۱۱ دقیقه ورزش روزانه ریسک مرگ زودهنگام را ۲۳ درصد کاهش می‌دهد

دانشمندان می‌گویند در تحقیقی بزرگ با بررسی اطلاعات بالغ بر 30 میلیون نفر متوجه شده‌اند که با تنها 11 دقیقه فعالیت ورزشی روزانه که شدت متوسطی داشته باشد، می‌توان در حدود 23 درصد ریسک مرگ‌ومیر زودهنگام افراد در سراسر دنیا را کاهش داد.

محققان می‌گویند در مطالعه‌ای دریافته‌اند که با 11 دقیقه فعالیت فیزیکی روزانه می‌توان به کاهش ریسک مرگ‌ومیر زودهنگام کمک چشمگیری کرد.

به گزارش دیجیاتو، دانشمندان می‌گویند در تحقیقی بزرگ با بررسی اطلاعات بالغ بر 30 میلیون نفر متوجه شده‌اند که با تنها 11 دقیقه فعالیت ورزشی روزانه که شدت متوسطی داشته باشد، می‌توان در حدود 23 درصد ریسک مرگ‌ومیر زودهنگام افراد در سراسر دنیا را کاهش داد.

پژوهشگران دانشگاه کمبریج در بزرگ‌ترین تحقیقی که در نوع خود انجام شده است، با بررسی 196 مطالعه دریافته‌اند که میان فعالیت فیزیکی و ریسک مرگ و بیماری‌های خاصی مثل بیماری‌های قلبی، سکته، سرطان خون و سرطان روده بزرگ رابطه‌ای وجود دارد. مطالعاتی که در این پژوهش بررسی شده‌اند، شرکت‌کنندگان خود را به‌طور میانگین حدود 10 سال دنبال کرده بودند.

محققان می‌گویند 75 دقیقه فعالیت فیزیکی در هفته یا 11 دقیقه ورزش در روز با کاهش 17‌ درصد ریسک بیماری‌های قلبی عروقی پیوند دارد. این مقدار فعالیت فیزیکی همچنین با کاهش 7‌درصدی ریسک سرطان مرتبط بوده است.

این مقدار ورزش تقریباً نصف مقدار توصیه‌شده توسط اداره بهداشت ملی بریتانیا و وزارت بهداشت آمریکاست که هر هفته حداقل 150 دقیقه فعالیت فیزیکی را به مردم پیشنهاد می‌کند. محققان می‌گویند اگر سطح ورزش را به این مقدار برسانید، ریسک مرگ زودهنگام بیشتر کاهش پیدا می‌کند و 31 درصد کمتر می‌شود.

قدم‌های کوچک در راستای ورزش اهمیت دارند

«سورن بریج»، محقق دانشگاه کمبریج که رهبری این پژوهش را بر عهده داشته است، می‌گوید: «غافل‌گیرکننده است که اقدامات کوچکی مثل استفاده از راه‌پله به‌جای آسانسور یا پیاده‌روی تا فروشگاه به‌جای استفاده از اتومبیل، می‌توانند اثرات بزرگی داشته باشند.» فعالیت‌هایی مثل پیاده‌روی سریع یا دوچرخه‌سواری می‌توانند تشکیل‌دهنده این 11 دقیقه ورزش روزانه باشند. بریج می‌گوید اگر می‌خواهید ورزش شدید انجام دهید، با صرف نصف این زمان می‌توانید به نتایج مشابهی دست پیدا کنید.

این مطالعه در بررسی‌های خود تنها فعالیت‌های فیزیکی خارج از وظایف شغلی را ملاک قرار داده است. بریج می‌گوید بخشی از دلیل آن‌ها برای اتخاذ این تصمیم این بوده که اندازه‌گیری دقیق فعالیت‌های شغلی کار آسانی نیست. نتایج پژوهش حاضر در مجله British Journal of Sports Medicine منتشر شده است.