این اثر تاریخی که بزرگ ترین محوطه تاریخی استان را تشکیل می دهد بیش از 200هکتار وسعت دارد که جزو نخستین آثار ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور است اما به راستی بر این اثر ملی و تاریخی کشورمان چه می گذرد؟! محوطه ای تاریخی که زیر پای گوسفندان و همین طور تراکتورهایی که زمین های آن را شخم میزنند و هیچ کس به فریاد این اثرملی نمی رسد.
اماکن مسکونی این شهر تاریخی هم که به زباله دانی برای بازدیدکنندگان تبدیل شده و پاتوقی است برای معتادان که آلات مصرف مواد مخدر خود را در این شهر تاریخی پنهان کنند و این اماکن پناهگاهی باشد برای معتادان تا با آرامش خاطر و فراق بال نسبت به مصرف مواد مخدراقدام کنند.
به گزارش عصر خبر، ایلام؛ یکی از استانهای کشور که در غرب ایران و در ناحیهای کوهستانی و نیمه گرم قرار گرفتهاست، مرکز این استان شهر ایلام است و در 125 کیلومتری مرکز ایلام شهری تاریخی با عنوان شهر تاریخی سیمره در دره شهر قرار دارد، این محوطه براساس مطالعات و کاوش های انجام گرفته، مربوط به قرون اولیه اسلامی است و بر اثر وقوع زلزله ای در سال ۳۳۴ هجری قمری تخریب و خالی از سکنه شده، این محوطه تاریخی از خانه اربابی، بنای مسجد، اماکن حاشیه سیل بند و اماکن مسکونی حاشیه نشین شهر تشکیل شده است.
این اثر تاریخی که بزرگ ترین محوطه تاریخی استان را تشکیل می دهد بیش از 200هکتار وسعت دارد که جزو نخستین آثار ثبت شده در فهرست آثار ملی کشور است اما به راستی بر این اثر ملی و تاریخی کشورمان چه می گذرد؟! محوطه ای تاریخی که زیر پای گوسفندان و همین طور تراکتورهایی که زمین های آن را شخم میزنند و هیچ کس به فریاد این اثرملی نمی رسد.
از تمامی محوطه تاریخی این شهر فقط خانه اربابی کمی مورد محافظت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قرار گرفته و مابقی آن به حال خود رهاشده است.
اماکن مسکونی این شهر تاریخی هم که به زباله دانی برای بازدیدکنندگان تبدیل شده و پاتوقی است برای معتادان که آلات مصرف مواد مخدر خود را در این شهر تاریخی پنهان کنند و این اماکن پناهگاهی باشد برای معتادان تا با آرامش خاطر و فراق بال نسبت به مصرف مواد مخدراقدام کنند.
چوپانی که گوسفندان خودرا برای چرا به شهر تاریخی آورده بود می گوید: اینجا جای خوش آب و هوایی است و برای چرای گوسفندان بهترین مکان ممکن است و چون هیچ محدودیتی وجود ندارد و حفاظی هم برای حفظ شهر تاریخی کشیده نشده است من به همراه گوسفندانم چندین ساعت رادر این شهر تاریخی و درمیان اماکن مسکونی آن می گذرانیم چرا که زمین های سرسبزی دارد و برای چریدن گوسفندان مناسب به نظر می رسد، البته برای حفاظت از خانه ارباب اقداماتی صورت گرفته ولی مابقی شهر هیچ حفاظتی ندارد.
کشاورزی هم که زمین خود را شخم زده و بذرپاشیده است، می گوید: این زمین کشاورزی متعلق به مردم است و تا زمانی که این زمین ها راذ از ما نخرند حقمان است که در آن کشاورزی کنیم بنابراین ما کاری خلاف قانون انجام نمی دهیم بلکه در زمین های کشاورزی که متعلق به خودمان است کار می کنیم و روزی خود و خانواده مان را به دست می آوریم.
چند سالی است که کاوش های باستان شناسی و فعالیت های پژوهشی در این شهر تعطیل است و باعث به تاخیر افتادن ثبت این اثر در فهرست آثار جهانی شده،باید دید فعالیت پژوهشی و کاوشی در این اثر تاریخی پس از وقفه چند ساله مجددا از سر گرفته می شود تا بلکه ردپای گوسفندان و آلات کشاورزی از این شهر تاریخی 200 هکتاری پاک شود.