مرحوم عقیلی خراسانی در کتاب مخزن الادویه خواص آنرا اینگونه معرفی می کند:
به گزارش آخرین نیوز، طبیعت آن سرد و تر می باشد. سردی و تری هلو از شفتالو زیادتر است.
نوع مناسب آن: بزرگ، رسیده، شاداب و لطیف است؛ که پوست آن نرم باشد و دانه اش به راحتی خارج شود.
نرم کنندهِ شکم، ملین و تسکین بخش حرارت بدن و تشنگی و برای رفع بدبویی دهان و تبهای صفراویِ خالص مفید است.
در افراد گرممزاج مقوی قوای جنسی است. و موجب کم کردن جوشش خون و صفرا می گردد.
اگر قبل از غذا میل شود و تا نیم ساعت، آب یا هیچ خوراکی نخورید اشتهاآور است.
برای دفع صفرا، آب رسیده آنرا گرفته شب تا صبح اجازه دهید دُردِ آن تهنشین گردد، سپس صافی آنرا با شکرسرخ، ترنجبین یا شیرخشت بیاشامید.
خوردن هسته آن برای گرفتگی عضله بویژه هنگام کوهنوردی، در پیشگیری و درمان، مجرب است.
روغن هسته آن برای سردردهای یکطرفه و درمان ناشنوایی مفید است.
برای افراد با مزاجِ تر زیان آور است و سبب تب های مزمن می شود.
و مصلح آن: عسل، مربای زنجبیل می باشد.