در روزهای گرم سال یا پس از انجام تمرینات ورزشی مواجهه با عرق امری عادی محسوب می شود، اما برای برخی افراد تعریق بیش از اندازه یا هایپرهیدروزیس می تواند به یک مشکل سلامت خجالت آور تبدیل شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، تعریق بیش از اندازه می تواند افرادی که از این شرایط رنج می برند را هنگام دست دادن با دیگران خجالت زده کند و در شرایطی که دلیلی برای تعریق وجود ندارد می تواند موجب خیس شدن لباس های آنها شود. در ادامه چند نکته که باید درباره این شرایط بدانید و چگونگی مدیریت آن ارائه شده اند.

هایپرهیدروزیس اغلب با تعریق در کف دست ها آغاز می شود

تعریق بیش از اندازه کف دست ها و کف پاها (پالموپلانتار هایپرهیدروزیس) می تواند به طور متوسط از حدود سن 13 سالگی آغاز شود. این شرایط می تواند احساس خجالت از دست دادن با دیگران یا حتی روابط عاشقانه را موجب شود.

همچنین، تعریق بیش از اندازه می تواند قسمت زیربغل را تحت تاثیر قرار دهد که به نام هایپرهیدروزیس زیربغلی شناخته می شود، اما این شرایط به طور معمول تا پس از نوجوانی رخ نمی دهد. تعریق کف دست ها می تواند مشکلات جدی‌تر را مانند دشواری در به دست گرفتن قلم یا فرمان خودرو را موجب شود.

دو نوع هایپرهیدروزیس وجود دارند

هایپرهیدروزیس را می توان به دو دسته اصلی تقسیم کرد، که شامل اولیه (یا کانون اولیه) و ثانویه می شوند. نوع اولیه در نتیجه تحت تاثیر قرار گرفتن اعصابی که غدد عرق را کنترل می کنند و فعالیت بیش از اندازه این غدد شکل می گیرد.

نوع ثانویه کمتر شایع است، اما می تواند نشانه ای از مشکلی جدی باشد. این نوع از تعریق بیش از حد در نتیجه یک مشکل پزشکی زمینه ای مانند دیابت، یائسگی، مشکلات تیروئید، و حتی برخی سرطان ها شکل می گیرد. نوع ثانویه می تواند از عوارض جانبی مصرف برخی داروها نیز باشد. اگر درباره تعریق بیش از اندازه نگران هستید، بهترین گزینه مراجعه به پزشک و بررسی دقیق شرایط است.

تعریق بیش از اندازه می تواند ژنتیکی باشد

برخی بر این باورند که تعریق بیش از اندازه ممکن است ارثی باشد، اما دلایل احتمالی دیگر برای ابتلا به نوع ثانویه را ارائه نمی کنند.

پیوند با ژنتیک ممکن است نادیده گرفته شده باشد، زیرا بسیاری از اعضای یک خانواده ممکن است به این شرایط مبتلا باشند، اما متاسفانه در نتیجه احساس خجالت، افراد بسیاری هیچگاه درباره این مشکل با یکدیگر صحبت نمی کنند. اگر این مشکل در خانواده شما وجود دارد، به اشتراک گذاشتن اطلاعات ممکن است به تسریع پژوهش درباره پیوندهای ژنتیکی و احتمال یافتن یک روش درمان کمک کند.

به یک محرک نیازی ندارد

دلایل مختلفی ممکن است زمینه ساز تعریق در بیماران مبتلا به هایپرهیدروزیس شوند، که از آن جمله می توان به دست دادن با دیگران، آب هوای گرم یا مرطوب، پوشیدن لباس گرم در آب و هوای سرد، مصاحبه های شغلی، و صحبت در مکان های عمومی اشاره کرد.

اما به این نکته نیز اشاره می شود که تعریق بیش از حد به یک محرک نیازی ندارد. در حقیقت، افراد مبتلا به این شرایط به دلیل این که عصبی هستند، عرق نمی کنند، بلکه آنها عصبی هستند، زیرا عرق می کنند.

هایپرهیدروزیس می تواند بر انتخاب های زندگی تاثیرگذار باشد

هایپرهیدروزیس چیزی فراتر از یک شرایط جسمانی است و احساس خجالتی که از این شرایط در فرد شکل می گیرد می تواند راهنمای وی در برنامه های خود باشد. تعریق بیش از اندازه می تواند چنان خجالت آور باشد که موجب اضطراب، و رفتارهای پنهانی شود، و آرزوهای تحصیلی و انتخاب های کاری را تحت تاثیر قرار دهد.

تعریق بیش از حد حتی می تواند شنا کردن را به تنها انتخاب ورزشی برای افرادی که از این شرایط رنج می برند، تبدیل کند و همچنین به این نکته اشاره می شود که تعریق زیاد چگونه می تواند نابودی کفش های چرمی را موجب شود.

روش های درمانی برای هاپیرهیدروزیس وجود دارند

عدم درمان هایپرهیدروزیس می تواند به معنای آن باشد که در طول زندگی خود با این شرایط همراه خواهید بود. اما روش های پزشکی و غیر پزشکی برای کمک به مدیریت علائم آن وجود دارند.

به عنوان مثال، ضد تعریق های بدون نسخه حاوی آلومینیوم کلرید می توانند در صورت شکست محصولات دیگر برای مقابله با تعریق بیش از حد استفاده شوند. همچنین، شما می توانید با پزشک خود درباره تجویز ضد تعریق های حاوی آلومینیوم کلرید هگزاهیدرات صحبت کنید.

از دیگر روش های درمانی می توان به داروهایی که برای کاهش تعریق استفاده می شوند (آنتی کولینرژیک ها)، بوتاکس (برای تعریق بیش از اندازه زیر بغل)، لیزر برای تخریب غدد عرق زیر بغل، و عمل جراحی به نام سمپاتکتومی توراسیک به عنوان آخرین راه حل موجود اشاره کرد.