نویسنده و متفکر برجسته ایرانی که به فارسی و فرانسه آثار مشهوری بر جای گذاشته از 5 شنبه گذشته در پی سکته مغزی در جدال با مرگ است و اهل فرهنگ برای او نوشته‌اند...

عصر ایران- دکتر داریوش شایگان نویسنده و متفکر ایرانی که از پنج شنبه 5 بهمن 1396 و در پی سکته مغزی بستری شده همچنان هوشیاری خود را بازنیافته و بیم و امید درباره وضعیت او به جان و ذهن علاقه‌مندان فرهنگ ایرانی و اهل فکر چنگ می‌زند.

در این فاصله شماری از شخصیت‌های فکری و فرهنگی در یادداشت‌هایی به نکات شاخص در کارنامه او و جنبه‌هایی از شخصیت وی پرداخته‌اند و طبعا به خاطر وضعیت جسمانی و نگرانی فراوان وجه عاطفی این نوشته‌ها می‌چربد. هر یک از این نوشته‌ها خود متنی بلند است اما از هر کدام جمله‌ای را به نقل از تارنما و کانال بخارا برگزیده‌ایم:

میلاد عظیمی: خود را تافتۀ جدا بافته ندیده و در عداد خیل روشنفکران شرقی در معرض لغزش دانسته است. چقدر مستمند خواهیم شد بی داریوش شایگان و منشِ بی روش او.

حسن اسدی: سالک بین فضاهای بینابین بودن دشوار است و نمی دانم آیا دیگران هم می توانند مانند دکتر شایگان چنین زندگی و سلوکی داشته باشند یا نه؟ خود شایگان بارها گفته اهل نسخه پیچیدن نیست اما چه بتوانیم مثل او باشیم و چه نتوانیم قدردان خوان رنگارنگ آرا و آثار او هستیم.

ایرج زبردست (رباعی سُرا): باور کنید بعد از لمس خبر، آوار بهمن و ابر را در وجود خویش حس کردم و غربت و بُغض شدم و زمستانی را گریستم. در حال خواندن کتاب « فانوس جادویی زمان» بودم که این سنگ تاریک بر آبگینه ثانیه ها فرود آمد.

جواد رنجبر: حتی اگر بر تمام آثار دکتر شایگان تیغ نقد بکشیم و تمام نوشته هایش را رد کنیم باز هم یک وجود انسانی می ماند که قابل رد و نفی نیست.

محمد منصور هاشمی: داریوش شایگان اندیشمند است و فرق اندیشمند با ظاهرا استادهای بی حس و حالی که دست به اندیشه های هر متفکری بزنند تبدیل به سنگواره می شود این است که اندیشمند مسأله دارد.

کاظم موسوی بجنوردی: عارضه‌ای که بر تن و جان استاد شایگان این دانشی‌مرد اندیشمند مستولی شده بی‌گمان موجب تألم همه اصحاب فرهنگ و اندیشه شده است.

محمد رضا ارشاد: اگر هم بر کسی نقد داشته باشد آن را منصفانه بیان می‌کند و ادب نقد را نگاه می‌دارد. شایگان، مهربان، شوخ و خندان است. به گونه‌ای که می توان به او فیلسوف شاد گفت.

سید مصطفی محقق داماد: او بقیه‌السلف از حلقه حکمی حکیم و مفسر بزرگ علامه طباطبایی و پرفسور کربن است. برای سلامت او همه دست نیاز به درگاه نیاز برمی‌داریم.

سروش دباغ: شایگان، انسانی شاکر- ونه شاکی - است که طمأنینه را چشیده و با خود به صلح درونی رسیده و هم‌نورد افق‌های دور شده است.

سید علی میر فتاح: در کتاب سیر آفاق معنوی کربن، دکتر شایگان اشاراتی به جلسات معنوی و تجربه‌های ناب خود با علامه طباطبایی دارد.

دکتر محمد صنعتی: حضور اندیشمند ایران‌دوستی مانند دکتر شایگان در این فضای سیاست زده که از نظر اخلاقی و معنوی در حال سقوط و از هم فروپاشی است الگوی ارزشمندی برای نسل جوان ماست که گم گشتگی و هویت باختگی را تجربه می کند.

نیر طهوری: خبر را که شنیدم در هیاهوی ماشین ها و سرمای خیابان پوشیده از برف گریستم. همان طور که جایی گفته اکنون به انتهای خیابانی رسیده که رو به رویش دیگر خیابانی نیست.رضایت مندانه و شاکرانه به پایان خط رسیده است.

ایرج پارسی نژاد: داریوش شایگان، انسانی است فروتن و مهربان. فروتنی او از غایت کبر نیست. با همه برخورداری از اسباب بزرگی صدق و صفای درویشی در ذاتش سرشته است.