دانشمند ایرانی مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) و همکارانش با استفاده از روشی که نورونها را با کمک نور کنترل میکند، توانستهاند معمای چگونگی تشخیص چهره توسط انسانها را حل کنند.
آرش افراز، دانشمند و محقق موسسه تحقیقات مغز مک گاورن MIT و نویسنده اصلی این تحقیق و همکارانش با استفاده از روش اپتوژنتیک به بررسی میمونهای ماکاک پرداختند که برای شناسایی صحیح تصاویر چهرههای مرد و زن آموزش دیده بودند.
دانشمندان از مدتها قبل، قابلیت شناسایی چهره را به نورونهای آشکارساز چهره نسبت دادهاند که تصور میشود مسؤول تمایز قایل شدن بین چهرهها از میان اجسام است؛ اما تاکنون هیچ شاهد مستقیمی از این ادعا حمایت نکرده بود.
افراز اظهار کرد: اگر این نورونهای آشکارساز چهره در رفتار «تمایز قائل شدن بین چهرهها» نقش داشته باشند، در این صورت این رفتار باید با غیرفعالسازی آنها تغییر کند.
محققان از یک پروتئین حساس به نور برای سرکوب بخشهایی از مغز میمونهای مورد آزمایش استفاده کردند. آنها متوجه شدند که با سرکوب نورونها، یک اختلال قابل توجه در توانایی حیوانات برای تشخیص جنسیت تصاویر ایجاد میشود.
به گفته افراز، این آزمایش یک گام رو به جلو در جهت درک ارتباطات بین نورونهای خاص و رفتار نخستیها محسوب میشود.
این تحقیق همچنین میتواند به توسعه پروتزهای بصری که نیازمند سیمکشی مستقیم به قشر تمپورال تحتانی مغز هستند، کمک کند.
علاوه بر آن، درک سطح نوری مورد نیاز برای روش غیرفعالسازی عصبی اپتوژنتیک میتواند به توسعه درمانهای کاشتی برای بیماران مبتلا به صرع لوب تمپورال کمک کند.
افراز گفت: ما میتوانیم کاشتهایی را در قشر قرار دهیم که بطور خودکار پس از آغاز حمله صرع، روشن شده و قشر را با نور غیرفعال کند.
نتایج این تحقیق در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.
منبع: ایسنا