از تمام مواد معدنی ضروری برای بدن انسان، احتمالا روی کمتر برای ما شناخته شده است. وجود این عنصر برای حفظ قدرت سیستم ایمنی بدن و روند روان تقسیم سلولی نیاز است. در شرایطی که بسیاری از ما میزان کافی روی را از رژیم غذایی خود دریافت می کنیم، برخی افراد (به عنوان مثال، بزرگسالان مسن، و افرادی که رژیم غذایی گیاهخواری دارند) ممکن است با کمبود روی مواجه شوند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اکتیو بیت"، پژوهشگران مرکز خانواده مور وابسته به دانشگاه ایالتی اورگان در آمریکا اعلام کرده اند که رژیم های غذایی فاقد پروتئین های حیوانی در شرایطی که سرشار از حبوبات و غلات کامل - حاوی فیتات هایی هستند که به هم پیوسته و جذب روی را دشوار می سازند - خطر کمبود روی در بدن را افزایش می دهند.
در ادامه قصد داریم برخی از نشانه های مشخص کمبود روی در بدن را معرفی کنیم.
بنابر نتایج پژوهش صورت گرفته توسط کلینیک مایو، روی برای سلامت سیستم ایمنی بدن انسان حیاتی است، اما پژوهش در زمینه اثر آن بر عملکرد سیستم ایمنی بدن محدود بوده است. به عنوان مثال، مطالعاتی محدود سطوح گلوکونات روی را با سلول های سیستم ایمنی سالم پیوند داده اند.
مطالعات بیشتر مدعی هستند که سطوح پایین روی می تواند سلامت سیستم ایمنی را در معرض خطر قرار داده و انسان را مستعد ابتلا به عفونت های باکتریایی و ویروسی مختلف (به عنوان مثال، عفونت های پوستی، ورم معده، زخم معده و آنفلوآنزا) سازد.
آیا مواد غذایی که زمانی خوردن آنها برای شما لذت بخش بود به ناگاه دیگر عطر و طعم سابق را ندارند؟ کاهش اشتها می تواند نشانه ای از کمبود روی در بدن انسان باشد. مطالعات بسیاری کاهش توانایی حس بو و طعم مواد غذایی را با کمبود روی مرتبط دانسته اند.
روی به صورت مستقیم با بویایی و چشایی مرتبط است و از این رو کمبود تغذیه ای می تواند به ایجاد تغییرات در اشتها، به ویژه در میان افراد 60 ساله و پیرتر منجر شود. بیماران اغلب کاهش حس بویایی و چشایی را با کمبود چاشنی و بو و مزه مواد غذایی اشتباه می گیرند. اگر با تغییراتی در اشتهای خود مواجه شده اید ممکن است دچار کمبود روی شده باشید. البته تغییر در اشتها می تواند به واسطه عفونت بخش بالایی دستگاه تنفسی، آسیب دیدن سر، یا عفونت دهانی نیز شکل بگیرد.
برخی مطالعات به این نکته اشاره داشته اند که کمبود روی می تواند در کودکانی که از قد و وزن مناسب با سن خود برخوردار نیستند، مشاهده شود. مواد معدنی نقشی کلیدی در رشد سلولی، رشد مغز، شکل گیری و تقویت سیستم ایمنی، حافظه، طول توجه و رشد باروری ایفا می کنند. به طور معمول، ذخایر روی کودکان با افزودن غذاهای دریایی، لوبیاها، غلات صبحانه، گوشت قرمز و غلات سبوس دار به رژیم غذایی آنها متعادل می شود.
اگر تارهای موی بیشتری را پس از خواب روی متکای خود مشاهده می کنید و یا هنگام شانه زدن موها یا دوش گرفتن با ریزش هر چه بیشتر آنها نسبت به گذشته مواجه می شوید ممکن است دچار کمبود سطوح روی در بدن خود شده باشید. پس بهتر است با یک پزشک در این زمینه مشورت کنید. ریزش مو می تواند با شرایط مختلفی در ارتباط باشد (به عنوان مثال، کم کاری تیروئید، کم خونی، لوپوس، ریزش موی ارثی)، و کمبود روی می تواند به نازک شدن و ریزش هر چه بیشتر مو منجر شود. اگر دچار کمبود روی هستید احتمال تجربه مشکلات پوستی و چشمی، و اسهال در کنار ریزش مو وجود دارد.
بنابر گزارش دانشگاه ایالتی وین، بیماران مبتلا به بیماری خود ایمنی (به عنوان مثال، کولیت یا آرتریت روماتوئید)، بیماری ویلسون، یک اختلال عصبی (به عنوان مثال بیماری آلزایمر)، تصلب شرایین (بیماری عروق)، یا دیابت می توانند مستعد کمبود روی باشند.
به عنوان مثال، کمبود روی به تضعیف سیستم ایمنی بدن منجر می شود و بدن انسان در معرض خطر التهاب و آثار منفی استرس اکسیداتیو که با بسیاری از بیماری ها و شرایط مزمن مرتبط است، قرار می گیرد.
افزون بر حواس چشایی و بویایی، کمبود روی می تواند به کاهش قدرت شنوایی نیز منجر شود. نتایج مطالعه ای که در سال 2015 توسط موسسه ملی سلامت آمریکا منتشر شد، نشان داد که 12 درصد از 100 بیمار مبتلا به کاهش شنوایی حاضر در مطالعه کمبود روی داشته اند (به واسطه التهاب و استرس اکسیداتیو در گوش داخلی).
مطالعه دیگر این مرکز که در سال 2011 انجام شده بود نیز نشان داد مصرف مکمل روی توسط 66 بیمار مبتلا به کاهش شنوایی به بهبود قابل توجه قدرت شنوایی آنها منتج شد.