چگونه به فرزندم بگویم که سرطان دارد؟

وقتی صحبت از کودکان می شود ناخودآگاه هلهله بازی و شادی تداعی می شود. کودکان در لحظه حال به سر می برند، درگیر مکالمه ذهنی نیستند و سرشار از انرژی و روح زندگی و امیدند.وقتی کودک مان مبتلا به بیماری می شود، به ویژه بیماری هایی که پروسه درمانی طولانی تری دارند، این سوال مطرح می شود که چگونه دنیای شاد آنها را بهم بریزیم و در مورد بیماری با آنها حرف بزنیم.

سواد زندگی؛ تربیت فرزندان؛ مریم طرزی ؛ وقتی والدین متوجه بیماری فرزندشان می شوند احساساتی نظیر احساس گناه، ترس ، اندوه و حتی ناامیدی را تجربه می کنند و به دنبال آن نگرانی از اینکه آیا به فرزندم بگویم و اصلاً چگونه به او بگویم که سرطان دارد؟

وقتی چنین اخبار دردناکی به والدین داده می شود، طبیعی است که مضطرب شوند؛ اما باید اضطراب را مهار کرد، قوی و امیدوار بود و دانستن این موضوع را حق فرزند بدانیم و بکوشیم از راه درست به فرزندمان در مورد بیماری اش بگوییم.

فرزند شما حواس اش به تک تک رفتارهای شما هست. مراقبت های افراطی، گریه های مداوم، پچ پچ کردن و چشمان وحشت زده شما نگرانش می کند. لطفا خونسرد و آرام باشید؛ بسیار سخت است اما امیدواری و تاب و تحمل شماست که بر فرزندتان تاثیر می گذارد و او را برای مبارزه با بیماری قوی می کند. با ما همراه باشید.

متن کامل را در سواد زندگی بخوانید (اینجا)

____________________

درس های دیگری در سواد زندگی
مدرسه آموزش‌های دانش پایه و کاربردی عصر ایران

*کنترل روانشناختی والدین چگونه به شکست‌های تحصیلی و اجتماعی فرزندان منجر می‌شود؟

*پرورش تفکر انتقادی در کودکان: چرا باید پرسش‌های بچه‌ها را جدی بگیریم؟

*در فکر، ذهن و روان نوجوانان و جوانان چه می گذرد؟

*با بی ادبی و بد دهنی فرزندمان چه کنیم؟

*چرا کودکان پرخاشگر می شوند؟ ما چه کنیم؟

*12 کار مهم برای "مسؤولیت پذیر کردن فرزندان"

*روش علمی و ساده برای تثبیت رفتارهای خوب فرزندان

*از 6 تا 20 سالگی انسان چه می گذرد؟

*والدین و گرفتاری در بن بست گفتگو با فرزندان

کانال تلگرامی سواد زندگی: savadzendegi@