ماموگرافی، ناجی زنان میانسال است اما ابزار جدید میتواند غربالگری سرطان سینه را به معنای واقعی کلمه مانند تف کردن آسان کند.
به گزارش ایسنا، محققان اظهار کردند که بیوسنسور جدید دستی میتواند نشانگرهای زیستی سرطان سینه را در نمونه کوچکی از بزاق تشخیص دهد.
محقق ارشد این تحقیق، دانشجوی دکتری در دانشگاه فلوریدا گفت: دستگاه (با اندازهای یک دست) ما انتخابی عالی محسوب میشود زیرا قابل حمل و قابل استفاده مجدد است. زمان آزمایش کمتر از پنج ثانیه در هر نمونه است که آن را بسیار کارآمد میکند.
محققان توضیح دادند که این دستگاه از نوارهای کاغذی آزمایش استفاده میکند و به آنتیبادیهای خاصی که بیومارکرهای سرطانی هستند، واکنش میدهند.
هنگامی که نمونه بزاق روی نوار قرار میگیرد، پالسهای الکتریسیته به نقاط تماس دستگاه ارسال میشوند. این پالسها باعث میشوند که نشانگرهای زیستی به آنتیبادیها متصل شوند و سیگنال خروجی الکترود را به اندازه کافی تغییر میدهد تا اطلاعات مربوط به خطر سرطان را ارائه دهد.
وان گفت: این دستگاه در برابر ماموگرافی، سونوگرافی و اسکن MRI که همگی پرهزینه هستند و به تجهیزات بزرگ و قرار گرفتن در معرض اشعه با دوز کم نیاز دارند، قرار گرفته است.
وی افزود: در بسیاری از مناطق، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، ممکن است فناوریهای پیشرفته مانند MRI برای آزمایش سرطان سینه به آسانی در دسترس نباشد.
این محقق میگوید: فناوری ما مقرون به صرفهتر است، زیرا نوار آزمایش فقط چند سنت قیمت دارد و برد مدار قابل استفاده مجدد نیز پنج دلار است. ما در مورد پتانسیل ایجاد تاثیر قابل توجه این دستگاه در مناطقی که افراد ممکن است منابع لازم برای آزمایشهای غربالگری سرطان سینه را نداشته باشند، هیجان زده هستیم.
این دستگاه میتواند تنها با یک قطره بزاق نتایج آزمایش دقیقی را ارائه دهد، حتی اگر غلظت بیومارکر سرطان یک چهارمیلیونم گرم در میلیلیتر باشد.
یکی از بیومارکرها، گیرنده ۲ فاکتور رشد اپیدرمی انسانی (HER۲) است، پروتئینی که ۱۵ تا ۲۰ درصد سرطانهای مهاجم سینه را هدایت میکند. دیگری CA ۱۵-۳ است، آنتی ژنی که توسط سرطان سینه در جریان خون آزاد میشود.
نتایج نشان داد که دستگاه میتواند با استفاده از این دو نشانگر زیستی، بین بافت سالم سینه، سرطان سینه اولیه و سرطان پیشرفته سینه تمایز قائل شود. محققان این دستگاه را روی ۲۱ نمونه بزاق انسان آزمایش کردند.
وان گفت: «بهترین اتفاق زمانی بود که رقمی را دیدم و به وضوح بین افراد سالم و مبتلا به سرطان تمایز قائل شد. ما زمان و تلاش زیادی را برای تکمیل نوار، برد و سایر اجزا اختصاص دادیم و در نهایت تکنیکی ایجاد کردهایم که پتانسیل کمک به مردم در سراسر جهان را دارد.»
نتایج این تحقیق در نشریه Science & Technology منتشرشده است.