۰۴ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۴ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۲۳
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۸۲۷۰۹۷
تعداد نظرات: ۱۲ نظر
تاریخ انتشار: ۱۱:۵۶ - ۲۵-۱۱-۱۴۰۰
کد ۸۲۷۰۹۷
انتشار: ۱۱:۵۶ - ۲۵-۱۱-۱۴۰۰

پاریس و پوتین و جلیقه‌زردها

پاریس و پوتین و جلیقه‌زردها
این روزها که افکار عمومی جهان غرب نگران است مبادا روسیه پس از حمله به اوکراین، به سایر مناطق اروپا نیز دست‌اندازی کند احتمالا جلیقه‌زردها و اعضای جنبش تصرف وال‌استریت، به اهمیت بقای لیبرال‌دموکراسی‌های غربی کم‌وبیش واقف شده‌اند...

  عصر ایران؛ هومان دوراندیش- دکتر حسین بشیریه در ابتدای کتاب "از بحران تا فروپاشی" نوشته است: "امروزه مردم بیش از هر چیزی، درآمدشان را جدی می‌گیرند."

  "از بحران تا فروپاشی"، کتابی است در تحلیل اعتراضاتی که از سال ۲۰۰۸ به بعد در آمریکا و کشورهای اروپایی آغاز شد؛ اعتراضاتی با انگیزه‌های اقتصادی، که البته از جهان غرب نیز فراتر رفت و موارد غیر غربی آن نیز در کتاب بشیریه بررسی شده‌اند.

   یووال نوح هراری نیز در پاسخ به این سوال که چرا راست و چپ افراطی در جهان غرب تقویت شده‌اند، به این نکته اشاره می‌کند که بسیاری از مردم جهان غرب، به دلیل سال‌ها زیستن در ذیل رفاه و آزادی نظام‌های لیبرال‌دموکراتیک، قدر لیبرال‌دموکراسی را چنانکه باید نمی‌دانند‌.

   از سوی دیگر، فرهنگ سرمایه‌داری مصرف‌گرایی را ترویج می‌کند و نیازهای کاذب هم در مردم ایجاد می‌کند. اگرچه مصرف‌گرایی مردم یکسره هم منفی نیست و مثلا به رشد اشتغال در جامعه کمک می‌کند، ولی به هر حال "قدرت خرید" را به مهم‌ترین دغدغه‌ی بسیاری از شهروندان بدل می‌کند.

   شهروندانی که چنین دغدغه‌ای برایشان اولویت اساسی دارد، کم‌کم از اهمیت آزادی‌های سیاسی و فرهنگی غافل می‌شوند و حتی تحقق عدالت اقتصادی بیشتر در جامعه‌ی دموکراتیک خودشان را، در قیاس با جوامع غیر دموکراتیک، نادیده می‌گیرند و صرفا به درآمد ماهانه و قدرت خریدشان اهمیت می‌دهند.

   و از آنجایی که فرهنگ سرمایه‌داری مشوق مصرف‌گرایی است و برابری اقتصادی تحمیلی و صوری هم بین طبقات و افراد گوناگون در جوامع غربی برقرار نیست، افراد زیادی در غرب احساس نارضایتی می‌کنند. این افراد در میان مردم جوامع لیبرال‌دموکراتیک، اگرچه "اکثر" نیستند، ولی "کثیر" هستند.

   یعنی اگر متحد شوند و به خیابان‌ها بیایند و با حکومتی بیرحم و جنایتکار هم مواجه نباشند، می‌توانند مثل جلیقه‌زردها در فرانسه، بیش از یکسال و یا مثل جنبش تصرف وال‌استریت در آمریکا، شش ماه کشور یا پایتخت را با عده و عُده‌ی خودشان از حالت عادی خارج کنند.

   معترضینی از این دست، علی‌الاصول انقلابی نیستند و صرفا مطالباتشان را پیش روی نظام‌های لیبرال‌دموکراتیک می‌گذارند. مطالبه‌ی اصلی‌شان هم "درآمد بالاتر" است.

   اما با این حال چنین معترضینی استعداد انقلابی شدن هم دارند. مثل جلیقه‌زردها که در پاریس پرچم سرخ منقش به داس و چکش یعنی پرچم کمونیسم را بالا بردند.

پاریس و پوتین و جلیقه‌زردها

  این افراد در شرایطی هم که جهت‌گیری انقلابی پیدا می‌کنند، غالبا تصورشان این است که می‌توانند نظام سیاسی فعلی فرانسه را ساقط کنند و به جایش نظامی بنشانند که محسنات این نظام را دارد ولی از عیب‌ها و کاستی‌های آن بری است.

  اما از زمان انتشار "مانیفست کمونیست" در ۱۸۴۸، تا موعد فروپاشی شوروی در ۱۹۹۱، بسیاری سعی کردند سرمایه‌داری را ساقط کنند و جامعه‌ای از بیخ و بن متفاوت بسازند، ولی یا موفق نشدند یا اگر موفق شدند، با وعده‌ی برابری اقتصادی، جهنمی عاری از آزادی و لبریز از وحشت ساختند‌‌‌.

   این روزها که شبح جنگ بر فراز اروپا دور می‌زند و افکار عمومی جهان غرب نگران است مبادا روسیه پس از حمله به اوکراین، به سایر مناطق اروپا نیز دست‌اندازی کند و اروپا و آمریکا درگیر جنگ با روسیه شوند، احتمالا جلیقه‌زردها و اعضای جنبش تصرف وال‌استریت، به اهمیت بقای لیبرال‌دموکراسی‌های غربی کم‌وبیش واقف شده‌اند.

   تاریخ امر تضمین شده‌‌ای ندارد. هیچ بعید نیست که دفتر تاریخ چنان ورق بخورد که جلیقه‌زردها در سایه‌ی حاکمیت پوتین زندگی کنند و به جای اینکه با احساس آزادی کامل، به گوش ماکرون سیلی بزنند، گرفتار وحشت زیستن در خفقان پوتینیسم شوند.

   تازه شاید وضع از این هم بدتر شود و جنگ جهانی سوم چنان بالا بگیرد که جلیقه‌زردها به جای اینکه شب و روز به درآمد و قدرت خرید بیشتر فکر کنند، به فکر فرار از تشعشعات اتمی باشند! بعید است، ولی محال نیست.

  در هر صورت، کسانی که دیروز در پاریس پرچم سرخ مزین به داس و چکش را بالا می‌بردند، امروز باید نگران باشند مبادا یکی از مدافعان همان پرچم، پاریس را نابود کند یا بر پاریس مسلط شود.

  در واقع باید گفت که کمونیست‌ها فاقد "تفکر سیاسی"‌اند و مبنای اعتراضاتشان "تفکر اقتصادی" است. فقدان تفکر سیاسی، موجب می‌شود که آن‌ها به ماهیت دولت اهمیتی ندهند؛ چراکه اساسا دولت را مستعجل می‌دانند و برای آن در تاریخ آینده‌ی بشر یا در عصر طلایی و قریب‌الوقوع کمونیسم نقشی قائل نیستند.

  و چون چنین است، کمونیست‌ها تفاوت چندانی نمی‌بینند بین دولت پوتین و دولت ماکرون یا اوباما. معتقدند همه‌ی این دولت‌ها، به قول مارکس، "کمیته‌ی اجرایی بورژوازی" هستند و عدمشان به ز وجود.

  اما این حرف‌ها، حرف‌های روی کاغذند. کمونیست‌ها در عمل تفاوت دولت‌های دموکراتیک غربی و دولت‌های روسیه و چین را به خوبی درک می‌کنند و کاملا واقف‌اند که هیچ کمونیستی در لندن اعدام نشده، ولی میلیون‌ها کمونیست در شوروی استالین اعدام شدند.

   کمونیست‌هایی که از کشورهای کمونیستی به کشورهای غربی می‌گریختند، پناهندگی سیاسی می‌گرفتند، ولی کمونیست‌هایی که از آسیا و اروپا به شوروی رفیق استالین پناه می‌بردند، هزار هزار اعدام شدند!

  تورج اتابکی در تحقیقاتش نشان داده است که در دوران استالین پنج‌هزار کمونیست ایرانی و پنجاه‌هزار کمونیست یونانی در شوروی اعدام شدند. و این فقط دو مورد از موارد عدیده‌ی کمونیست‌کشی در معبد اصلی کمونیست‌ها بود.

  البته جلیقه‌زردهایی که در پاریس پرچم داس و چکش را علیه لیبرال‌دموکراسی فرانسه بالا بردند، اکثرا حتی حاضر نیستند از پاریس به شهری کوچک‌تر در فرانسه بروند تا هزینه‌های زندگی‌شان کمتر شود. آن‌ها امکانات و آزادی پاریس را می‌خواهند و تصور می‌کنند که با عبور از لیبرال‌دموکراسی، همچنان آن آزادی و امکانات را خواهند داشت.

   این معترضان پاریسی، برخلاف معترضان وطنی خودمان که دسته دسته به جهان غرب گریخته‌اند و همچنان می‌گریزند، به هیچ وجه حاضر نیستند حتی از پاریس به شهرهای شیک و پُرامکاناتی مثل پکن و مسکو پناه ببرند؛ چراکه خوب می‌دانند در مسکو و پکن، بسی آزادی‌ها را از دست می‌دهند.

  اصولا به اعتراضات خیابانیِ خشونت‌بارِ برآمده از انگیزه‌های اقتصادی، همیشه باید با تردید نگاه کرد. چنین اعتراضاتی، معمولا به فقدان آگاهی سیاسی کافی گره خورده‌ و گاه حتی برآمده از چنین فقدانی‌اند، و غالبا به نتایج سیاسی مثبتی هم منتهی نمی‌شوند. چه در کوتاه‌مدت چه در بلندمدت.

  انقلاب فرانسه و انقلاب روسیه، هر دو در کوتاه‌مدت نتایج وخیمی به بار آوردند ولی چون انقلاب فرانسه پیوند عمیقی با "تفکر سیاسی" داشت، در بلندمدت موفقیت‌آمیز بود، اما انقلاب روسیه به دلیل اولویت "دغدغه‌های اقتصادی" نزد رهبرانش، بهای چندانی به "تفکر سیاسی" نداد و در بلندمدت نیز بار و بر مطلوبی نداشت.

  باری، جلیقه‌‌زردهایی که مخالفان لیبرال‌دموکراسی را امیدوار کرده بودند که شنبه‌ها در پاریس خبری است، "تفکر سیاسی" و "نگاه جهانی" نداشتند و با "نگاهی محلی"، صرفا "دغدغه‌هایی اقتصادی" داشتند.

   اگر هشدار رهبران سیاسی اروپا درست از آب درآید و قاره‌ی سبز در اثر عملکرد یک کمونیست سابق (ولادیمیر پوتین)، بعد از ۷۷ سال دوباره درگیر جنگی فراگیر شود، جلیقه‌زردها ملتفت خواهند شد که عبور از لیبرال‌دموکراسی در جهان کنونی، از کفر ابلیس هم بدتر است و پاریس را به پوتین نباید فروخت!

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۱۲
در انتظار بررسی: ۲۶
غیر قابل انتشار: ۰
شهرام
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۱۰ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
2
12
تحلیل جالبی بود مخصوصا این قسمت "ز سوی دیگر، فرهنگ سرمایه‌داری مصرف‌گرایی را ترویج می‌کند و نیازهای کاذب هم در مردم ایجاد می‌کند. اگرچه مصرف‌گرایی مردم یکسره هم منفی نیست و مثلا به رشد اشتغال در جامعه کمک می‌کند، ولی به هر حال "قدرت خرید" را به مهم‌ترین دغدغه‌ی بسیاری از شهروندان بدل می‌کند.

شهروندانی که چنین دغدغه‌ای برایشان اولویت اساسی دارد، کم‌کم از اهمیت آزادی‌های سیاسی و فرهنگی غافل می‌شوند و حتی تحقق عدالت اقتصادی بیشتر در جامعه‌ی دموکراتیک خودشان را، در قیاس با جوامع غیر دموکراتیک، نادیده می‌گیرند و صرفا به درآمد ماهانه و قدرت خریدشان اهمیت می‌دهند." یا " کمونیست‌هایی که از کشورهای کمونیستی به کشورهای غربی می‌گریختند، پناهندگی سیاسی می‌گرفتند، ولی کمونیست‌هایی که از آسیا و اروپا به شوروی رفیق استالین پناه می‌بردند، هزار هزار اعدام شدند!"
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۲۷ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
17
21
چه جالب! جنابتان بدون هیچ استدلالی رفاه، عدالت و برابری در آمدی رو مساوی با زندگی در تنگنا و خفقان تفسیر میکنید! و نتیجه میگیرید که هیچ کس حق اعتراض ندارد اگر اعتراض کند ازادی و زندگی اش از بین میود پس سر به آستان اربابان ثروت بگذارید و از اونها به خاطر این لیبرال دموکراسی! متشکر هم باشید! چه احمقانه. به این میگمن دیکتاتوری مدرن
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۲۸ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
12
12
کمونسیت در نقشه دنیا از بین رفته ولی گویا در ذهن امثال هومان دوراندیش هنوز این دشمن فرضی وجود دارد برای ترساندن لیبرال مسلکان معترض از سیستم نابرابری از این لولوی توهمی!
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۰۳ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
13
13
چرت و پرت
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۳:۰۶ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
7
15
و ما مردم شهروند درجه دو و ناآگاه ، افتخارمان این است که دوست روسیه نیستیم ، از این کشور بدمان می آید و یادمان نرفته که در درازای تاریخ ، در تمام هزاران سال گذشته ، همسایه شمالی هیچ وقت و هیچ گاه ، دوست ایران نبوده است .
اسم دولت ها در ایران و روسیه عوض شده است اما دشمنی روسها با ایران ابدی بوده است .
کاش سیاستمداران ما از این موقعیت به وجود آمده به خوبی استفاده کنند و با پیشنهاد فروش گاز به اروپا ، کمر دیکتاتوری پوتین را بشکنند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۴:۳۴ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
6
4
احسنت
نمکدون
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۱۷ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
8
13
تحلیل خیلی قشنگی بود
محمود
Iran (Islamic Republic of)
۱۶:۱۹ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
22
14
نویسنده نامحترم گویی خصومت شخصی باشخص پوتین دارد.به جای تحلیل های آبکی از سلطه جویی ودست اندازی امریکا هم بگو
ناشناس
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
۱۷:۰۰ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
1
13
ما خیالمان راحت است که هیچیک را نداریم
نه دغدغه سیاسی
نه دغدغه اقتصادی
همه چیز گل وبلبل
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۱۶ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
11
10
ما ایرانیها یا شاید ما انسانها اینجوری هستیم که فکر میکنیم ما میفهمیم و بقیه نمیفهمند.
حالا این مقاله میگه جلیقه زردها نمیفهمند که دارند اعتراض میکنند!!!!
پس شمایید که میفهمید.
مهدی
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۴۷ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
8
8
بسیار بسیار ممنون که این تحلیل بجا را و به این خوبی نوشتید..
منم
Iran (Islamic Republic of)
۲۳:۰۴ - ۱۴۰۰/۱۱/۲۵
12
11
تحلیلی بود اندر ستایش غرب لیبرال و نکوهش شرق به ظاهر کمونیست.مقایسه روسیه و چین کاپیتالیست به ظاهر کمونیست امروز با شوروی واستالین، بسی جای تاسف دارد...متاسفانه تو کشور ما همیشه یا افراط بوده یا تفریط..از زمان قاجار و حتی خیلی پیش تر هم همین بوده.اگر لازم شد بفرمایید شواهد تاریخی رو عرض کنم.ولی تو دهه های گذشته اهل سیاست یا غربگرا بودن و یا شرقگرا.یا شاهی بود که طرفدار و مهره غرب بود و توده ای هایی که عامل و خودفروخته به شرق بودن.الان هم همینجوره.یه عده اصلاح طلب سنگ غرب و یه عده اصولگرا، سنگ شرق به سینه میزنن.این وسط آنچه که فدا میشه منافع ملی ماست که باید از هر راهی که شده تامین بشه.بیخیال آزادی مسخره غرب.همین چن وقت پیش بدون دلیل موجه پیجم مسدود شد.
کمک ۱۱.۵ میلیون دلاری ناسا برای طراحی هواپیماهای نسل آینده دلایل خودکشی دانش آموزان در ایران این معماری زیبا و اصیل، همسایه زاینده رود است برای یک خانواده 4 نفره! (+عکس) ماجرای خط کشی زرد در بزرگراه همت چیست؟ حقوق دولتی معادن برای سال آینده ۱۵ درصد تعیین شد لباس‌های دست دوم را فقط با این شرط بخرید واکنش قالیباف به قطعنامه شورای حکام ؛ در مقابل سانتریفیوژهای جدید راه انداختیم وزیر ارتباطات: ضرر ۵۰ همتی فیلترینگ به ارتباطات و کسب و کارها درمان گیاهی و مقرون به صرفه انگل روده: رهایی سریع و بی‌دردسر از این بیماری جین یون؛ عجیب ترین خودرو چینی این روزها از چری! (فیلم) رئیس انجمن مددکاری: کدام زن با یک میلیون تومان یا خانواده ۵ نفری با ۳ میلیون تومان می‌تواند گذران زندگی کند؟/ تا ۴ میلیون نفر زن سرپرست خانوار وجود دارد خودکشی دومین عامل مرگ‌ومیر در نوجوانان و جوانان وقتی نیمار کوچک بود! (عکس) ماجرای افشای اطلاعات محرمانه بیماران HIV چیست؟ برنامه قطعی برق استان تهران/ یکشنبه ۴ آذر ۱۴۰۳
نظرسنجی
موافق مذاکره ایران با دولت ترامپ با هدف تنش زدایی از روابط تهران - واشنگتن هستید؟