پیام آیت الله صافی به مناسبت درگذشت آیت الله صافی

 آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی با صدور پیامی ضمن تسلیت ارتحال آیت الله علی صافی وی را فقیهی عالیقدر و مرجعی ولایی نامید که هیچگاه از گفتن حق ترس و واهمه‌ای به خود راه نمی‌داد.

به گزارش مهر ، در پیام آیت الله لطف الله صافی گلپایگانی آمده است: شخصیتی بزرگ،‌ فقیهی عالیقدر و مرجعی ولایی، حضرت آیت الله العظمی آقای حاج شیخ علی صافی، که نزدیک به یک قرن در خدمت به اسلام و تلاش در اعلای کلمه دین و امر به معروف و نهی از منکر و در یک کلمه‌ی جامع، نوکری خالص به آقایش حضرت بقیه الله مولانا المهدی (ارواح العالمین له الفدا) انجام وظیفه کرد، چشم از جهان فانی فرو بست و به لقاء الله تعالی پیوست.

آن بزرگوار از دوره‌ رضاخان و دیکتاتوری او زندگی علمی خود را آغاز و تحصیلات خود را تا سطوح عالیه در زادگاهش گلپایگان به پایان رسانید و از سال 1349 قمری به قم و حوزه علمیه هجرت نمود و در محاضر اساتید بزرگ فقه و آیات نامدار، حضور یافت و همواره جلوه علمی او متجلی ‌تر می ‌گردید و از اساتیدی چون مراجع عالیقدر مرحوم آیت الله العظمی حجت و مرحوم آیت الله العظمی آقای حاج سید محمد تقی خوانساری استفاده برد و در همه‌ حوزه‌ها نمونه و مشار بالبنان بود.

در قسمت دیگر از این پیام آمده است: پس از اقامت بزرگ مرجع شیعه مرحوم آیت الله العظمی بروجردی در قم در ردیف سایر بزرگان و اساتید حوزه در درس ایشان اصولا و فقها شرکت داشت و در جلسه استفتا حضور بارز و فعال داشت و نامدارترین بحّاث درس ایشان بود که همواره معظم له به نظرات ایشان در درس، کمال توجه را داشت و علاوه بر تألیفات خاص مثل شرح عروة الوثقی، تقریرات و دروس اساتید نیز از آثار علمی مهم ایشان به شمار می‌رود. در ذوق و ادب و فضائل مختلف و مخصوصاً تفسیر قرآن مجید و همه‌ مقاماتی که شایسته‌ چنان فقیهی باشد تبحر داشت و تا پایان عمر شریفش از منبر و محراب برای هدایت مردم استفاده ‌برد، همچنین در اصلاح امور و مبارزه با حرکت ضد اسلامی رضاخانی مقامات، مواضع محکم و کم‌نظیر داشت.

در پیام آیت الله صافی گلپایگانی آمده است: شجاعت و صراحت لهجه و بی ‌باکی از غیر خدا و زهد و قناعت و بی‌اعتنایی به زخارف دنیوی و استقامت در امر دین، تاریخ زندگانی این فقیه فرزانه، همه دانستنی و عبرت و درس است، همه جا خدا را بر خلق برگزید و رضای احدی را بر رضای او مقدم نداشت و هیچگاه از گفتن حق، ترس و واهمه‌ای به خود راه نمی‌داد، حتی بزرگان را موعظه و نصیحت می‌کرد و آنان نیز تذکرات او را مغتنم می‌شمردند.

در انتهای پیام تصریح شده است: الحق فقدان چنین شخصیتی، ثلمه‌ای بزرگ برای فقاهت، مرجعیت و حوزه‌های علمیه است. این ضایعه‌ دینی مؤلمه را به پیشگاه حضرت ولی عصر ارواح العالمین له الفدا و حوزه های علمی و حضرات علمای اعلام و آیات عظام دامت برکاتهم و بیت جلیل علمی ایشان تسلیت عرض می کنیم.