۰۳ دی ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۳ دی ۱۴۰۳ - ۱۹:۴۴
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۸۷۴۸۹۱
تعداد نظرات: ۱۰ نظر
تاریخ انتشار: ۲۱:۲۶ - ۲۸-۱۰-۱۴۰۱
کد ۸۷۴۸۹۱
انتشار: ۲۱:۲۶ - ۲۸-۱۰-۱۴۰۱
باغ ادبیات؛ توشه‌ای و خوشه‌ای-9

این رازِ مهیب ژرف را کس نگشود/ مرگ در نگاه اسلامی نُدوشن

این رازِ مهیب ژرف را کس نگشود/ مرگ در نگاه اسلامی نُدوشن
وقتی کسانی چون تالستوی، مولانا و فردوسی مرده‌اند، مرگ چه وحشتی دارد و با این فکر که این کسان هم زندگی کرده‌اند و رنج و شادی داشته‌اند و سرانجام رفته‌اند بار زندگی خود را سبک‌تر می‌بینم.
  
  عصر ایران- هر چند غرض از گشت و گذار در باغ ادبیات ایران، برداشت توشه‌ای و خوشه‌ای برای لذت بیشتر از زندگی و آشنایی افزون‌تر با ظرفیت‌ها و ظرافت‌های زبانی است، اما از یاد مرگ نمی‌توان غافل شد و اتفاقا گاه، یاد مرگ است که به زندگی معنی می‌دهد چنان که سهراب سپهری که شاعری مرگ‌اندیش نبود و زندگی را عمیقا دوست می‌داشت نیز گفته است: زندگی بال‌و‌پری دارد با وسعت مرگ... 
 
  دکتر محمد علی اسلامی ندوشن را سلطان نثر پارسی لقب داده‌اند اما در شعر هم دستی داشت که اگرچه به قوّت نثر اونیست ولی قابل تأمل است و در اینجا چند سرودۀ او دربارۀ مرگ را از فصل آخر «بدرود نامه» از «بهار در پاییز» که در مقالۀ آقای جواد عباسی در بخارای تیرماه هم به آنها اشاره شده نقل می‌کنیم:
این رازِ مهیب ژرف را کس نگشود/ مرگ در نگاه اسلامی نُدوشن
 
  از مرگ، خطا مَبین، که گر مرگ نبود
  بر شاخِ درختِ عُمر، یک برگ نبود
  نه صولتِ حُسن بود و نه دولتِ عشق
  آرایش باغ و زیب گلبرگ نبود
 
  *******
  زودا باشد که روزِ بدرود رسد
  هرچند که دیر خوانیش زود رسد
  وان «بود» به سرمنزل «نابود» رسد
  بادی وَزَد و به شمعِ بی‌دود رسد
 
  *******
  دستی به طلب، فَراشتیم و رفتیم
 خطی به هوس، نگاشتیم و رفتیم
  هِشتیم هر آنچه داشتیم و رفتیم
  سر بر سر هم گذاشتیم و رفتیم
 
  ********
  گویند که از مرگ، بَتَر هیچ نبود
  هم خوب‌تر از مرگ نیامد به وجود
  هم این و هم آن، از آن چه باشد، مقصود
  این رازِ مهیبِ ژرف را کس نگشود
 
  اشعار نیاز به توضیح و معنی ندارد. تنها چون دکتر اسلامی را با نثر می شناسیم چند سطر هم از کتاب «گفته‌ها و ناگفته‌ها»:
 
   «من نیز گاهی به فکر مرگ، می‌افتم با خود می‌گویم: «وقتی کسانی چون تالستوی، مولانا و فردوسی مرده‌اند، مرگ چه وحشتی دارد و با این فکر که این کسان هم زندگی کرده‌اند و رنج و شادی داشته‌اند و سرانجام رفته‌اند بار زندگی خود را سبک‌تر می بینم.»- م .خ
ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۱۰
در انتظار بررسی: ۴
غیر قابل انتشار: ۱
فرهنگی بازنشسته
Iran (Islamic Republic of)
۲۱:۵۳ - ۱۴۰۱/۱۰/۲۸
0
30
روحش شاد
رضا
Germany
۰۱:۰۸ - ۱۴۰۱/۱۰/۲۹
12
5
از دید و سلیقه من، نه شعر ایشان مالی هست و نه نثرش! توی ایران عادت دارند الکی یکی را بزرگ بکنند، البته اگر از خودشان باشد یا نزدیکی به دربار قدرت داشته باشد!
عصر ایران دربار؟ یک عمر شرافت مندانه و پاکیزه زندگی کرد. اگر کتاب «روزها» را بخوانید یا «صفیر سیمرغ» را احتمالا نظرتان تعدیل خواهد شد هر چند که تفاوت سلیقه ها را باید پذیرفت اما در یان که نثر پاکیزه ای داشته اتفاق نظر وجود دارد.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۴۲ - ۱۴۰۱/۱۰/۲۹
برخلاف نظر دوستمون ، شعر " از مرگ ، خطا مبین ... " یکی از بهترین شعرها درباره مرگ است که خوانده ام .
حسین
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۰۶ - ۱۴۰۱/۱۰/۲۹
1
4
خیلی هم مشتاق مرگ بوده مرحوم
جواد حق شناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۵:۴۳ - ۱۴۰۱/۱۰/۲۹
0
8
بیدار شو ای دل که جهان می‌گذرد
وین مایهٔ عمر رایگان میگذرد

در منزل تن مخسب و غافل منشین
کز منزل عمر کاروان میگذرد
مولانا

روح استاد در آرامش!
رشید حیدری
Iran (Islamic Republic of)
۲۰:۳۷ - ۱۴۰۱/۱۰/۲۹
0
1
ممنون.عالی بود
از نثر استاد بیشتر بنویسید
خود استاد می‌فرماید: دوران شعر به سر آمده در طول تاریخ زیاده از حد شعر گفته شده وباید سراغ نثر رفت
درمورد مرگ میفرماید:مرگ تکمیل کننده زندگی است و اگرمردم آن را آرزو نمیکنندچون مطمئن هستند که روزی سراغ آنها خواهد امد
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۱:۱۹ - ۱۴۰۱/۱۰/۳۰
0
0
شب زین ره تاریک نبردند به روز
گفتند فسانه ای و در خواب شدند
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۸:۲۷ - ۱۴۰۱/۱۰/۳۰
0
0
مرگ ما شادی و ملاقات است. گر تو را ماتم است رو ز اینجا. مولانا
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۰۹:۳۱ - ۱۴۰۱/۱۰/۳۰
1
0
متن ناکافی و بسیار خلاصه ای که منظوری را نمی رساند
عصر ایران قرار است بخش باغ ادبیات در همین حد باشد و اگر لازم بود توضیح واژه ها. در عنوان هم هست توشه و خوشه. اثرگذاری به کوتاهی و بلندی نیست. متن کوتاه است ولی آن چند بیت حاصل یک عمر بلند و سال ها تامل است.
ناشناس
Germany
۱۳:۰۰ - ۱۴۰۱/۱۰/۳۰
1
1
به نظر من شعر ایشان در دسته آثار فاخر نبود ولی وقتی فضای مجازی از کسی تعریف کند یارای نقد ایشون نیست و اسطوره سازی صورت میگیرد.
عصر ایران شهرت ایشان به خاطر نثر است نه شعر