فیلم گزارش را اینجا ببینید
عصر ایران ــ با سرد شدن هوا، بسیاری از افراد با مشکل ترک خوردن لبها مواجه میشوند و در چنین شرایطی، مرطوبکننده لب به عنوان راهحلی رایج برای مقابله با خشکی و ترک لبها شناخته میشود. اما آیا استفاده از این محصولات واقعا مفید است؟ آیا ممکن است مرطوبکنندهها به جای کمک، وضعیت خشکی لبها را بدتر کنند؟ این سوالات همچنان در فضای مجازی و میان کاربران مطرح است و بحثهای زیادی در این زمینه وجود دارد. برخی حتی ادعا کردهاند که به مرطوبکنندههای لب معتاد شدهاند.
دکتر بروس براد، متخصص پوست، معتقد است که مرطوبکنندهها خودشان باعث خشکی لبها نمیشوند و این که فرد ممکن است به آنها “معتاد” شود، تنها یک تصورات اشتباه است. او تصریح میکند که مرطوبکنندهها صرفاً وظیفه رطوبتدهی به پوست را انجام میدهند و اگر لبها پس از استفاده از آنها خشکتر به نظر برسند، احتمالاً به دلیل شرایط محیطی یا رفتارهای فردی است که باعث خشکی پوست میشود.
از طرف دیگر، دکتر دی گلسر، متخصص دیگر پوست، نظر متفاوتی دارد. او توضیح میدهد که وقتی فرد عادت به مالیدن مرطوبکننده روی لبها پیدا میکند و این کار به او احساس راحتی میدهد، وارد یک چرخه روانی میشود که به طور مداوم باعث میشود لبها خشکتر شوند. این فرآیند به گونهای است که هر بار لبها خشک میشوند، فرد به طور ناخودآگاه بیشتر از مرطوبکننده استفاده میکند، که در نهایت به نظر میرسد لبها به مرطوبکننده “نیاز دارند”، در حالی که واقعاً این محصول تنها عارضه خشکی را پنهان میکند.
برای درک بهتر این مشکل، باید بدانیم که چرا لبها دچار خشکی میشوند. دکتر بروس براد توضیح میدهد که پوست لبها عملکرد خاصی دارد که آنها را نسبت به سایر قسمتهای بدن حساستر به خشکی میکند. پوست لبها هیچگونه لایه ضخیم و فشردهای ندارد که از تبخیر رطوبت جلوگیری کند. به عبارت دیگر، لبها به دلیل کمبود لایههای محافظتی طبیعی، سریعتر از بقیه پوستهای بدن رطوبت خود را از دست میدهند.
دکتر دی گلسر نیز اشاره میکند که پوست لبها به دلیل نداشتن غدد چربیساز فراوان، قادر به تولید روغن کافی برای جلوگیری از خشکی نیست. همین امر باعث میشود که حتی در تابستان و در دمای بالا، لبها به سرعت خشک شوند.
دکتر بروس براد پیشنهاد میدهد که یکی از راههای جلوگیری از ترک خوردن لبها، اجتناب از مکیدن لبها است. زیرا مکیدن میتواند باعث تشدید خشکی و ترک خوردن پوست لبها شود.
دکتر دی گلسر نیز به رطوبت بیشتر در محیط اشاره میکند. استفاده از دستگاههای بخور یا افزایش رطوبت در محل زندگی میتواند تأثیر زیادی در کاهش خشکی لبها داشته باشد. همچنین، او میگوید که افرادی که از مواد قوی برای تمیز کردن دهان و دندان مانند سفیدکنندهها استفاده میکنند، میتوانند خشکی لبها را بدتر کنند. بنابراین، توصیه میشود که از لبها مراقبت کرده و از مسواک زدن بیش از حد دندانها و یا استفاده از مواد پاککننده قوی خودداری شود.
در انتخاب مرطوبکنندههای لب، باید دقت کرد که برخی از مواد شیمیایی موجود در آنها ممکن است باعث آسیب به لبها شوند. دکتر دی گلسر هشدار میدهد که مرطوبکنندههای حاوی اسید سالیسیلیک، طعمدهندههای خاص مانند منتول یا کافور، و فنول که خاصیت خنککنندگی دارند، برای لبها مناسب نیستند. این مواد ممکن است به لبها آسیب رسانده و احساس سوزش یا تحریک در آنها ایجاد کنند.
او تأکید میکند که اگر محصولی واقعا لبها را بسوزاند یا باعث ایجاد احساس ناراحتی شود، بهتر است دیگر از آن استفاده نکنید. مواد مناسب برای لبها شامل وازلین ساده، کره شیا، سرامید و دیمتیکون هستند. این ترکیبات نه تنها به مرطوب نگه داشتن لبها کمک میکنند بلکه از خشکی بیشتر جلوگیری میکنند.
جالب است بدانید که دکتر دی گلسر یکی از توصیههایش به افراد را ترکیب کرم ضد آفتاب با مرطوبکننده لبها میداند. او توضیح میدهد که قرار گرفتن در معرض آفتاب میتواند لبها را خشکتر و آسیبدیدهتر کند، بنابراین استفاده از کرم ضد آفتاب بهویژه در فصول گرم بسیار مهم است.
موم گوش که در گذشته بهعنوان داروی خانگی برای ترک لبها شناخته میشد، به دلیل خاصیت رطوبتبخشی آن مورد استفاده قرار میگرفت. اما اکنون مواد دیگری مثل وازلین و کره شیا در دسترس هستند که میتوانند بهطور مؤثرتری از خشکی لبها جلوگیری کنند.