کیوی میوه ای مغذی با طعمی ملس است. در شرایطی که افراد بسیاری دوستدار کیوی هستند، بحث هایی درباره این که پوست این میوه باید خورده شود یا خیر وجود دارند. از نظر فنی، پوست کیوی خوراکی است، اما برخی افراد علاقه ای به بافت کرکی آن ندارند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "اتوریتی نیوتریشن"، پوست کیوی از تراکم بالای مواد مغذی، به ویژه فیبر، فولات، و ویتامین E بهره می برد.
فیبر: این ماده مغذی مهم باکتری های خوب ساکن روده را تغذیه می کند. رژیم های غذایی سرشار از فیبر با کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی، سرطان، و دیابت پیوند خورده اند.
فولات: فولات به طور ویژه یک ماده مغذی مهم برای رشد و تقسیم سلولی است و می تواند از نقائص لوله عصبی طی بارداری پیشگیری کند.
ویتامین E: این ویتامین محلول در چربی دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی است. ویتامین E از سلول ها در برابر آسیب رادیکال های آزاد محافظت می کند.
مصرف کیوی به همراه پوست می تواند محتوای فیبر آن را تا 50 درصد، فولات را تا 32 درصد و تراکم ویتامین E را تا 34 درصد نسبت به زمانی که تنها گوشت میوه مصرف می شود، افزایش دهد.
از آنجایی که افراد بسیاری به میزان کافی از این مواد مغذی در رژیم غذایی خود مصرف نمی کنند، خوردن کیوی به همراه پوست روشی ساده برای افزایش مقدار دریافتی این مواد مغذی است.
پوست کیوی حاوی آنتی اکسیدان های بسیاری است. در حقیقت، تراکم آنتی اکسیدان ها در پوست کیوی بیشتر از گوشت این میوه است.
به ویژه، پوست کیوی منبع خوبی برای دو آنتی اکسیدان مهم، یعنی ویتامین E و ویتامین C است.
ویتامین C محلول در آب است، از این رو توانایی مبارزه با آسیب اکسیداتیو درون سلول های انسان و در جریان خون را دارد.
در مقابل، ویتامین E محلول در چربی است و در درجه نخست با رادیکال های آزاد در غشاهای سلولی مبارزه می کند.
از آنجایی که پوست کیوی سرشار از آنتی اکسیدان های محلول در آب و چربی است، این میوه محافظت آنتی اکسیدانی قوی برای کل بدن را ارائه می کند.
پوست کیوی سرشار از مواد مغذی است، اما خوردن آن می تواند برای برخی افراد ناخوشایند باشد. مردم اغلب پوست کیوی را به دلیل بافت کرکی و احساس عجیبی که در دهان ایجاد می کند، دور می ریزند.
با این وجود، کرک های پوست کیوی را می توان با مالش یک حوله تمیز به میوه، استفاده از یک برس سبزیجات یا یک قاشق از بین برد.
مصرف کیوی می تواند در برخی افراد موجب تحریک درون دهان شود. این به دلیل وجود بلورهای اگزالات کلسیم به نام رافید است که می تواند پوست لطیف درون دهان را خراش دهد. این خراش های میکروسکوپی در ترکیب با اسید موجود در میوه می تواند موجب شکل گیری احساسی ناخوشایند در دهان شود.
پوست گرفتن میوه می تواند به کاهش این اثر کمک کند، زیرا تراکم بالایی از اگزالات ها در پوست کیوی وجود دارند. با این وجود، رافیدها در گوشت میوه کیوی نیز وجود دارند.
کیوی رسیده به طور معمول درون دهان را کمتر تحریک می کند، زیرا گوشت نرم میوه برخی از رافیدها را به دام انداخته و اثرات آنها را کاهش می دهد.
در شرایطی که کیوی میوه ای مغذی است و افراد بسیاری از خوردن آن لذت می برند، اما افراد مبتلا به آلرژی یا آنهایی که مستعد ابتلا به سنگ کلیه هستند شاید بهتر باشد از مصرف این میوه پرهیز کنند.
آلرژی های کیوی
موارد مستند بسیاری از آلرژی کیوی، با علائمی که از خارش خفیف دهان تا آنافیلاکسی کامل را شامل می شوند، ثبت شده اند. هر فرد مبتلا به آلرژی شدید باید از مصرف این میوه پرهیز کند.
افرادی که با علائم خفیف مواجه می شوند ممکن است دارای سندرم آلرژی دهانی یا سندرم آلرژی غذایی لاتکس باشند.
آلرژی های دهانی و آلرژی های غذایی لاتکس زمانی رخ می دهند که سیستم ایمنی بدن به برخی پروتئین ها، مانند آنهایی که در کیوی وجود دارند، واکنش نشان می دهد.
برخی افراد مبتلا به این سندرم ها می توانند کیوی پخته یا کنسروی را تحمل کنند، زیرا حرارت شکل پروتئین ها را تغییر می دهد و واکنش ها را کاهش می دهد.
سنگ کلیه
افراد دارای سابقه سنگ های کلیه اگزالات کلسیم شاید بهتر باشد از مصرف پوست کیوی پرهیز کنند، زیرا این بخش میوه در مقایسه با گوشت آن از محتوای بالای اگزالات ها برخوردار است.
اگزالات ها می توانند با کلسیم در بدن پیوند تشکیل داده و به شکل گیری سنگ های کلیه دردناک در افراد مستعد این شرایط منجر شوند.
چه پوست کیوی را مصرف کنید و چه تمایلی به این کار نداشته باشید، خوردن این میوه با فواید سلامت مختلفی پیوند خورده است که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:
بهبود سطوح کلسترول: نتایج یک پژوهش نشان داد که مصرف دو کیوی در روز به مدت هشت هفته، افزایش سطوح کلسترول خوب (HDL) دوستدار قلب، تقویت سطوح آنتی اکسیدانی در خون و کاهش اکسیداسیون خطرناک کلسترول بد (LDL) را موجب شده است.
کاهش فشار خون: مصرف سه کیوی در روز به مدت هشت هفته کاهش فشار خون با میانگین 10 واحد را در برخی مطالعات نشان داده است.
جذب بهتر آهن: ترکیب کیوی با غذاهای سرشار از آهن می تواند جذب این ماده معدنی را افزایش داده و به بهبود کمبود آهن کمک کند.
تقویت ایمنی: مصرف کیوی با تقویت ایمنی پیوند خورده است و ممکن است به کاهش احتقان سر و گلو درد کمک کند.
بهبود گوارش: کیوی حاوی آنزیمی به نام اکتینیدین است که ممکن است به بدن در گوارش راحتتر پروتئین های موجود در غذا کمک کند.
کاهش یبوست: فیبر موجود در کیوی می تواند به کاهش یبوست و تسهیل اجابت مزاج زمانی که دو کیوی در روز مصرف شود، کمک کند.
در این مطالعات از گوشت کیوی استفاده شده بود، اما منطقی است اگر انتظار دستیابی به فواید سلامت مشابه در صورت مصرف میوه به همراه پوست را نیز داشته باشیم.