این روغن حاوی سطوح بالایی از چربیهای اشباعنشده است که در بدن به مثابه اسیدهای چرب امگا ۶ عمل میکنند که برای تنظیم سوختوساز، تحریک رشد و سلامت پوست، مو و استخوانها حیاتیاند.
به گزارش ایسنا، روغن آفتابگردان زمانی که به مقدار کم مصرف شود و در دمای مناسب گرم شود، سالم و مفید است. این روغن در گرمای بیشتر و درجه حرارت بالاتر، ترکیبات سمی آزاد میکند که بر سلامت تاثیرگذار است.
اسیدهای چرب امگا ۶ در بدن نقش موثری دارند؛ از جمله:
تحریک رشد مو و سلامت پوست
حفظ سلامت استخوان
تنظیم سوختوساز یا متابولیسم بدن
افراد روزانه به ۱۱ تا ۲۲ گرم اسیدهای چرب امگا ۶ نیاز دارند تا مطمئن شوند که این ماده مغذی عملکرد مفیدی دارد.
بر همین مبنا، کسانی که اسیدهای چرب امگا ۶ زیادی مصرف میکنند، در معرض خطر افزایش التهاب گسترده در سراسر بدن و بیماریهای مربوط به آن، مانند بیماری التهاب روده قرار میگیرند.
عامل اصلی افزایش التهاب در پی مصرف بیش از حد روغن آفتابگردان، اسید اولئیک است.
اسید اولئیک گونهای ترکیب شیمیایی موجود در چربیها و روغنهای حیوانی و گیاهی است. این اسید اغلب به مثابه «چربی سالم» در نظر گرفته میشود که التهاب را کاهش میدهد، آسیب ناشی از رادیکالهای آزاد را از بین میبرد و به سلامت قلب کمک میکند. با این حال، اگر بیش از حد مصرف شود، اثرات معکوس در پی خواهد داشت.
بنا به نتایج بهدستآمده از تحقیقات، وجود بیش از حد اسید اولئیک در رژیم غذایی میتواند بر سلامت قلب تأثیر منفی بگذارد و بهویژه به نارسایی قلبی منجر شود.
دمای روغن آفتابگردان هنگام پخت نباید به بالاتر از ۴۵۰ درجه برسد، زیرا در دماهای بالاتر ترکیبات سمی بالقوه آزاد میکند. تحقیقات نشان داده است که پخت این روغن در دمایی خاص، باعث آزاد شدن ترکیباتی به نام آلدئید میشود.
هنگامی که آلدئیدها در هوا آزاد میشوند، خاصیت سیتوتوکسیک یا آسیب زدن به سلولها، خاصیت جهشزایی یا ایجاد تغییرات در مواد ژنتیکی و نیز خاصیت سرطانزایی پیدا میکنند که باعث سرطان میشوند.
نقطه دود در پخت روغن، دمایی است که روغن در آن شروع به سوختن و دود کردن میکند. در چنین حالتی، ترکیبات موجود در روغن با گرمشدن بیش از حد تجزیه میشوند. برای کسب بهترین اثر از نظر طعم و فواید سلامتی، اغلب توصیه میشود که غذا را با دمایی زیر نقطه دود بپزید.
اگرچه مصرف بیش از حد این ترکیبات خطرناک میتواند به اثرات نامطلوب بر سلامتی منجر شود، گنجاندن متعادل آنها در رژیم غذایی فوایدی برای سلامتی دارد که عبارتاند از: کاهش «کلسترول بد»، کاهش خطر بیماری قلبی و تحریک لخته شدن مفید خون در بدن.
به گزارش ایندیپندنت، روغن زیتون نقطه دود پایینتری از روغن آفتابگردان دارد و بنابراین باید در پختوپز با دمای کمتر استفاده شود. با این حال، از آنجا که روغن زیتون در قیاس با روغن آفتابگردان در دماهای بالاتری پایدار میماند، گزینه خوبی برای پختوپز و دارای فوایدی برای سلامتی دانسته میشود.
ناگفته نماند که هر دو روغن حاوی چربیهای مفیدند و در سلامت کلی بدن موثرند.
با قرار دادن یک قاشق چوبی در تابه میتوان متوجه شد که روغن برای سرخ شدن غذا داغ شده است یا خیر. اگر حبابهایی در اطراف قاشق ظاهر و روی سطح شناور شوند، روغن به اندازه کافی داغ شده است. بهترین روش برای جلوگیری از رسیدن به نقطه دود، آهسته گرم کردن روغن است.
روغن آفتابگردان در مجموع برای مصرف بیخطر و برای سلامتی مفید است. در عین حال، اگر به مقدار زیاد مصرف شود بهویژه برای افراد مبتلا به عارضهای که التهاب مزمن را تحریک میکند، اثرات پیشالتهابی مضری دارد.
افراد مبتلا به چاقی هم بهتر است مصرف روغن آفتابگردان را محدود کنند، زیرا رژیمهای غذایی سرشار از چربی، پیامدهای منفی برای وضعیت سلامت آنان خواهند داشت.
هنگام آشپزی با روغن آفتابگردان، آن را در حد اعتدال مصرف کنید تا ضمن پرهیز از قرار دادن بدن خود در معرض خطر افزایش التهاب، از مزایای سلامتی آن بهرهمند شوید.