عصرایران؛ دکتر رضا ولیزاده- حدود ۸ ماه است که جهان با بیماری مرگ بار کرونا درگیر است كه از جمله کشورهای با قربانی بالا کشور ماست و یه نظر میرسد در موجهای بعدی کرونا نیز ابتلای بیشتر در راه است.
علیرغم تلاشهای شبانه روزی کادر درمان و بهداشت، هر روز شمار مرگها در حال افزایش است و کادر سلامت دچار فرسودگی مزمن همراه با تقدیم شهدای زیادی شده است. از سوی دیگر ايران به عنوان کشوري كه درگیر تحریم ظالمانه است و توانایی دسترسی آسان به تجهیزات و دارو را هم ندارد و در موجهای بعدی این نگرانی وجود دارد که تجهیزات فرسوده و شمار فزاینده شهدای سلامت ما را با چالش های جدیدی روبرو خواهد نمود.
در مورد واکسن آنفلوانزا علیرغم موجود بودن در بازار جهانی، شاهد آن هستیم که به دلیل تحریم به راحتی در دسترس ما نیست و شمار اندکی وارد کشور شد، از دیگر سو کرونا ویروسِ منحوس و هوشمند برعکس ما انسانها، ژنتيك و تاثیرگذاری خود را تغییر میدهد و تولید واکسن كرونا را با مشکل مواجه نموده است، حتي در صورت تولید به دست آوردن آن به راحتی نخواهد بود.
امروزه فقط کشورهایی موفق به کنترل كرونا ويروس شدهاند که توانستهاند با مسئولیتپذیری مشترک مردم و دولت، زنجیره آن را با رعایت موازین بهداشتی قطع نمایند. استفاده از ماسک به هیچوجه باعث خفگی یا کاهش حتی یک درصد از اکسیژن رسانی نمیشود و عدم تحمل ماسك یک حس روانی است که بعد از چند روز تمرین کاملاً برطرف شده و ماسک جزئی از وجود فرد میشود. به شخصه مرتباً ماسک دارم حتی با آن که به کوهنوردی چند ساعته میروم با هیچ مشکلی در نفس کشیدن روبرو نمیشوم.
به یاد بیاوریم در زمان جنگ تحمیلی جوانان این مملکت با ماسکهایی که با حال، قابل مقایسه نبود با دشمن میجنگیدند. باید پذیرفت که درصد زیادی از مبتلایان فاقد علامت و یا دارای علائم خفیفی هستند ولی مانند بیماران شدید میتوانند به هزاران نفر، آن را منتقل کنند.
بپذیریم که وقتی فردی ماسک میزند فقط ۳۰ درصد محافظت میشود ولی وقتی از کنار یک نفر بیمار مبتلا با ماسک عبور میکند تا بالای ۹۰ درصد محافظت میگردد. پس برای قطع این چرخه ی مرگبار همه ما باید خود را آلوده فرض کنیم و در بیرون از منزل با هر شرايطي ماسک داشته باشیم و با استفاده از شستشوی و ضد عفونی کردن دست ها و تعویض به موقع ماسک به درمان واقعی بپردازیم. فیالجمله همه کسانی که رعایت نکردهاند در هر مرگی که بر اثر کرونا رخ میدهد، سهیم هستند و باعث این مصيبت خواهند بود. روی سخن با جوانان عزیزی است که گرچه الان ثابت شده آنها نیز از عوارض شدید بیماری در امان نیستند ولی باید منش جوانمردی و مسؤولیتپذیری را به جا آورده و با ماسک زدن، افراد پر خطر را نجات دهند.
و اما به صورت خلاصه:
١- همه ما برای ریشهکنی این بیماری به میدان بیاییم.
٢- روش صحیح بهداشتی را رعایت کنیم نه با زدن طولانی ماسکهای استفاده شده خود و دیگران را در معرض بیماری قرار دهیم.
٣- اصناف مسئولیتپذیر، هم ماسک داشته باشند و هم از طریق اهدا ماسک به مشتریان بدون ماسک و محاسبه آن با قیمت اجناس خریداری شده به بهداشت کمک کنند.
٤- اگر امکان شستشو دستها وجود ندارد، از اسپریهای کوچک الکل همراه استفاده شود.
٥- اگر احساس کسالت خفیف همراه با خارش گلو وجود دارد با زدن ماسک و رعایت فاصله اجتماعی از خانواده از انتقال بیماری جلوگیری کنیم.
٦- تا چند هفته بعد از ابتلا از حاضر شدن در اجتماع دوری کنیم.
٧- از ایجاد هر نوع اجتماع شادی و یا غم بپرهیزیم.
٨- وسایل خریداری شده را قبل از استفاده، ایمنسازی نماییم.
٩- مرتب توصیههای بهداشتی را مرور نماییم.
و در آخر، دولت به کمک تمام کادر نظامی موظف شود از تردد افراد بدون ماسک جلوگیری نماید و با نصب دوربین در بیشتر معابر جریمه پیشگیری کنندهای را وضع نماید، زیرا حفاظت از جان مردم و حیات کشور در برابر دشمن وظیفه اصلی نظام است چه در برابر انسانها، چه در برابر ویروس کرونا.
*روانپزشک و عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي ايلام