گورهای گودالی کشفشده متعلق به مردمان «شیانبی» است؛ شیانبیها مردمانی کوچنشین و باستانی بودند که در استپهای شرقی اوراسیا زندگی میکردند. مناطق سکونت آنها شامل بخشهایی از مغولستان و شمال شرقی چین امروزی بود.
به گزارش فرادید؛ طبق آنچه در کتاب باستانی «امپراتوری متاخر هان» آمده، شیانبیها گروهی منشعب از بربرهای شرقی دونگهو بودند که همراه با قبایل ووهوان و شیونگنو به قلمرو کشور هان حمله میکردند. اقتصاد شیانبیها عمدتاً بر پایه دامداری استوار بود و فعالیتهای کشاورزی نیز مکمل آن بود.
در فصل کاوش سال ۲۰۲۴، باستانشناسان مؤسسه باستانشناسی مارگولان ۱۳ آرامگاه مربوط به شیانبیها را در منطقه تائوتکلی در ناحیه کاتون-کاراگای قزاقستان کشف کردند.
این آرامگاهها که قدمتشان حدودا به دو هزار سال قبل میرسد، شامل محوطههای سنگی با یک گودال تدفین مرکزی هستند. هر گودال حدود یک متر عمق دارد و حاوی یک فرد بالغ است که برخی از آنها همراه با یک اسب دفن شدهاند.
باستانشناسان همچنین در این آرامگاهها اشیای نذری شامل قطعات سرامیکی، صدفها و مهرههای ساخته شده از سنگهای نیمهقیمتی را یافتند.
به گفته مؤسسه باستانشناسی مارگولان: «شیانبیها نقش کلیدی در شکلگیری و توسعه فرایندهای قومفرهنگی در آسیای مرکزی پس از سقوط امپراتوری هان داشتند. تأثیر آنها در جنبههای مختلف توسعه فرهنگی و سیاسی جوامع کوچنشین منطقه، از جمله تشکیل دولتهای جدید، توسعه سنتهای نظامی و ساختارهای اجتماعی و اقتصادی، منعکس شده است».