کم خونی (آنمی) یک اختلال جدی است که بر شمارش گلبول های قرمز خون تاثیر می گذارد. بدون درمان مناسب، کم خونی به افت انرژی منجر می شود و با گذشت زمان می تواند به بروز خطرات سلامت جدی منجر شود.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پاور آو پازیتیوتی"، کاهش تعداد گلبول های قرمز خون، افت سطوح اکسیژن بدن انسان را به همراه دارد. افراد می توانند به دو روش عمده شامل کمبود مواد مغذی و ژنتیک کم خونی را تجربه کنند.

بین این دو مورد، کمبود مواد مغذی دلیل شایع‌تری برای کم خونی است. در واقع، حدود نیمی از افراد مبتلا به این شرایط دارای سطوح پایین آهن در بدن خود هستند. ویتامین B12 ماده مغذی دیگری است که افراد مبتلا به کم خونی معمولا با کمبود آن مواجه هستند.

انواع ارثی کم خونی معمولا شدیدتر از مواردی هستند که به واسطه کمبود آهن و/یا ویتامین B12 شکل می گیرند. از جمله نمونه های ارثی کم خونی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- کم خونی سلول داسی شکل

- کم خونی همولیتیک

- عوارض ناشی از بیماری های مغز استخوان

- تالاسمی

توجه به علائم کم خونی

بدون در نظر گرفتن این که به کدام نوع از کم خونی مبتلا هستید، شایع‌ترین علامت این شرایط خستگی مزمن است. از دیگر علائم کم خونی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- سرگیجه

- پوست زرد رنگ

- تپش قلب

- سردردهای منظم

بیماران معمولا تا زمانی که علائم به اندازه ای شدید می شوند که در زندگی روزانه آنها اختلال ایجاد می کند، متوجه بروز یک مشکل در بدن خود نمی شوند. در این زمان نیز بیماری پیشرفت چشمگیری کرده است. هرچه کم خونی سریع‌تر تشخیص داده شود، بهتر است. بر همین اساس است که معاینات منظم سالانه برای هر فردی اهمیت دارند.

افراد در معرض خطر

هر فردی می تواند در هر زمانی به کم خونی مبتلا شود، اما برخی گروه ها نسبت به دیگران هرچه بیشتر مستعد ابتلا به این شرایط هستند. نخست، زنان نسبت به مردان مردان احتمال بیشتری دارد که کم خونی را تجربه کنند. زنان باردار در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این شرایط قرار دارند.

افرادی که بیش از 65 سال سن دارند نیز احتمال بیشتری دارد به کم خونی مبتلا شوند.

بیماران مبتلا به اختلالات التهابی روده، مانند بیمار کرون، اغلب در جذب مواد مغذی مورد نیاز برای پرهیز از کم خونی با دشواری مواجه هستند.

همچنین، هر فردی که پیوندی ژنتیکی با یک بیمار مبتلا کم خونی دارد، با خطر بیشتر برای ابتلا به این شرایط مواجه است.

افراد سیگاری، معتادان به الکل، و آنهایی که به طور منظم در معرض سموم هوایی قرار دارند نیز با خطر بیشتر ابتلا به کم خونی مواجه هستند.

روش های تشخیص کم خونی

از آنجایی که کم خونی بر شمارش گلبول های قرمز خون تاثیرگذار است، روند تشخیص این شرایط شامل انجام یک آزمایش خون می شود. آزمایش شمارش کامل خون (CBC) شایع‌ترین نمونه از این آزمایش ها است. پزشکان از نتایج این آزمایش برای بررسی تعداد گلبول های قرمز خون استفاده می کنند.

یک شاخص واحد برای سطوح سالم گلبول های قرمز خون وجود ندارد، اما نتایج بین 40 تا 50 درصد در مردان و 35 تا 45 درصد در زنان معولا به عنوان سالم در نظر گرفته می شود. همچنین، پزشکان سطوح هموگلوبین در نوجوانان را مورد بررسی قرار خواهند داد.

افزون بر بررسی سطوح گلبول های قرمز خون، بررسی شکل این گلبول ها توسط پزشک نیز اهمیت دارد. گاهی اوقات بیماران مبتلا به کم خونی دارای سطوح پایدار گلبول های قرمز خون هستند، اما این گلبول ها به شدت آسیب دیده اند.

زمانی که پزشک کم خونی را تشخیص می دهد، باید نوع این شرایط را مشخص کند. این به انجام آزمایش های بیشتر برای بررسی سطوح آهن و/یا ویتامین B12 و عدم ابتلا به بیماری های جدی دیگر نیاز دارد.

گزینه های درمان کم خونی

از آنجایی که انواع مختلفی از کم خونی وجود دارند، روش های درمان مختلف می توانند به بیماران کمک کنند. بیشتر مواقع مصرف مکمل ها به افراد مبتلا به کمبود ویتامین یا مواد معدنی توصیه می شود. انتقال خون نیز روش درمان رایج برای برخی بیماران مبتلا به کم خونی، به ویژه کم خونی آپلاستیک و تالاسمی است.

از گزینه های درمان دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- عمل جراحی

- تزریق هورمون اریتروپویتین

- شیمی درمانی

- داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

- پیوند مغز استخوان

اهمیت آهن برای بیماران مبتلا به کم خونی

هموگلوبین سالم نیازمند آهن فراوان برای ارائه عملکرد خود است. بیماران مبتلا به کم خونی معمولا با سطوح کم هموگلوبین در بدن خود مواجه هستند که مشکلی بزرگ برای جریان خون محسوب می شود.

هموگلوبین برای انتقال اکسیژن در سراسر بدن نیاز است. در واقع، خون شما بدون هموگلوبین دارای رنگ قرمز سالم نخواهد بود. از آنجایی که برای شمارش بالای هموگلوبین به میزان زیاد آهن نیاز است، ارتباط نزدیکی با سلامت گلبول های قرمز خون دارد.

ویتامین B12 نیز نقش های مهمی در بدن انسان ایفا می کند که یکی از آنها حفظ سطوح سالم گلبول های قرمز خون است. افراد مبتلا به کم خونی اغلب با کمبود این ماده مغذی مواجه هستند یا قادر به جذب درست آن از غذاهای مصرفی خود نیستند. از این رو، یک رژیم غذایی سرشار از آهن و ویتامین B12 برای درمان کم خونی ضروری است.

بهترین مواد غذایی برای کم خونی

اکنون که با اهمیت آهن و ویتامین B12 آشنا شدید، دنبال کردن یک رژیم غذایی سرشار از این مواد مغذی برای بیماران مبتلا به کم خونی منطقی به نظر می رسد. متاسفانه، یکی از بهترین مواد غذایی برای بیماران مبتلا به کم خونی یکی از نامطمئن‌ترین نمونه ها نیز محسوب می شود: جگر.

جگر گاو یا مرغ دارای سطوح چشمگیر آهن و ویتامین B12 است. طی یک مطالعه، بسیاری از بیماران مبتلا به کم خونی که چند وعده جگر و پیاز را به برنامه غذایی هفتگی خود اضافه کرده بودند، فواید چشمگیر آن در بهبود خلق و خو و سطوح انرژی را گزارش کردند.

از دیگر مواد غذایی سرشار از آهن و/یا ویتامین B12 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- گوشت گاو تغذیه شده با علف

- گوشت گوسفند تغذیه شده با علف

- بوقلمون

- صدف چروک

- صدف دو کفه ای

- مرغ

- صدف سیاه

از منابع غیر گوشتی و غذای دریایی آهن و/یا ویتامین B12 می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- کیل

- اسفناج

- چغندر سوئیسی

- دانه های کدو تنبل

- بروکلی

در شرایطی که سبزی های برگدار تیره برای بیماران مبتلا به کم خونی مفید هستند، اما محتوای آهن و ویتامین B12 آنها قابل مقایسه با همتایان گوشتی خود نیست. بر همین اساس، افرادی که رژیم های غذایی گیاهخواری یا وگان را دنبال می کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کم خونی قرار دارند.

هر فردی که قصد دارد یک رژیم غذایی گیاهی را آغاز کند یا در حال مصرف آن است باید با یک متخصص سلامت درباره روش های موثر پرهیز از کم خونی صحبت کند.

بدترین مواد غذایی برای کم خونی

بیماران مبتلا به کم خونی باید از مصرف برخی مواد غذایی پرهیز کنند زیرا می توانند در جذب آهن اختلال ایجاد کنند. به عنوان مثال، غذاهای سرشار از مواد شیمیایی که به نام تانن ها شناخته می شوند می توانند جذب آهن را دشوار سازند. از جمله این غذاها می توان به ذرت و انگورها اشاره کرد.

بیماران مبتلا کم خونی باید مراقب میزان مصرف کلسیم، کافئین، حبوبات و غلات نیز باشند. تمام این خوراکی ها نشان داده اند که می توانند اثری منفی بر جذب آهن در جریان خون داشته باشند.

همچنین، از مصرف شیر زمانی که پروتئین مصرف می کنید، پرهیز کنید. شیر سرشار از کلسیم جذب آهن از وعده غذایی را تقریبا غیرممکن می سازد.

تکنیک های کاهش استرس

در شرایطی که رژیم غذایی نقش غیر قابل انکاری در مدیریت کم خونی دارد، نباید از سلامت روانی خود نیز غافل شوید. مطالعه ای در سال 2008 در چین نشان داد که بین سطوح استرس و سطوح آهن در بدن پیوندی آشکار وجود دارد. هرچه استرس بیشتر بود، آهن کمتری در جریان خون بیماران وجود داشت.

ساده‌ترین روش برای کاهش استرس به طور طبیعی انجام روزانه مدیتیشن است. 15 دقیقه مدیتیشن در روز می تواند به طور قابل توجهی سطوح هورمون استرس کورتیزول را کاهش داده و تمرکز شما را افزایش دهد.

افرادی که به دنبال روشی ساده‌تر برای کاهش استرس هستند می توانند خرید کتاب های رنگ آمیزی را مد نظر قرار دهند. مطالعات نشان داده اند که رنگ آمیزی می تواند به اندازه مدیتیشن در کاهش استرس موثر باشد.

در واقع، هر چیزی که بتواند استرس شما را کاهش دهد می تواند به عنوان یک تمرین ذهن‌آگاهی در نظر گرفته شود. مهم‌ترین نکته لذت بردن از کاری است که انجام می دهید. از جمله گزینه هایی که می توانید در این زمینه مد نظر قرار دهید می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- یوگا

- تای چی

- دویدن

- دوچرخه سواری

- تمرینات تنفس عمیق

- مطالعه

- گوش دادن به موسیقی آرامش بخش

- وقت گذرانی با دوستان

- نوشیدن چای های گیاهی، مانند بابونه و اسطوخودوس

- حمام نمک فرنگی پیش از خواب

مکمل هایی برای کم خونی

اگر نمی توانید آهن و ویتامین B12 مورد نیاز بدن خود را از طریق رژیم غذایی تامین کنید، استفاده از مکمل ها گزینه ای مفید خواهد بود.

مکمل های آهن و ویتامین B کمپلکس آشکارترین گزینه هایی هستند که می توانید استفاده کنید. دوز مصرفی با توجه به شرایط و سن شما متفاوت خواهد بود، از این رو پیش از مصرف باید با پزشک خود در این زمینه مشورت کنید.

برای افراد مبتلا به اختلالات گوارشی که جذب مواد مغذی، مانند آهن را دشوار می سازند، مصرف روزانه مکمل پروبیوتیک ممکن است مفید باشد. پروبیوتیک ها باکتری هایی خوب هستند که به تقویت سیستم ایمنی و سلامت گوارش کمک می کنند.

همچنین، اگر شما نمی توانید جگر واقعی مصرف کنید، مصرف مکمل های جگر یک جایگزین برای آن است. در کنار مکمل جگر، شما می توانید مصرف یک مولتی ویتامین با کیفیت بالا را نیز مد نظر قرار دهید.

همواره با پزشک خود مشورت کنید

ابتلا به کم خونی می تواند چالش برانگیز باشد، اما راه حل های موثری برای مقابله با این شرایط وجود دارند. انتخاب برخی مواردی که در بالا به آنها اشاره شد، می تواند تفاوتی چشمگیر در علائم کم خونی ایجاد کند. در مورد مصرف هرگونه مکمل، تغییر در رژیم غذایی یا پروتکل های درمانی همواره ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.