چه زمانی که انگشت پای شما با میز برخورد کرده را به یاد داشته باشید و یا صبح از خواب بیدار شده و با یک لکه سیاهآبی جدید روی دست خود مواجه شوید، کبودی ها اغلب با رمز و راز همراه هستند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریفاینری 29"، از آنجایی که کبودی ها بلافاصله پس از برخورد شکل نمی گیرند، گاهی اوقات به نظر می رسد از ناکجاآباد پدیدار شده اند. اما چرا برخی افراد بیشتر از دیگران با کبودی مواجه می شوند؟
کبودی در نتیجه آسیب بافت نرم در پوست شکل می گیرد که موجب نشت خون از رگ های خونی به داخل پوست می شود و از این رو، رنگ های مختلف کبودی شکل می گیرند. اما برخی از ما نسبت به دیگران هر چه بیشتر مستعد ابتلا به کبودی هستیم. در ادامه با برخی عوامل که می توانند در این آسیب پذیری نقش داشته باشند بیشتر آشنا می شویم.
هرچه سن ما افزایش می یابد، بافت اطراف رگ های خونی نازکتر می شود و پوست نازکتر می شود. از این رو، ما هرچه بیشتر مستعد آسیب دیدگی رگ های خونی هستیم زیرا پوست به اندازه دوران جوانی قوی و منعطف نیست. قدرت، انعطاف پذیری و محافظت کمتر به معنای کبودی های بیشتر است.
اگر فردی جوان هستید، هر کاری که موجب پیری زودرس پوست شود نیز می تواند آسیب پذیری مشابه را رقم بزند. سیگار کشیدن و قرار گرفتن طولانی مدت در برابر خورشید از جمله عوامل موثر در پیری زودرس پوست هستند که می تواند به شکل گیری کبودی های بیشتر منجر شود.
برخی داروها می توانند پوست را نازک کنند و از این رو، هر چه بیشتر مستعد شکل گیری کبودی ها باشید. مقصران اصلی داروهای کورتیکواستروئید هستند که برای درمان بیماری های التهابی و آسم مورد استفاده قرار می گیرند.
برخی از بیماری های نادر موجب کبودی می شوند، اما کلیدواژه در اینجا «نادر» است. آنها شامل بیماری هایی می شوند که میزان پلاکت های خون ما را کاهش می دهند. پلاکت ها سلول های ریزی هستند که به لخته شدن خون کمک می کنند. پس اگر خون به طور عادی لخته نشود، تماس جزئی قسمتی از بدن با چیزی دیگر می تواند به شکل گیری کبودی منجر شود.
به عنوان مثال، در بیماری پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک (ITP)، پادتن های بدن به پلاکت ها حمله می کنند، که می تواند موجب کبودی شود. کبود شدن آسان می تواند در نتیجه ابتلا به لوسمی (سرطان خون) نیز شکل بگیرد.
کمبود ویتامین ها نیز می تواند در هر چه آسانتر کبود شدن بدن انسان نقش داشته باشد. کمبود ویتامین های C و D از جمله عوامل موثر در این زمینه عنوان شده اند.