وانت های پیکاپ تقریبا همیشه به عنوان وسایل نقلیه کاری شناخته شده اند. آن ها چیزهایی را یدک کش می کنند، ابزار حمل می کنند و بیشتر برای کار ساخته می شوند تا تجمل یا راحتی، اگرچه برخی وانت های مدرن این خطوط را کمی محو می کنند.
خرید یک وانت به منظور حمل خانه کاروانی یا حمل اقلام بزرگ از یک مکان به مکان دیگر غیرمعمول نیست. بنابراین، شرکت هایی که وانت پیکاپ می سازند، اغلب مواردی مانند ظرفیت حمل بار و نرخ یدک کش کردن را در صدر بازاریابی خود قرار می دهند.
چیزهای زیادی در قابلیت های کلی یک وانت پیکاپ مد نظر قرار می گیرد. بدیهی است که موتور نقش بسیار بزرگی را ایفا می کند، اما گیربکس، سیستم تعلیق، بدنه و حتی ترمزها نقش زیادی در میزان کشش یک وانت دارند. وقتی صحبت از جا دادن به اسباب اثاثیه به میان می آید، چنین وظیفه ای به یک کار تیمی از تمام این آیتم ها نیاز دارد.
مهندسان باید یک وسیله نقلیه کامل بسازند که قادر به کشیدن چیزی سنگین بدون از دست دادن کنترل، از کار افتادن، یا در هر صورت صورت عدم تحمل فشار اضافی وسایل سنگین متصل به وانت باشد. ظرفیت بار نیز به همان اندازه اهمیت دارد.
در طول دهه ها، طراحی وانت پیکاپ از بسیاری جهات تغییر کرده است. موتورها قوی تر شده اند، اما مهندسی بقیه اجزای وانت نیز بهبود یافته است که منجر به برخی اعداد و ارقام واقعاً چشمگیر در زمینه یدک کش کردن شده است. با این حال، هنوز هم وانت هایی از سال های گذشته وجود دارند که توانسته اند قدرت یدک کشی بالای خود را حفظ کنند. در این مطلب به برخی از قدرتمندترین وانت های ساخته شده تاکنون می پردازیم.
به گزارش روزیاتو، قهرمان فعلی این نوشته، فورد F – ۴۵۰ است. این هیولا در حوزه وانت های پیکاپ در صورت تجهیز مناسب توانایی یدک کشی بیش از ۱۸ تن را دارد. با این حال برای انجام این کار به پیشرانه ۶.۷ لیتری توربو دیزل V۸ با توان خروجی بالا نیاز خواهید داشت که تجهیزات آپشنال در F – ۴۵۰ است.
این موتور نقش بزرگی در اعداد و ارقام مربوط به قدرت یدک کشی آن ایفا می کند و با قدرت ۵۰۰ اسب بخار، گشتاوری برابر با ۱,۲۰۰ پوند بر فوت دارد. همین ظرفیت یدک کشی کافی است تا بدون هیچ مشکلی بتوانید یک خانه متحرک یا یک اتوبوس Greyhound را بدون مشکل بکشد.
موتور توربو دیزل با خروجی بالا بخشی از معادله است. این وانت پیکاپ همچنین با داشتن چرخ های عقب دوگانه، قطعات تعلیق وظیفه سنگین و یک گیربکس ۱۰ سرعته اتوماتیک که برای چنین بارهای سنگینی ساخته شده است، اندکی تقلب می کند تا به چنین قدرت کشش بالایی برسد.
ناگفته نماند فورد F – ۴۵۰ در صورت تجهیز مناسب، توانایی حمل بار ۳.۶ تنی را دارد. میانگین وزن خودرو در سال ۲۰۲۲ تنها یک کم بیش از ۱.۸ تن بود، به این معنی که شما می توانید دو خودروی متوسط را روی F – ۴۵۰ سوار کنید و این وانت هنوز هم به سمت جلو حرکت خواهد کرد.
البته برای داشتن این کامیون قدرتمند باید سر کسیه را حسابی شل کنید. تجهیز حتی ارزان قیمت ترین F – ۴۵۰ به موتور توربو دیزل HO به راحتی هزینه شما را در محدوده ۶۰ هزار دلار با قیمت هایی که می تواند با تجهیزات اضافی تا بیش از ۱۰۰ هزار دلار افزایش یابد، قرار خواهد داد که اگر قصد بیشترین قدرت کشش و حمل بار را داشته باشید، به برخی از آن ها نیاز خواهید داشت.با این حال، تنها راه برای رسیدن به ارقام بالاتر یدک کش کردن با فورد، رفتن به سمت وانت های تجاری مانند F – ۶۵۰ است که می توانند تا بیش از ۲۲.۷ تن را نیز یدک کش کنند.
وانت Dodge Power Wagon در دوران خود یک وانت پیکاپ بسیار قدرتمند بود. Dodge این وانت ها را از دهه ۱۹۴۰ تا ۱۹۸۰ تولید می کرد و در آن زمان وانت های کمی وجود داشتند که بتوانند از نظر قدرت با داج پاور واگن رقابت کنند. بسته به سال تولید، وزن ناخالص خودرو بین ۳.۴ تا ۳.۹ تن بود. این روزها چنین عددهای زیاد به نظر نمی رسد، اما در دهه های ۱۹۴۰ و ۵۰، عددهای بزرگی بود. این وانت عمدتاً برای کار ساخته شده بود، بنابراین در آن زمان افراد زیادی از آن استفاده می کردند.
رقم دقیق یدک کشی و ظرفیت حمل بار این وانت به طور دقیق در دسترس نیست، اما گزارش ها نشان می دهد که این کامیون می تواند یک گاوآهن ۱۴ اینچی سه خیش را یدک بکشد. داج همچنین این وانت را به عنوان یک وانت کاری برای مصارف کشاورزی و نظامی به بازار عرضه کرد.
داج حتی یک بالابر هیدرولیکی را نیز به فروش می رساند که می توانست به پشت وانت متصل شود تا کارهای بیشتری انجام دهد. این وانت در طول دهه ها از چند موتور مختلف استفاده می کرد، از جمله یک موتور ۶ سیلندر ۲۳۰ اینچ مکعبی در سال ۱۹۴۷.
داج در نهایت در دهه ۲۰۰۰ خط تولید این وانت را احیا کرد و امروز می توانید یک مدل جدید از آن را خریداری کنید. مسلماً موتورهای جدیدتر نسبت به نسل های قبلی خود قدرتمندتر هستند، موتورهای ۶.۴ لیتری V۸ که ۴۱۰ اسب بخار قدرت دارند و در صورت تجهیز مناسب می تواند کمی بیش از ۴.۵ تن را یدک کش کنند.
این روزها وانت های قدرتمندتری وجود دارند، اما در دهه های ۱۹۴۰ و ۵۰، وانت های کمی به انجام کاری که پاور واگن انجام می داد، نزدیک می شدند.
شورلت با وانت های شورلت C۱۰ و C۲۰ یک برنده واقعی بود. از بین این دو، C۲۰ در مجموع وانت قدرتمندتری بود، اما هر دو وانت قطعات مشترک زیادی داشتند. شورلت این وانت ها را از دهه ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ تولید می کرد و مانند دوج پاور واگن، تعداد کمی از وانت ها می توانستند از نظر قدرت و توانایی با C۲۰ برابری کنند.
در حالی که پیدا کردن مشخصات رسمی اش آسان نیست، آگهی های تبلیغاتی نشان می دهند که C۲۰ در صورت تجهیز مناسب می توانست تا ۲.۷ تن را یدک کش کرده و بسته به سال تولید می توانست تا بیش از ۱.۵ تن بار را حمل کند.
در حالی که موتورها در طول عمر وانت کمی تغییر کردند، بیشتر C۲۰ها از یک موتور V۸ بهره می بردند که به یک گیربکس چهار سرعته به همراه چهار چرخ محرک متصل شده بود. بقیه قطعات وانت نیز بسته به سال تولید متغیر بود اما شورلت C۲۰ همواره نسبت به C۱۰ از قطعات داخلی قوی تر و بزرگتری برخوردار بود که به افزایش توان خروجی آن کمک شایانی می کرد.
همانند رم پاور واگن، شورلت گاهی اوقات تجهیزات آپشنال را با C۲۰ همراه می کرد، از جمله تجهیزات سفارشی حمل کمپر در اواسط دهه ۱۹۶۰. این وانت همچنین برای مدتی با تایرهای عقب دوگانه نیز قابل انتخاب بود.
شورلت در نهایت تولید C۱۰ را در اواسط دهه ۱۹۸۰ متوقف کرد در حالی که C۲۰ چند سال دیگر عمر کرد و در نهایت توسط نسل چهارم وانت های شورلت C / K از جمله C۱۵۰۰، C۲۵۰۰، C۳۵۰۰، K۱۵۰۰ و K۲۵۰۰ بازنشسته شد. در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰، شورلت سری C و K را به نفع شورلت سیلورادو ۱۵۰۰ کنار گذاشت که امروزه به عنوان یکی از محبوب ترین وانت های شورلت استفاده می شود.
داج میدنایت اکسپرس تا اینجای کار، نادرترین وانت این فهرست است. این خودرو یکی از زیرمجموعه های داج لیل رد اکسپرس مدل ۱۹۷۸ محسوب می شود. داج هیچ کدام از این ها را به طور ویژه تولید نکرد. این یک گزینه مشارکتی بود و تنها حدود ۲۰۰ دستگاه از آن ساخته شد.
این وانت با اگزوز ستونی و نوار طلایی رنگ خود ظاهر منحصر به فردی داشت. درباره این وانت اطلاعات زیادی در دست نیست؛ زیرا تعداد کمی از آن ها موجود است. با این حال، نمونه قدرتمندتری نسبت به برادرانش بوده و یکی از قدرتمندترین وانت های پیکاپ دهه ۱۹۷۰ بود.
لیل رد اکسپرس با یک موتور ۳۶۰ اینچ مکعبی همراه بود که ۲۲۵ اسب بخار قدرت تولید می کرد. در همین حال، میدنایت اکسپرس یک موتور V۸ با حجم ۴۴۰ اینچ مکعب را در قلب خود جای داده بود که توانایی تولید ۲۴۵ اسب بخار قدرت را داشت.
این همان موتوری است که در داج وارلاک در همان دوران به کار گرفته شد و قدرت آن به ۲۵۵ اسب بخار می رسید. هنگامی که اختلاف وزن در نظر گرفته می شود، میدنایت اکسپرس، وارلاک و لیل رد اکسپرس تقریباً سرعت مشابهی داشتند.
پیدا کردن ارقام دقیق کار دشواری است، اما وزن ناخالص لیل رد اکسپرس برابر با نزدیک به ۲.۸ تن بود در حالی که داج وارلاک آن دوران نیز بیش از ۲.۷ تن وزن داشت. بنابراین می توان گفت که میدنایت اکسپرس از این اعداد نیز فراتر می رفت.
در حالی که میدنایت اکسپرس اولیه بسیار کمیاب است، برخی از علاقه مندان این حوزه وانت های لیل رد اکسپرس خود را طوری بازسازی کرده اند تا شبیه میدنایت اکسپرس باشند. به هر حال، این یک گزینه شراکتی با یک موتور قوی تر و چند آپشن اضافی بود، اما تفاوت چندانی با نسخه پایه نداشت. با این حال، نمونه های اصلی به قدری نادر هستند که نمونه های زیادی از آن ها وجود ندارد.
دهه ۱۹۸۰ زمان عجیبی برای وانت های پیکاپ بود. همان استانداردهای آلایندگی فدرال که منجر به مرگ این خودروی عضلانی آمریکایی شد، تعداد زیادی از وانت های آن دوران را نیز از بین برد.
بنابراین، دور از انتظار نبود که وانت های دهه ۱۹۸۰ را با قدرت اسب بخار و گشتاور کم تر ببینیم؛ زیرا خودروسازان هنوز باید موتورهایی تولید می کردند که می توانستند قدرت قابل قبولی تولید کنند و در عین حال به استانداردهای آلایندگی سختگیرانه تر نیز متعهد بمانند. به این ترتیب، فورد نهایت تلاش خود را در ساخت فورد F – ۲۵۰ انجام داد که مسلماً قدرتمندترین وانت دهه ۱۹۸۰ بود.
فورد در حال تغییر ساختار وانت F – ۱۵۰ خود بود تا همه کاره تر و کم مصرف تر باشد. این موضوع از لحاظ شهرت برای این کامیون خوب بود، اما این وانت نیز به ۲۱۰ اسب بخار قدرت و ۳۰۵ نیوتن متر گشتاور قناعت می کرد که برای دوران خود غیرعادی نبود.
F – ۲۵۰ به شما یک پیشرانه V۸ با حجم ۷.۵ لیتر و ۴۶۰ اسب بخار قدرت و ۳۸۰ نیوتن متر گشتاور می داد که آن را نسبت به برادر کوچک تر خود کمی قدرتمندتر می ساخت. براساس دفترچه راهنمای کاربر، فورد F – ۲۵۰ مجهز به پیشرانه ۷.۵ لیتری V۸ و نسبت محور عقب ۴.۱۰، دارای وزن ناخالص بیش از ۷.۲ تن بود که برای دهه ۱۹۸۰ بسیار خوب است.
در حالی که وانت های پیکاپ دهه ۱۹۸۰ همواره به عنوان وانت های کم قدرت شناخته می شوند، بدیهی است که کار متوقف نمی شود و مردم هنوز راهی برای کشیدن و حمل وسایل مورد نیاز خود پیدا می کردند.
وانت هایی مانند فورد F – ۲۵۰ در دهه ۱۹۸۰ در دورانی که خودروسازان از سرکوب گازهای گلخانه ای به ستوه آمده بودند، عملکرد بسیار خوبی از خود نشان دادند. خوشبختانه وانت ها نه تنها از دهه ۱۹۸۰ به بعد قدرتمندتر شده اند، بلکه از نظر مصرف سوخت نیز بهینه تر شده اند.
۶- ۱۹۹۱-۹۳ GMC Syclone
GMC Syclone مدل ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳ به شکل سنتی وانت های پیکاپ قدرتمند نبود. این وانت تنها ظرفیت حمل بار ۲۲۵ کیلوگرمی داشت و تنها می توانست تنها کمی بیش از ۹۰۰ کیلوگرم را یدک کش کند.
این اعداد چندان تعجب برانگیز نبود، به ویزه باتوجه به اینکه این وانت یک موتور V۶ با حجم ۴.۳ لیتر داشت که ۲۸۰ اسب بخار قدرت و ۳۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کرد که با سیستم تمام چرخ محرک که از ون شورلت آسترو گرفته شده بود، روی زمین اعمال می شد. بله، واقعا. روی کاغذ، یک وانت پیکاپ با این اعداد و ارقام باید یک هیولا برای دوران خود باشد. پس ، سایکلون برای چه خوب بود؟
خب، برای مسابقات خیابانی خوب بود. این وانت به طرز دیوانه واری سریع بود و با برخی ابرخودروها برابری می کرد. در یک نمونه مستند، این خودروی نترس در یک مسابقه درگ یک چهارم مایلی، یک فراری ۳۴۸ هزار دلاری را شکست داد.
به طور رسمی، این وانت می تواند در عرض ۴.۳ ثانیه از سرعت صفر به ۱۰۰ کیلومتر برسد که حتی با استانداردهای امروزی هم سریع است. این خودرو یکی از سریع ترین خودروهای سال تولید خود بود و در یک برهه، رکورد سریع ترین وانت پیکاپ جهان را در اختیار داشت.
در حالی که این خودرو یک خودروی پرتولید بود و مانند دج میدنایت اکسپرس یک گزینه اشتراکی نبود، GMC به تنهایی این وانت را تولید نمی کرد. کمپانی Production Automotive Services (PAS) برنده قرارداد طراحی، توسعه و در نهایت راه اندازی این وانت شد.
بنابراین، با اینکه نام GMC را یدک می کشد، اما تولید این وانت بیشتر شبیه به شلبی موستانگ است. سایکلون تنها برای چند سال تولید شد و تعداد زیادی از آن به فروش نرسید. این وانت جزو اقلام کلکسیونی در بازار وانت های امروزی محسوب می شود.
هنسی ماموت ۱۰۰۰ TRX شبیه به GMC Syclone است، از این لحاظ که توسط یک شرکت خارجی ساخته شده است. این وانت یک Dodge Ram تقویت شده با بهبود عملکرد توسط هنسی است. نتیجه یک وانت با آمار خیره کننده است. این خودرو از پیشرانه ۶.۲ لیتری Hellcat V8 نیرو می گیرد که قدرتی برابر با ۱,۰۰۰ اسب بخار و گشتاور ۹۶۹ پوند بر فوت تولید می کند. علی رغم تعداد اسب بخار و گشتاور بالا، این وانت تنها قادر به ۳.۵ تن یدک کشی و حمل بار به وزن ۵۹۵ کیلوگرم است.
این وانت در دو حوزه توانمند بود. آفرود و رانندگی بسیار سریع. ماموت ۱۰۰۰ TRX با چرخ های ۲۰ اینچی و تایرهای ۳۷ اینچی آفرودی عرضه می شود تا بتوانید این وانت را تقریباً به هر جایی ببرید.این پیکاپ قادر است صفر تا ۶۰ MPH را در عرض سه ثانیه انجام دهد که آن را به سریع ترین وانت پیکاپ جهان تا سال ۲۰۲۴ تبدیل می کند.
برخلاف سایکلون که در یک برهه این رکورد را در اختیار داشت، ماموت هنوز هم می تواند وسایل را حمل کرده و یدک کش نماید، البته نه به اندازه وانت های با تجهیزات مشابه. در صورت تجهیز مناسب، قابلیت های آفرودی این وانت نیز بالاتر از حد متوسط است که باعث می شود این کامیون برای چیزهایی بیش از تند رفتن نیز مناسب باشد.
همانند دیگر خودروهای نسخه ویژه، ماموت ۱۰۰۰ TRX نیز هر ساله به صورت محدود در دسترس است. گفتنی است که شرکت سازنده هنوز هم آن ها را تولید می کند. علاوه بر این، هنسی ضمانت سه ساله و ۵۸ هزار کیلومتری به خریداران این وانت ارائه می دهد که بسیار قابل توجه است.
بازار وانت پیکاپ های هیبریدی فوق العاده رقابتی است و هیچ نمونه بهتری در این دسته نسبت به نسخه های هیبریدی داج رم و فورد F – ۱۵۰ وجود ندارد. داج رم ۱۵۰۰ eTorque در حالی که به موتور V۸ Hemi مجهز است، قدرتی برابر با ۳۹۵ اسب بخار و گشتاور ۴۱۰ پوند بر فوت دارد.
این هواپیما قادر به کشیدن ۵.۸ تن بار بوده و ظرفیت حمل کمی بیش از یک تن بار را داراست. به ادعای سازنده، در اتفاقی غیرمنتظره، این وانت ظرفیت حمل بار بهتری با موتور V۶ و کشش بهتر با موتور V۸ دریافت می کند.
فورد F – ۱۵۰ PowerBoost آمار بسیار مشابهی دارد. روی کاغذ، این خودرو موتور قوی تری دارد و با پیشرانه ۳.۵ لیتری توئین توربوی V۶ موجود به همراه موتور الکتریکی خود، ۴۳۰ اسب بخار قدرت و ۵۷۰ پوند بر فوت گشتاور دارد.
با این موتور، F – ۱۵۰ PowerBoost می تواند بیش از ۵.۵ تن را یدک کش کرده و محموله ای ۹۶۰ کیلوگرمی را حمل نماید. بنابراین در حالی که فورد F – ۱۵۰ خروجی موتور بالاتری دارد، داج رم از نظر بار و یدک کشی F – ۱۵۰ را پشت سر می گذارد. در همین حال، فورد در زمینه مصرف سوخت عملکرد مقرون به صرفه تری دارد.
وقتی صحبت از قدرتمندترین وانت هیبریدی حال حاضر بازار به میان می آید، این دو وانت برتر هستند. فورد F – ۱۵۰ PowerBoost آمار عملکردی بالاتر و مصرف سوخت بهتری دارد، اما داج رم eTorque می تواند وزن بیشتری را بکشد و حمل کند، البته نه خیلی زیاد.
Toyota Tundry i-Force نیز قابل توجه است، وانتی که از ۴۳۷ اسب بخار قدرت، ۵۸۳ پوند بر فوت گشتاور و ظرفیت یدک کشی ۵.۲ تنی بهره می برد که به آن قوی ترین موتور روی کاغذ، اما کم ترین ظرفیت یدک کشی در میان این سه پیکاپ هیبریدی را می دهد.
سایبرتراک تسلا تعداد طرفداران و مخالفان تقریباً برابری دارد. این وانت با طراحی منحصر به فرد در اوایل دوران ظهور خود با جنجال های زیادی مواجه شد چرا که تسلا زمان زیادی پس از اعلام ساختش، آن را عرضه کرد. این خودرو در نهایت راه خود را به میان مردم باز کرد و با تمام مشکلاتش، سایبرتراک در مجموع یک وانت برقی نسبتاً قدرتمند است.
هنگامی که سایبرتراک در اوج قدرت خود باشد، می تواند کمی کمتر از ۵ تن را یدک بکشد که آن را در رتبه دومین خودروی با موتور الکتریکی از لحاظ قدرت کشش قرار می دهد. تنها فورد F – ۱۵۰ لایتنینگ با ۶ تن می تواند وزن بیشتری را یدک کش کند.
سایبرتراک این کار را با طراحی سه موتوره انجام می دهد که برای ۸۴۵ اسب بخار قدرت مناسب است. این موتور سرعت وانت را در ۲.۶ ثانیه از صفر به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت با نهایت سرعت ۲۰۸ کیلومتر بر ساعت می رساند. زمان صفر تا ۱۰۰ در ۲.۶ ثانیه سریع تر از زمان ۳.۵ ثانیه ای Rivian و عدد ۳.۸ ثانیه ای F – ۱۵۰ لایتنینگ است.
نکته جالب درباره سایبرتراک ظرفیت حمل بار ۱.۱۳ تنی آن است که بیشتر از ظرفیت ۸۰۰ کیلوگرمی ریوین R۱T و ظرفیت ۱.۰۱ تنی فورد F – ۱۵۰ لایتنینگ است. بنابراین اگرچه در هر معیاری بهترین نیست، اما سایبرتراک در زمینه سرعت و حمل بار ، دو پیروزی از سه پیروزی را در برابر رقبای خود کسب می کند.
با این حساب، ریوین R۱T و فورد F – ۱۵۰ لایتنینگ فاصله چندانی با سایبرتراک ندارند. فورد هنوز هم در نبرد یدک کشی پیروز است که اگر نیاز به کشیدن چیزی داشته باشید، آن را به وانت برتر تبدیل می کند.
از بین این سه وانت، ریوین بیشترین برد مجاز را تا ۶۵۶ کیلومتر با یک شارژ باتری دارد. بنابراین، بسته به نحوه بررسی، می توان استدلال کرد که هر یک از این وانت های تمام الکتریکی بهتر از دیگری هستند. با این حال، سایبرتراک دلیل خوبی برای قدرتمندترین بودن دارد.
اگر اعداد بزرگ برای شما اهمیت دارند، GMC Hummer EV Edition همان وانتی است که منتظر دیدن آن در این لیست بودید. این وانت تمام الکتریکی دارای قدرت شگفت انگیز ۱,۰۰۰ اسب بخار است که بیش از هر خودروی الکتریکی دیگری است که در اینجا ذکر شده است.
شاید باورکردنی تر، گشتاور ۱۱،۵۰۰ پوند بر فوت ادعایی جنرال موتورز باشد. موتورهای الکتریکی معمولا گشتاور زیادی تولید می کنند، اما حتی سایبرتراک تسلا نیز تنها ۱۰،۲۹۶ پوند بر فوت گشتاور تولید شده دارد که GMC Hummer EV را به برنده جایزه بزرگ ترین عدد برای یک وانت پیکاپ تبدیل می کند.
خوشبختانه GMC از این قدرت استفاده کرده تا قدرت خوبی به این وانت بدهد. بسته به اینکه نسخه چه سالی باشد صفر تا ۱۰۰ را در ۳ یا ۳.۱ ثانیه طی می کند. همچنین این وانت می تواند ۵.۴ تن را یدک کش و تا ۵۹۰ کیلوگرم را حمل کند.
دلیل کم بودن ظرفیت حمل بار در این وانت و بسیاری از وانت های برقی دیگر در مقایسه با همتایان بنزینی خود، سنگین بودن بسته های باتری وانت های برقی است. این وانت در حال حاضر بیش از ۴ تن وزن دارد، بنابراین واقعاً نمی تواند بیش از این مقدار حمل کند. وانت های الکتریکی سنگین هستند، و این یعنی اینکه بار کمتری می توانند حمل کنند.
دلیل قرار نگرفتن هامر EV در کنار تسلا سایبرتراک و مقایسه آن با F – ۱۵۰ لایتنینگ و ریوین R۱T، قیمت آن است. هامر EV قیمتی در حدود ۱۰۰ هزار دلار دارد که آن را در جایگاهی متفاوت از رقبای ارزان قیمت فورد، تسلا و ریوین قرار می دهد. هامر یک وانت نیست که هر کسی توان خرید آن را داشته باشد. با این حال، آمار عملکرد آن کاملاً دیوانه وار هستند و می توان گفت که یکی از قدرتمندترین پیکاپ ها است.