار می گذارند، در صورت ورود شما به صحنه جنگ با رسول الله، شما را یاری می نمائیم و آماده همکاری می باشیم، ولی در عمل هرگز، همکاری نکردند و مایه شرمندگی کافران اهل کتاب شدند، قرآن با صراحت و صلابت اعلام می دارد «تحسبهم جمیعا و قلوبهم شتی ذلک بانهم قوم لا یعقلون، 14 حشر» مسلمانان گمان می کنند که دل های «کافران و منافقان» یگانه است و با یکدیگر صمیمی اند، ولی در واقع و حقیقت این گونه نیست، زیرا با یکدیگر اختلافات فکری و فلسفی و سیاسی دارند، و کارها براساس «عقل و اراده و اخلاق» نیست، امروز ریاست طلبان براساس منافع سطحی و روزمره خود، می اندیشند و برنامه ریزی می کنند و هر کس «آمریکا، اروپا، روسیه، چین، ریاض، اوکراین، ژاپن» منافع خود را پی می گیرد و آن را اصل می داند و براساس منافع خود تصمیم گیری می نمایند. در نتیجه دیدیم، محمدرضا پهلوی را قربانی خود نمودند، طناب دار بر گردن صدام انداختند و «بن علی» از تونس فرار کرد و در عربستان جاخوش کرد و قذافی کشته شد و حسنی مبارک به داخل قفس آهنی رفت و ده ها نمونه دیگر. هماهنگی آمریکا و اسرائیل براساس منافع مشترک و مصداق «المنافقون و المنافقات بعضهم من بعض» است و داستان پدر و فرزند «اسرائیل فرزند نامشروع آمریکا است» است. اختلاف بین آنان حتمی است و فقط برای منافع مشترک متحدند.

3- برخی در مورد«مذاکرات ژنو و نیویورک» و دیدار «کامرون و آقای روحانی» گله کردند که چرا اصلا مذاکره انجام می گیرد و چرا دیدار به وجود آمد، که آیه ای در قرآن «و اذ قالت امه منهم لم تعظون قوما لله مهلکهم او معذبهم عذابا شدیدا، قالوا معذره الی ربکم و لعلهم یتقون، اعراف 164» داریم که صورت مساله را به تصویر می کشد، داستان موسی بن عمران است و قوم موسی و نازل شدن مائده الهی بر امت عیسی بن مریم، این سوال از سوی عده ای مطرح می شود که چرا به موعظه جمعیت و مردمی می پردازید که سرنوشت آنها نابودی و هلاکت «سرکشان و طاغوتیان» است و گرفتار عذاب شدید الهی خواهند بود و پاسخ می آید، از دو جهت موعظه و هشدار و انذار آنان، انجام می گیرد، نخست، اتمام حجت بر آنان است و پاسخگویی به خداوند که ما دعوت و هدایت و خیرخواهی را انجام دادیم و دیگر فردی و یا افرادی نمی توانند بگویند، چرا تذکار ندادید و هشدار نداشتید و دیگر اینکه احتمال خودداری درباره آنان را می دادیم و توقع داشتیم که آنان به خود آیند و مسیر صلح و اصلاح و آشتی را پذیرا گردند.

4- ایران از جنایات جهان خواری چون آمریکا آگاهی دارد و همکاری اروپا را با آمریکا می داند و کارنامه اقمار آمریکا «ارتجاع عرب و دولت های دست نشانده» را نیز می داند، ولی می بایست، آگاه سازی نماید و افشاگری کند و اسناد کارنامه آنان را به آنان نشان دهد، تا راه هرگونه عذر و اعتذار بر آنها بسته شود و طلبکار نشوند که چرا شما نگفتید و تذکار ندادید و دیگر اینکه نمی بایست راه بازگشت و جبران را بست و راه ترمیم در بین نباشد، که چه بسا با مذاکره، جلوی بدترها گرفته شود و از خسارات تقابل کاسته گردد. دیوید کامرون نخست وزیر انگلستان در سازمان ملل از آقای دکتر روحانی ملاقات خواست و ایران پذیرفت و مذاکراتی انجام گرفت، ولی به فاصله کوتاهی در نطق خود به گونه دیگری عمل کرد و برای خود «علامت سوال» گذاشت، شاید در فشار قرار گرفت و شاید نگران دست بالای ایران شد و چراهای دیگری که «سیاست در گذشته، پدر و مادر نداشت، حال برای برخی ناموس هم احترامی ندارد بنابراین رئیس جمهور ایران بدهکار نیست، آنگونه که در سال گذشته، اوباما در نطق سازمان ملل سخن معقول گفت و در چهل وهشت ساعت بعد، بافته های خود را پنبه کرد. همه انسان های معقول بدانند که ایران در جریان «صلح حدیبیه و صلح امام حسن(ع) با معاویه» است که نرمش قهرمانانه دارد و می خواهد استعمارگران را بدهکار معرفی کند نه طلبکار.

ابتکار:جدال مثلث ها در دو اردوگاه

«جدال مثلث ها در دو اردوگاه»عنوان سرمقاله روزنامه ابتکار به قلم جواد حیدریان است که در آن می خوانید؛21 اردیبهشت 1392 زمان مناسبی بود تا هاشمی رفسنجانی از خاکستر داغ حوادث 88 برخیزد و در سن نزدیک به 80 سالگی اش بار دیگر کاندیدای ریاست جمهوری ایران شود. آن روزها هاشمی در ضلع مثلثی خود را باز تعریف کرد که همیشه اندازه زوایه هایش را در ذهن داشت. مثلثی که در یک ضلعش سید محمد خاتمی و در ضلع دیگرش اکبر ناطق نوری دیده می شدند. هاشمی که نیمی اصلاح طلب و نیمی اصولگرا به نظر می رسید، فرصت تاریخی را مغتنم دانست تا بعد از دو دوره فشار بی امان سیاسی، عبایش را بتکاند و خود را در معرض رای مردم قرار دهد.

بی شک آیت الله هاشمی میانه رو در زاویه قائمه این مثلث سیاسی بود و دوبال اصلاح طلب و اصولگرایش، می توانستند انتخابات ریاست جمهوری را - آنطور که پیروزی روحانی اتفاق افتاد - به سود او به پایان ببرند. اما هاشمی رد صلاحیت شد، خاتمی موقعیت مناسبی برای کاندیدا شدن نداشت وناطق هم دل خوشی از جریان تندروی همفکرش! تساهل و تسامح جاری در شخصیت این مثلث توانسته بود اقبال عمومی را که بعد از جریانات سال 1388 چندان مایل به مشارکت به نظر نمی رسید قانع کند. حالا فرصت مناسبی بود تا دود سفید جریان اعتدال که ماحصل اجماع هاشمی، خاتمی و ناطق نوری بود، از دودکش سه جریان سیاسی کشور بیرون بیاید و حسن روحانی را به ریاست جمهوری ایران برساند.

انتخاب حساب شده روحانی «نه» دموکراتیکی به جریان اصولگرای پایداری بود و امیدی بود که در دل تحول خواهان و دموکراسی طلبان نظام زنده شد. روحانی دیپلماسی ایران که پیشتر مذاکره کننده ارشد هسته ای بود و تعاملات دیپلماتیک اتمی را در دوره اصلاحات مدیریت کرد، این نوید را می داد که مذاکرات هسته ای در سطوحی بالاتر و متمایل به نتیجه و مبتنی بر منافع ملی دنبال شود و رکود اقتصادی بازمانده از دولت اجماعی اصولگرایان را سامان بخشد و کمر اقتصاد کشور را راست و سبد خانوارها را کمی پر کند و مهمتر اینکه شکاف اجتماعی ایجاد شده در جامعه بعد از 88 را ترمیم و فضا را از شرایطی امنیتی به فرصتی سیاسی بدل کند.

یکسال و نیم بعد از شکل گیری مثلث اعتدال، حالا جریان اصولگرای در حال شکل دهی مثلث مشابهی است تا بتواند در ریاضیات سیاسی ایران جواب صحیح خود را بیابد. آیت الله مصباح یزدی رئیس موسسه پژوهشی آموزشی امام خمینی (ره)، موحدی کرمانی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و آیت الله محمد یزدی رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، با یکدیگر دیدار می کنند تا احتمال همگرایی و وحدت اصولگرایان را عملی سازند، اگرچه هندسه اصولگرایی، آنقدرها که اعتدالگرایان اهل تساهل و تسامح اند، شکل و رسم مناسبی ندارد به گونه ای که در انتخابات 92 هم رودروی هم صف آرایی کردند و در نهایت هم شکست خوردند.

مثلث متساوی الاضلاع اصولگرایی که به ظاهر در حال شکل گیری است، به نظر می رسد متاثر و البته برگرفته از روش موفق اعتدال زیر چتر اصلاح طلبی است که به رهبری هاشمی رفسنجانی و با حمایت دو ضلع کاریزماتیک اصلاح طلب و اصولگرای خاتمی و ناطق به پیروزی رسید.

اگرچه جریان اصولگرای تند رو هر بار در مواجهه دموکراتیک با جریان اصلاح طلبی و میانه روی معادله رقابت را واگذار کرده اما بیش از آنکه تقابل این دو جریان در شرایط فعلی اهمیت داشته باشد، بعید بودن همگرایی و اجماع طیف اصولگرایان خود را نشان می دهد. مصباح که اندیشه ای شریعت محور دارد، چندان به مشارکت مردمی و اجماع دموکراتیک باور ندارد بلکه برای نمونه شخصیتی چون سعید جلیلی را دارای اندیشه ای انقلابی و به اصطلاح برگزیده می داند و این تیپ کسانی را می پسندد که شمایل احمدی نژاد را برایشان نمایان سازد!

یزدی و موحدی کرمانی اما تمایل بیشتری به رقابت های سیاسی دارند. بی شک مواجهه مصباح با آیت الله یزدی و موحدی کرمانی که دل به کاریزمای حداقلی چهره های نسبتا تکنوکرات اصولگرا چون محمد باقر قالیباف دارند، هرگز مواجهه تعاملی نخواهد بود و در رقابت های انتخاباتی اجماع کامل این دو- سه اندیشه، چشم انداز روشنی را نشان نمی دهد.

دنیای اقتصاد:آیا شوک جدیدی در راه است؟

«آیا شوک جدیدی در راه است؟»عنوان سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد به قلم علی فرحبخش است که در آن می خوانید؛روند تحولات قیمت نفت خام نشان می دهد که جهان تاکنون شاهد چندین بحران شدید نفتی در سال های 1973، 1979، 1986، 1998و 2007 بوده است. این شوک های نفتی هر یک به دلایل مختلف اقتصادی و سیاسی آغاز شده و به مباحثات گسترده ای هم در افکار عمومی و هم در محافل آکادمیک مبدل شده اند. بحران نفتی در اکتبر 1973 زمانی آغاز شد که کشورهای عربی صادرکننده نفت (OAPEC) به همراه مصر، سوریه و تونس اجرای یک تحریم نفتی را متعاقب جنگ چهارم اعراب و اسرائیل آغاز کردند. اجرای این شوک بزرگ در بازار نفت قیمت ها را 4 برابر کرد و از 3 دلار به 12 دلار در هر بشکه افزایش داد.

این بحران به تبعات بسیار گسترده سیاسی و اقتصادی هم در کوتاه مدت و هم در بلندمدت انجامید.
منشا شوک دوم نفتی در سال 1979 ایران بود که به واسطه اعتصاب کارکنان صنعت نفت قبل از انقلاب اسلامی و متوقف شدن صادرات آن در روزهای پیروزی انقلاب رخ داد. این شوک هم قیمت ها را به مرزهای جدیدی رساند و از سطح 12 دلاری تا یک حداکثر 41 دلاری بالا برد.

شوک سوم نفتی در سال 1986 آغاز شد و برعکس دو شوک نفتی اول و دوم که قیمت ها به شدت افزایش یافته بود، این بار بازار با کاهش شدید قیمت ها روبه رو شد. افزایش ناگهانی قیمت ها در دوره 80-1979 باعث شده بود که کشورهای صنعتی در مصرف نفت صرفه جویی بیشتری به خرج دهند و با جایگزین کردن سایر منابع به جای نفت، اقدامات موثری را در این زمینه اتخاذ کنند. این شوک نفتی که همزمان با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز شد، قیمت نفت را به کمتر از 10 دلار در هر بشکه رساند و تبعات گسترده ای بر بودجه دولت بر جا گذاشت.

بحران مالی جنوب شرق آسیا که از جولای 1998 آغاز شد، شوک دیگری بر اقتصاد جهان و در نتیجه بازار نفت وارد کرد. سیل خروج سرمایه های خارجی از این منطقه و متعاقب آن کاهش تقاضای جهانی نفت، شوک بزرگی بر این بازار وارد کرد و دوباره قیمت نفت را تا سطح 11 دلار در هر بشکه پایین آورد. پس از آن رشد تدریجی اقتصاد جهان و افزایش تقاضای نفت باعث شد در سال 2007 دوباره شوک جدیدی بر بازار نفت وارد شود که برخلاف دو شوک قبلی به افزایش بی سابقه در بازار نفت انجامید؛ در حالی که همواره افزایش قیمت ها به دلیل محدودیت گسترده در بخش عرضه ایجاد شده بود، این بار موتور محرک افزایش قیمت ها، صعود یکباره تقاضای جهانی نفت بود. در این شوک جدید قیمت ها تا مرز 150 دلار در هر بشکه بالا رفت که به رکوردهای جدیدی در تاریخ این بازار انجامید.

روز گذشته نیز روزی تاریخ ساز در بازار نفت بود که قیمت ها با 4 دلار کاهش کف چهار ساله خود را شکست و به 84 دلار رسید. قیمت نفت وست تگزاس اینترمیدیت نیز رکوردی دو ساله را شکست. روند بررسی تغییرات قیمت نفت در یکساله اخیر نشان می دهد که این اتفاق بیش از آنکه یک اتفاق گذرا باشد، یک رویدادی مستمر بوده است. قیمت نفت خام برنت در شش ماه اخیر 25 درصد کاهش یافته است و نکته جالب آنکه 20 درصد از این کاهش در سه ماه اخیر و تقریبا نیمی از این کاهش یعنی 12 درصد در یک ماه اخیر بوده است. این امر بیش از همه نشان دهنده تسریع در روند کاهش قیمت ها در بازار جهانی نفت است.

نکته مهم آنکه در همان دوره ارزش دلار در مقابل سایر ارزها روندی صعودی را طی کرده است. شاخص DXY که ارزش دلار را در مقابل سبدی از ارزهای رایج نشان می دهد در شش ماه اخیر 8 درصد افزایش داشته است. به این ترتیب می توان دریافت که از کاهش 25 درصدی قیمت نفت 8 درصد به افزایش ارزش دلار و 17 درصد مربوط به سایر عوامل بوده است. البته سهم تقویت ارزش دلار در کاهش قیمت جهانی نفت در دوره کوتاه مدت یک ماهه کمتر شده است و با وجود کاهش 12 درصدی قیمت نفت برنت در یک ماه اخیر، ارزش دلار در مقابل سبدی از سایر ارزها فقط 8/1 درصد افزایش یافته است.

کاهش رشد اقتصاد جهانی بالاخص در اقتصادهای چین و آلمان که زمانی رکورددار رشدهای اقتصادی بوده اند و تحمیل ریسک های ژئوپلیتیک بر اقتصاد جهانی از جمله بحران اوکراین، جنگ داعش و حتی گسترش ویروس ابولا از جمله مهم ترین عوامل تاثیرگذار در بخش تقاضا بوده اند.

در بخش عرضه، متهم ردیف یک در کاهش قیمت ها عربستان سعودی است که با سیاست قیمت گذاری تهاجمی و فروش نفت با قیمتی کمتر از قیمت های متعارف بازار تلاش می کند در کوتاه مدت به تدریج سهم بیشتری در بازار برای خود کسب کند و به تدریج سایر رقبا از جمله ایران را از بازارهای بالقوه و بالفعل دور نماید.

روند نزولی قیمت نفت در شرایطی که محدودیت های صادراتی بر تولید نفت ایران حاکم است، سیاست گذاران را به توجه دقیق تر به تخصیص بهینه منابع معطوف می کند. در شرایطی که سیاست پولی کشور به منظور کنترل تورم به انقباض بیشتر حکم می دهد، محدودیت منابع یک بار دیگر دولت را با مشکلات بیشتری در تخصیص بودجه روبه رو خواهد کرد و از این حیث کاهش قیمت نفت یک متغیر برون زای مهم است که حتما باید در برنامه های کوتاه مدت و حتی میان مدت مورد ارزیابی دقیق قرار بگیرد.