دارچین ادویهای است که از انواع خاصی از درختان تهیه میشود. عصارهی پوست و همچنین برگها، گلها، میوهها و ریشههای درخت دارچین هزاران سال است در طب سنتی سراسر جهان استفاده میشود. از دارچین در پختوپز استفاده میشود و این ادویه به بسیاری از غذاها اضافه میشود.
به گزارش زومیت، چهار نوع اصلی دارچین وجود دارد که دارچین کاسیا و سیلان معروفترین آنها است.
دارچین تقریباً هیچ پروتئین یا چربیای ندارد و نقش مهمی در تغذیهی کلی شما ایفا نمیکند. بنا به اطلاعات منتشرشده در وبسایت وب امدی یک قاشق چایخوری دارچین آسیابشده شامل این موارد زیر است:
دارچین از خواص آنتیاکسیدانی، ضدمیکروب و ضدالتهابی بهره میبرد. یکی از مهمترین اجزای فعال دارچین سینامالدهید محسوب میشود که در طعمدهندهها و عطرها استفاده نیز میشود و ممکن است علت برخی از خواص مفید دارچین برای سلامتی باشد.
برخی پژوهشها نشان میدهند که دارچین ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت مفید باشد. مروری از ۱۸ مطالعه نشان میداد که دارچین شاید قند خون را کاهش دهد. دارچین همچنین میتواند سطح کلسترول را در افراد مبتلا به دیابت کاهش دهد.
بسیاری از مطالعات مشخص نمیکنند که شرکتکنندگان از چه نوع دارچینی استفاده کردهاند یا آیا دچار مشکلات دیگری نیز بودهاند یا خیر و این امر نتیجهگیری را دشوار میسازد. یک مطالعه مروری نشان میدهد دارچین برای کاهش وزن و چاقی مفید است. گاهی از دارچین برای درمان علائم سندرم روده تحریکپذیر یا سایر مشکلات معده یا روده استفاده میشود، اما مشخص نیست که آیا واقعاً در این موارد اثر دارد یا نه.
دارچین حاوی پتاسیم، منیزیم و کلسیم است. پتاسیم به مقابله با اثر سدیم روی فشار خون کمک میکند و ضربان قلب را کنترل میکند. پتاسیم در عملکرد اعصاب نیز نقش دارد.
منیزیم و کلسیم با همکاری هم ضربان طبیعی قلب را حفظ میکنند. این دو ماده معدنی برای سلامت اسکلتی نیز ضروری هستند و از ضعیف شدن استخوان که یعنی وضعیتی به نام پوکی استخوان، جلوگیری میکنند.
علاوه بر این، دارچین میتواند مزایای سلامتی دیگری مانند موارد زیر داشته باشد:
دارچین خاصیت ضدالتهاب دارد. پژوهشگران مواد شیمیایی گیاهی موجود در دارچین را آزمایش کردند و به اثرات آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی آن پی بردند. در مطالعهای، ترکیبات موجود در دارچین در مبارزه با رایکالهای آزاد نیز موفق ظاهر شدند.
یکی از کلیدهای درمان سرطان مهار آنژیوژنز (تشکیل عروق خونی جدید برای تغذیه تومورها) است. مطالعهای نشان داد دارچین میتواند رگزایی، رشد سلولی و سیگنالدهی سلولی را آهسته کند. این امر نشان میدهد دارچین میتواند ابزار مفیدی در پیشگیری یا درمان سرطان باشد.
ترکیب سینامالدهید مسئول بو و طعم متمایز دارچین است که خواص آنتیبیوتیکی گستردهای نیز دارد. سینامالدهید دربرابر چندین عامل بیماریزا ازجمله استافیلوکوک، ایکولای، سالمونلا و کاندیدا آزمایش شد و نشان داده شد که میتواند از رشد این میکروبها جلوگیری کند.
دارچین دارای مقدار زیادی آنتیاکسیدانهایی مانند پلیفنولها است که میتوانند به بدن کمک کنند از آسیب اکسیداتیو اجتناب کند. آنتیاکسیدانهای موجود در دارچین آنقدر قوی هستند که گاهی میتوان از دارچین بهعنوان نگهدارنده طبیعی مواد غذایی استفاده کرد.
پژوهشگران دریافتهاند که مصرف مکملهای دارچین میتواند سطح آنتیاکسیدانها را در خون افزایش داده و نشانگرهای التهاب را کاهش دهد.
دارچین میتواند سطح تریگلیسریدها و کلسترول کل را کاهش دهد که میتواند به پیشگیری از ابتلا به بیماری قلبی کمک کند. اگر مکملهایی با حداقل ۱٫۵ گرم دارچین در روز مصرف کنید، ممکن است در صورت ابتلا به بیماری متابولیک، سطح کلسترول کل، کلسترول بد (LDL)، تریگلیسریدها و قند خون شما کاهش پیدا کند.
توجه به این نکته ضروری است که مطالعات انجامشده در زمینهی تأثیر دارچین یا بر بیماریها و مشکلات سلامتی محدود است یا فقط روی سلولها یا حیوانات انجام شده است. مصرف مقادیر معمول دارچین احتمالاً تأثیر زیادی روی سلامتی شما ندارد. مصرف مقدار زیادی از آن نیز ایده خوبی نیست.
از آنجا که دارچین بهعنوان یک درمان اثبات نشده، دوز مشخصی نیز برای آن تعیین نشده است. برخی کارشناسان مقدار نصف تا یک قاشق چایخوری (۲ تا ۴ گرم) پودر دارچین در روز را پیشنهاد میکنند. برخی مطالعات از مقادیر یک تا ۶ گرم دارچین استفاده کردهاند. دوزهای بالا ممکن است سمی باشد.
تحریک و آلرژی: دارچین معمولاً عوارض جانبی ندارد، اما مصرف بیشازحد آن میتواند دهان و لبهای شما را تحریک کند و موجب زخم شود. برخی افراد به آن حساسیت دارند. اگر آن را روی پوست خود قرار دهید، ممکن است موجب قرمزی و سوزش شود.
سمیت: خوردن مقدار زیادی دارچین کاسیا خصوصاً اگر دچار مشکلات کبدی باشید، میتواند سمی باشد. کومارین موجود در برخی از محصولات دارچین میتواند موجب مشکلات کبدی شود، اما مقداری که دریافت میکنید، معمولاً به حدی ناچیزی است که مشکلی ایجاد نمیکند. با توجه به فقدان شواهد درمورد ایمنی آن، کودکان، زنان باردار و شیرده باید از مصرف دارچین بهعنوان درمان اجتناب کنند.
کاهش قند خون: دارچین ممکن است بر سطح قند خون تأثیر داشته باشد، بنابراین اگر به دیابت مبتلا هستید و مکمل دارچین مصرف میکنید، ممکن است نیاز باشد مقدار داروهای تجویزی شما تنظیم شود.
آب دارچین یا چای دارچین میتواند به کاهش سطح قند خون پس از شام کمک کند. این امر میتواند به متابولیسم شما و همچنین کاهش وزن کمک کند و در پیشگیری از بیماری متابولیک مؤثر باشد.
آب دارچین یا چای دارچین همچنین ممکن است اشتها را کاهش دهد و به شما کمک کند از خوردن میان وعده و هوسهای غذایی آخر شب اجتناب کنید. عصاره دارچین نیز در بازار وجود دارد که میتوانید آنها را در آب سرد یا گرم حل کرده و مصرف کنید. مانند هرگونه مکمل دیگر، در صورت تمایل به مصرف منظم مکمل دارچین ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف مقادیر کم تا متوسط دارچین همراه با اکثر داروها خطری ندارد، بااینحال، مصرف بیشازحد آن ممکن است برای افرادی که داروهایی برای دیابت، بیماریهای قلبی یا بیماریهای کبدی مصرف میکنند، مشکلساز شود. علت آن است که دارچین ممکن است با این داروها تداخل داشته و تأثیر آنها را افزایش داده یا عوارض جانبی آنها را تشدید کند. به عنوان مثال، اگر داروهایی مانند استامینوفن یا استاتینها را مصرف میکنید که ممکن است بر کبد تأثیر بگذارند، مصرف بیشازحد کومارین موجود در دارچین ممکن است احتمال آسیب کبدی را افزایش دهد.
همچنین، دارچین ممکن است اثر داروهای دیابت را تقویت کرده و باعث شود سطح قند خون شما بیش از حد کاهش یابد. اگر این داروها را مصرف میکنید و دارچین نیز یکی از اجزای ثابت غذاهای شما است، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
خوردن مقدار زیادی دارچین آسیابشده در یک وعده میتواند مشکلات تنفسی ایجاد کند، بهویژه اگر مقداری از آن را بهطور تصادفی استنشاق کنید. این امر بهخصوص در کودکان خطرناکتر است.
از آنجا که چالش خوردن دارچین بهشدت محبوب شده است، بسیاری از افراد تلاش کردهاند مقدار زیادی دارچین خشک را در یک نوبت بخورند. این چالش شامل خوردن یک قاشق غذاخوری دارچین آسیابشده خشک بدون نوشیدن آب در کمتر از یک دقیقه است. در حالی که شاید این چالش بیضرر بهنظر برسد، میتواند بسیار خطرناک باشد.
خوردن دارچین خشک میتواند گلو و ریهها را تحریک کند و باعث شود احساس خفگی کنید یا دچار حالت تهوع شوید. علت آن است که دارچین بافت بسیار ریزی دارد و بهراحتی میتواند وارد ریهها شود. همچنین این وضعیت میتواند بهطور دائمی عملکرد ریهها را تحتتأثیر قرار دهد، زیرا ریهها نمیتوانند فیبرهای موجود در دارچین را تجزیه کنند. دارچین ممکن است در ریهها تجمع پیدا کرده و باعث التهاب ریه شود.
دارچین در طب سنتی و پختوپز استفاده میشود. دو نوع اصلی آن دارچین کاسیا و سیلان هستند. دارچین کاسیا طعمی تند و کمی تلخ دارد و حاوی مقادیر بالای کومارین است که میتواند در صورت مصرف زیاد، سمی باشد. در مقابل، دارچین سیلان طعم ملایمتری دارد و مقدار کومارین آن نیز کمتر است.
فواید دارچین شامل خواص آنتیاکسیدانی، ضدالتهابی و ضدمیکروبی است. همچنین، دارچین میتواند به کنترل قند خون، کاهش کلسترول و کمک به کاهش وزن و بیماریهای قلبی کمک کند. البته مطالعات محدود بوده و نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد. مصرف بیشازحد دارچین میتواند عوارضی مانند تحریک دهان، مشکلات کبدی و افت قند خون را به همراه داشته باشد.
در بیشتر موارد، مصرف مقادیر کم دارچین مشکلی ایجاد نمیکند اما اگر بهطور منظم دارویی مصرف میکنید، پیش از شروع مصرف مکمل دارچین با پزشک خود مشورت کنید. مکمل دارچین میتواند بر عملکرد آنتیبیوتیکها، داروهای دیابت، رقیقکنندههای خون، داروهای قلبی و موارد دیگر تأثیر بگذارد.