یک عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی گفت: نزدیک به ۹ ماه از شروع بیماری کرونا میگذرد و تنها ۵۰ درصد از یک میلیارد یورویی که قرار بود در اختیار وزارت بهداشت و درمان قرار گیرد، محقق شده است.
محمدعلی محسنی بندپی در گفتوگو با ایلنا، درباره اعمال محدودیت مشاغل از ساعت ۱۸ که توسط ستادملی مبارزه با کرونا طی یک هفته اخیر اعمال شده است، گفت: معتقدم محدودیتهای تردد و پروتکلهای سختگیرانه باید به طور جدی ادامه پیدا کند؛ چراکه اگر به اقدامات کشورهایی که توانستهاند در مقابل تبعات کرونا کمترین هزینه را بدهند نگاه کنید، انجام همین پروتکلهای سختگیرانه به آنها کمک کرده است.
نماینده نوشهر و چالوس با بیان اینکه پروتکلها نه برای یک یا دو هفته بلکه به مدت چهار الی پنج ماه باید ادامه پیدا کند، افزود: روزانه بالای ۴۰۰ نفر به رحمت خدا میروند و شناسایی بیماران جدید طی ۲۴ ساعت از مرز ۱۱ هزار نفر گذشته است و بروز موردهای جدید به مراتب خطرناکتر از تعداد فوتیها است، بنابراین مردم باید در جریان تبعات این بیماری قرار گیرند.
وی خاطرنشان کرد: هر فردی که جان خودش را از دست میدهد یک خانواده برای خودش دارد که فقدانش میتواند عوارض اجتماعی را برای اعضای خانوادهاش به همراه داشته باشد. شاید شخصی که فوت میکند، فرزند خانوادهای باشد و پدر و مادر را داغدار کنند. ممکن همسر و نانآور باشد که با نبودش اقتصاد خانواده بهم بخورد، ممکن است مادر خانواده باشد که با فقدانش کانون گرم خانواده از هم بپاشد. باید گفت، این تبعات شاید تا ۳۰ الی ۴۰ سال باقی بماند، بنابراین ضمن این که باید از افزایش تعداد فوتیهایی که هر روز داریم جلوگیری کنیم از سوی دیگر هم با اقدامات لازم نگذاریم افراد جدیدی مبتلا شوند.
محسنی بندپی با اشاره به این که دولت از ساعت ۱۸ به بعد تعطیلی اجباری برخی از مشاغل را اعلام کرده است، اظهار داشت: درست است که هر کدام از افراد جامعه نقطه نظرات خاص خودشان را دارند، اعتراضات شدیدی را هم مبنی بر این که آیا کرونا از ساعت ۱۸ به بعد میآید؟ بیان میکنند، اما هر تصمیمی که برای محدود کردن جامعه در نظر بگیرید با انتقاد مواجه میشود و مردم برای اینکه به نوعی از زیر بار این محدودیتهاخارج شوند سعی میکنند با سیاستهای ستاد ملی کرونا مقابله کنند و بحثهای مختلفی در کشور مطرح میشود.
وی ادامه داد: ایدهآل این بود که از اعتبارات مطلوبی برخوردار و ذخیره ارزی بسیار خوبی داشتیم و یا اینکه اقتصادمان وضعیت درستی داشت و تحریم نبودیم و آن زمان میتوانستیم کشور را برای یک الی سه ماه تعطیل کنیم اما اکنون که ما در شرایط بسیار استثنایی هستیم، چه باید کرد؟
این نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: تبعات اجتماعی، امنیتی و اقتصادی بیماری کرونا در کشور بسیار زیاد است؛ ستاد ملی مبارزه با کرونا، هم باید به فکر این بیماری باشد و هم به مسائلی که حول و حوش این بیماری قرار دارد بیاندیشد، بنابراین بر ما تکلیف است کاری که از دستمان برمیآید را انجام دهیم.
وی با اشاره به رفتار مقام معظم رهبری در پذیرش دستورات ستاد ملی مبارزه با کرونا گفت: همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند مرجع من برای کرونا تصمیمات ستاد ملی است، ما هم در جامعه باید این کار را انجام دهیم. طی ۴۱ سال گذشته هرگز مشاهده نکرده بودیم مراسمهای عزاداری در بیت رهبری برگزار نشود یا به صورت تک نفره برگزار شود؛ این کار ایشان نشاندهنده آن است که تصمیمات ستاد ملی مبارزه با کرونا باید برایج آحاد جامعه قابل احترام باشد.
نماینده نوشهر و چالوس با بیان این که شاید از ساعت ۱۸ به بعد از نظر اقتصادی فشار کمتری به مردم بیاورد،گفت: ما نمیتوانیم به مردم بگوییم سرکار نروند و در خانه بمانند چراکه زندگیشان چه خواهد شد؟ به نظرم ساعت آغاز محدودیتها فارغ از ساعت اداری و کاری است و میتوان از افراد جامعه خواست که در منزل بمانند؛ چرا که حضور آنها در منزل قطعا تبعات کمتری خواهد داشت.
وی ادامه داد: بعضی از کشورها به طور جدی توانستند با برخی از اقدامات بیماری کرونا را کنترل کنند. اخیراً مطلبی را در بحث ردیابی و شناسایی بیماران میخواندم که در یکی از شهرهای چین یک نفر بیمار مبتلا به کرونا پیدا شد که مجبور شدند از ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر تست بگیرند و به دنبال آن ۱۷۱ مورد جدید پیدا کردند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: اگر ما هم میتوانستیم افرادی که مبتلا هستند را با نرمافزارهایی که بلافاصله سیستمهای هشداردهنده نظام بهداشتی و درمانی یا ستاد مبارزه با کرونا را در جریان قرار میدادند، شناسایی و دریابی کنیم تا افرادی دیگری مبتلا نشوند بسیار خوب بود، اما این کار هزینههای سنگینی دارد.
بندپی در پایان با اشاره به اینکه نزدیک به ۹ ماه از بیماری کرونا میگذرد، گفت: در طول این مدت تنها ۵۰ درصد از یک میلیارد یورویی که قرار بود در اختیار وزارت بهداشت و درمان قرار گیرد، تخصیص داده شده است که این امر نشان از آن دارد که شرایط کشور استثنایی است. از این رو ما نسبت به کشورهای دیگر نیازمند مشارکت و همکاری بیشتری از سوی مردم هستیم.